ისტორია პირველი: “როგორ ვიყიდე ჩემი პირველი თოფი”
მოკლედ ვარ 18 წლის, პირველ კურსზე ვსწავლობ. ხოდა, ერთ დღეს გადავწვიტე რომ სანადირო თოფი მინდა ვიყიდო. ერთი თელაველი ძმაკაცი მყავს – ემო. პირველი კურსიდან ერთად მოვდივართ. ემო “ცნობილი” იყო იმით, რომ კარგად ერკვეოდა იარაღში. ხოდა მივადექი ემოს, იარაღი მაყიდინე მეთქი, თორე მე გონში არ ვარ რა და როგორ. ემომ, მე კი მხეცი ვარო იარაღშიო, მაგრამ ჩემი ძმაკაცი ზვიანგიო არისო ამ საქმის პროფესიონალი, ხოდა იმას ჯობია ვკითხოთქო.
მივადექით ზვიანგის. ზვიანგიმ კიო ბაზარი არ არისო, ოღონდაცო დღეს არ მცალიაო, ხვალე, ზეგო და მაზეგაცო არ მცალიაო და მერე კი გამოგყვებიო და აგარჩევინებო. რაღა მექნა, კაი თქო და წამოვედი.
მეორე დღეს ვერ მოვითმინე და მარტოკამ მივაჭერი დიანაში. სანამ მაღაზიაში შევიდოდი, ერთი დარეკვა მაინც დავურეკე ემოს, მეთქი მაღაზიაში ვარ უკვე და რამე მირჩიე რა შევამოწმო თქო. ხოდა აქედან იწყება თავდავიწყება:
ემომ, “რაც მთავარია, დახედე ნარეზი გაწყვეტილი არ ქონდესო ლულაშიო” თუ რაღაც ეგეთი მირჩია. გამეკაიფა თუ მართლა მითხრა არ ვიცი, მაგრამ მე კაი მეთქი ვუთხარი და შევედი მაღაზიაში.
შევედი და ვხედავ მშვენიერი თოფი კიდია სტენდზე ( როგორც მერე გავარკვიე, ერთ კუროკიანი იჟ27 ვერტიკალური ლულებით) ლამაზი კაკლის კონდახით და რამე.
“თუ შეიძლება მანახეთ” თქო და გამყიდვლემაც გადმომიღო თოფი. ვუყურებ, მომწონს ჭკუაზე არა ვარ. მართლა მაგარი თოფია…
გადავხსენი თოფი და ……….
სადააა ნარეზიიი …..
ნარეზის ნასახი არა შიგნით… არი ასე გაპრიალებული ეს ლულები სარკესავით…..
შევხედე გამყიდველს … გამყიდველიც მე მიყურებს…. გავიხედავ ისევ ლულელბში… არაა ნარეზი… ისევ გამყიდველს ვუყურებ… ისიც მე მიყურებს….
- “უკაცრავათ მეთქი და ნარეზი სადაა ???”
ნარეზი სადაააოო და გამყიდველს სახე შეეცვალაააა…..
- რა ნარეზიოოო ?!?!?!?
- რა ნარეზი და ლულაში ნარეზი !!!!
ეხლა გამყიდველი მიყურებს ისეთივე სახით, ცოტა ხნის წინ მე რომ ვუყურებდი…
- მაგას ნარეზი არა აქვსო !!!
- მაგას მეც კარგად ვხედავ რო არა აქვს და მაგას ვკითხულობ ზუსტად !!! სადაა ნარეზი ??!!
- სადაა და არააოო.. არ უნდაოო… (ეტყობა ისე დაიბნა, რომ დალაგებულად ვერღარ დამელაპარაკა)
- რას ქვია არ უნდა ??!! მაგას არ უნდა მე მინდა და წავიდა კაჩავი…
მოკლედ უნდა არ უნდას ამბავში ვურეკავ ისევ ემოს…. ასე და ასე თქო ბიჭო…. თოფი არის – ნარეზი არ არის !!
როგორ თუ არ არისოოო… გატენიანოოო… ბრაკიაოოოო….. ესაოო ისაოოო…. და მეც მოკლედ იგივე ტალღაზე მოვუბრუნდი ამ გამყიდველს, ვეკაჩავები ნარეზი დადე თქოოო… ბოლო 10 წუთი დაახლოებით ისეთი სიტუაცია გვაქვს – “მომეც ნასოსი” “არ მოგცემ ნასოსსა”.
თან ეხლა უკვე ისეთი ამბავია, რომ მთელი მაღაზია მე მიყურებს…. დავურეკავ ამ შენს ემოს… იქნება გადათქვა თქო ეგ ოხერი ნარეზი… არა, ის მაინც თავისას აწვება - ნარეზი, ნარეზი . . .
მოკლეთ კაი ხანს ვართ ერთ ამბავში… ეს ხალხიც მიყურებს… ზოგი თავს იქნევს.. .ზოგი სიცილით კვდება…. ვატყობ საქმე ტრაკისკენ არის…
მოკლედ იმ დღეს ერთადერთი ჭკვიანური რაც ვქენი, ბოლოს დავურეკე ჩემს მამიდაშვის – გოგას (T A M P L I E R-ის ძმას)
დაახლოებით შემდეგი ხანმოკლე დიალოგი გაიმართა ჩვენს შორის:
- გოგა !
- ჰა
- თოფს ვყიდულობ
- მერე
- ნარეზი არა აქვს
- რა ნარეზი !?!?!
- ლულაში ნარეზი
- პაუზა . . .
- შენ შ… ხომ არ გაქვს !!!!
- ზუმერი .……
დავღუნე თავი და მოვუბრუნდი გამყიდველს: “შემიხვიეთ თუ შეიძლება ეგ თოფი თქოო !” თქო და წამოვედი ჩემი პირველი თოფით სახლში
აუ შენ გაიხარე გიორგი ასე გემრიელად ჯერ არ მიცინია რაა
what i can say is WOW
რავი რა პირით აპირებ აწი დიანაში შესვლას?
გიორგი
საღოლ)
გიორგი ანკესზეც ხორა მოედავე ნარეზი რატომ არააქვსო ეგრევე გიცნობდნენ
არა მაგრამ ისე შიძლება ცდა ხო იცი ....
ვხალისობ ეგეთ რაღაცეებზე...
ერთხელ, მაგალითად მთვრალი შევედი მაკდონალდში და დიდი ხანი ვუტრაკებდი ორი ქაბაბი, 20 ხინკალი და ლუდი მომეცი თქო გინდა თუ არაა.... ძალიან სერიოზული სახით.... იმათი სახეები უნდა გენახა.......
გიორგი
შენ ისე მოგივიდა . ოსი შედის მარკეტში:შავი პური გააქვთ? არა. ეგრე გინდათ.
დათო ბუ
დათო ბუ
ესეიგი ვარ რუსეთსი 1995 წელია პსკოვში,და მე და ჩემი ძმა წავედიტ სათევზაოდ მდინარეზე ,ბუნება არაჩვეულებრივი თებერვლის თვე იყო,ყინული ახლა იწYებდა ბზრების მიცემას მდინარეზე, დავიწყეთ თევზაობა და მაგარი სიცივე იყო,დავანთეტ ცეცხლი,უცებ ამოვარდა ქარი და გარშემო იყო სუ ხორბლის გამხმარი მინდვრები და წაეკიდა ამ მინდორს,100 მეტრში იყო რაღაც სოფელი სულ ძველი რუსული ხის სახლებით ნაშენები წარმოიდგინეტ რამოხდებოდა რომ ამ ცეცხლს მიეხწია ამ სოფლამდე,მარა ჩვენ არ დაუშვით ეს რაც კი გვეცვა სულ დავწვით იმ ცეცხლის ჩაქრობაში და სახში მივედით სრული ამ სიტყვით შისვლები მარა სოფელი გადავარჩIნეთ!
ეს არის ჩემი კომენტარი
ხო მართლა წგ იყო ჩემი პირველი გასვლა სათევზაოდ და მაშIნ დავსვი 2 კილოიანი ხარიუსი(ქართულად არ ვიცი რა Qვია) და 1.5 შუკა ესეც არ ვიცი ქართულად როგორაა
CECEIRON
ის სოფელიც უნდა გადაგეწვათ და რაიონული ცენტრიც მიგეყოლებინათ, ახლა სასაცილოც იქნებოდა და გმირის წოდებასაც მოგანიჭებდნენ შუკა-ქარიყლაპიაა, ხარიუსი მემგონი ეგრევეა ქართ.
CECEIRON
შუკა - ქარიყლპია
ხარიუსი - ალბათ იგივვეა ქართულად
გიორგი
კრემლთან ახლოს რომ გეთევზავათ აჯობებდა...მანდ ლენინის ჩირიც დევს და შეშასავით არის გამხმარი..უცბათ წაეკიდებოდა...
ისტორია მეორე: “რას გვიშვრება თელასი”
ესეიგი რა ხდება. ერთ დღეს ვზივარ სახლში (ტაბახმელაში ვცხოვრობ ცნობისთვის). ვზივარ და საქმე არა მაქ არაფერი. საღამო ხანია. რა ვაკეთო არ ვიცი და დავურეკე ჩემს მამიდაშვილებს (ტამპლიერი იყო მასინ თუ არა – არ მახსოვს), ამოდით თქო. აქვე გადავიდეთ ტაბახმელის მინდვრებში “რამეზე” ვინადიროთ. იმათაც დიდი თავპატიჟი არ დაუწყიათ და ამოვიდნეეეენ.
ამოსვლით კი ამოვიდნენ, მაგრამ მამენტ არცერთი აზრზე არ ვართ როგორ უნდა ვინადიროთ “რამეზე”, თანაც ღამე. ერთად ერთი რაზეც ყველანი ერთხმად შევთანხმდით ის იყო, რომ ფანარი საჭიროა
ნუ ფანარი კი მქონდა. რაღაც დიდი ფანარი იყო, ლამის კილომეტრში ურტყავდა სხივი. ხოდა ჩავაწყეთ ჩვენი იარაღები და “ფანარი” ნივაში და გადავედით მინდორზე. სახლიდან გამოსული არ ივყავით ჯერ, რომ მთელ დასახლებაში (ტაბახმელა, შინდისი, წავკისი) წავიდა შუქი.
ეს შენი ფანარი მალე ჯდებოდა და ამიტომ 3 მეტრიანი კაბელით მიერთებული გვქონდა აკუმლიატორზე და ასე დავბოდიალობდით: 1 კაცი მანქანაზე იჯდა, 1–ს ფანარი ეჭირა (ეს ფუნქცია თქვენ მონა მორჩილს ერგო ) და დანარჩენები თოფებით დაბოდიალობდნენ.
ცოტა ხანი რო ვიარეთ, ერთი კი დავფიქრდი: ამ ფანარს რომ დავარიხინებ აქეთ იქეთ, ეს “რამე” რომ გამოჩდეს როგორ უნდა მივხდეთქო. ამათმაც პროფესიონალურად მიპასუხეს: შენო “რამეს” თუ მიანათეო – იმასო თვალი გაუნათდებაო. ხოდა რო გაუნათდებაო აღარ უნდა მოაშოროო სხივიო, თორე გაგექცევაოო… ნუუუ ინსტრუქცია მივიღე და ვიქცევი ამ ინსტრუქციის თანახმად.
ერთიც გამოვატარე ეს შენი ფანარი და რას ვხედავ…. იქედან რაღაც ანათებს… ანათებს – ზნაჩიტ მიყურებს, მიყურებს – ზნაჩით “რამეა”… ხოდა ერიაჰა ბიჭებო დავიჭირე თქო და დასცხეთ…. სადააოო ვერ ვხედავთო…. რას ვერ ხედავთ, აგერ სხივს გააყოლე თქო თვალი, შორს რომ არის….
მოკლედ იმათმა მაინც ვერაფერი ვერ დაინახეს, მაგრამ მე რახან ვხედავდი გავარდნენ წინ… მე დავრჩი მანქანასთან. ფანარს არ ვატოკებ !!! არ გამექცეს თქო !!! ხოდა ვდგევარ ასე, ვდგევარ…. ვდგევარ…. ეს “რამეც” ესეიგი თვალს არ მაშორებს… არც კი ინძრევა… ისე მაშინვე გამიკვირდა “ეს რამე ცალთვალა რატოა თქო”, მაგრამ იმ მომენტში ყურადღება არ მივაქციე…
ასე დგომა დგომაში გავიდა 20 წუთი, ხელიც დამეღალა (მძიმე ფანარი იყო საკმაოდ)… ისინიც არ ჩანან, არც უსვრიათ… ესეც მიყურებს, თვალს არ მაშორებს… მეც ვუყურებ….
ერთი ვიფიქრე, პატარა ექსპერიმენტს ჩავატარებ… უცბად გავწიე ეს ფანარი და გამოვწიე ისევ… მიყურებსს…. ვაა… გავწიე კიდე და გამოვწიე… ისევ მიყურებს… არც კი ინძრევა…
ერთიც ავიღე და გავწიე და აღარ გამოვწიე. . .
მაინც მიყურებს ეს დედაბნელი…..
ეხლა უკვე დავიბენი…
ჩავაქრე ეს შენი ფანარი და ვუყურებ… ისიც სტროგად მიყურებს….. მიყირებს მიყურებს და უცბად გაიჩითა ძალიან ბევრი რამეები !!!!!!!!!! და ყველა მე მიყურებს…..
ესეიგი ჭკუაზე თუ არ შევიშლებოდი არ მეგონა…. კაი ხანი დაბნეული ვიდექი….
ეჰჰჰჰ . . . მერე კი მივხდი რა მოხდა – წავკისში შუქი მოვიდა
მანამდე კიდე ვიღაცას ეტყობა გენერატორი ჰქონდა დაქოქილი და ერთი ნათურა ენთო სახლში მე კიდე "რამე" მეგონა
ცოტა ხანში ჩემი მამიდაშვილებიც მოვიდნენ… 5 კილომეტრიანი მარშ–ბრასოკის შემდეგ ნადირობის თავი აღარავის აღარ ჰქონდა.
ასე იყო ეს ამბავი
გიორგი აუ კინაღამ ჩავიფსი რასაცქვია რა ესეიგი ცრემლები წამომივიდა სიცილით ჯერ ნარეზზე ვიცინე და ახლა კიდე ამაზე ხო სულ ავტრიალდი რაა : D აუ მაგარიხარ ძმაო რაა გაიხარე
ეეე რაც მე ისტორიები გადამხდა ამისნაირი, ცალკე ფორუმს გაავსებდა კაცი
[b]გიორგი[/ შენ დასაკარგი კაცი არხარ, პირველი გასვლა მწყერზე ჩემთან ერთად! ოღონდ ნარეზიანი ფანარი არ წ ამოიღო თუ ძმა ხარ.
შალვა
სიამოვნებით წამოვალ შენთან ერთად რა იცი კიდე რა ისტორია გადამხდება
Maverick
მაგარია
გიო შედევრია
გიორგი
შენ გაიხარე! გამოვედი პახმელიაზე იმდენი ვიცინე!
გიორგი
კაი ხნის წინ გურიაში ანჯელის(მემგონი) მინდვრებში წამიყვანეს ტყის ქათამზე სანადიროდ, თან ახლი ნაჩუქარი ნაღდი ამერიკული თოფი ვინჩესტერი 8 ზარიადიანი მაქვს წაღებული, საიდანაც 1 გასროლა არ მაქვს გაკეთებული, მოკლედ მოსაღამოვდა ჩავჯექით მინდორში და ველოდებით წიაგას(არვიცი რა ქვია ქართულად ქათამი რომ საღამოს ტყიდან მინდორში ბრუნდება. ) და დაიწყო მარა რა დაიწყო, მაგრამ ჩემ თავზე ჯერ არც ერთმა არ გადმოიარა, ავნერვიულდი ისე ვუჭერდი თოფს ხელს რამის კონდახი გავტეხე და როგორც იქნა ერთმა ჩემსკენ დაიწყო ფრთხიალით დაშვება, მოვუცადე, კარგად რომ მომიახლოვდა გვხსენი ცეცხლი 1..2...3....4.....5......6....... შენც არ მომიკვდე, ქათამმა ჰაერში შეცვალა ფრენის მიმართულება და საღსალამათი!!! გამეცალა მეც მივაყოლე წადი შენი პატრონი დედაც მ......თქვა, რაზეც ჩემმა მასპინძელმა გურულმა წყნარად მითხრა: მაგიზა ნუ ნერვიულობ შაკოია მაი ამაღამ ინფაქტით მოკვდებაო!! როგორც კი თბილისში ჩამოვედი პირველი რაც გავაკეთე, ეს ვინჩესტერია თურაღას უბედურება სხვა თოფში(ნორმალურ, მარიაჟის გარეშე)გადავცვალე.
ის არ ვიცი და შენ რომ გადაურჩი ინფარქტს კი მიხარია
ისტორია მესამე: "საბარგულში ყველაფერი საჭიროა" (სამ მოქმედებიანი )
მოქმედება პირველი: Nissan Patrol
წლები აღარ მახსოვს, მაგრამ დიდი ხნის წინ შემემთხვა ეს ამბავი.
მოკლედ ვიყიდე Nissan Patrol. ძველი მანქანა იყო, თან გადანაბრუნები. გაეროდან გამოიყვანა თავის დროზე პატრონმა. ტექნიკურად ძალიან კაი და ვირი მანქანა, მაგრამ კომფორტი და ესთეტიკა ნული.
ვიყიდე და ამოვიყვანე სახლში. ვუვლი ეხლ ამ მანქანას, ვათვალიერებ. მაინტერესებს სად რა აქვს, რა კნოპკა რას რთავს და რომელი რიჩაგი რისთვისაა.... მოკლედ ვეცნობი ამ ჩემ ახალ შეძენილ მეგობარს.
ერთი ვაღებ საბარგუუუულს და რას ვხედააავ.... საბარგულში დევს დიდი სამშენებლო ბლოკი
ბევრი არ მიფიქრია და დავიქნი ეს ბლოკი საბარგულიდან.... ძალიან არ მიყვარს ზედმეტი რაღაცეები მანქანაში.
რამოდენიმე ხნის შემდეგ მოვხდი კახეთში. წნორიდან გადავდიოდი წითელ წყაროში (მგონი ასე ქვია ეხლა). მანქანა სავსეა ხალხით, სამივე რიგი დაკავებულია. ერთიც დავხედე და წინა საბურავი დამეშვაააა. . .
რას იზავ ეხლა, კი ვიჯუჯღუნე, მაგრამ გადმოვიღე დონკრატი და მივუდექი საბურავს.... არადა მაგას ეყენა ბარტავოი დისკები (კამაზებს რო აქვს ისეთი) მარტო დისკი საბურავის გარეშე, მგონი 30 კილოს იწონიდა.
წამოვუწექი ამ მანქანას და ვცდილობ ეს დონკრატი დაუდო ხიდის ქვეშ..... თან ეტყობა ძველ პატრონს ქარხნულია დომკრატი დაუკარგავს და უყიდია ვილისი დონკრატი. . . .
მოკლედ, ცდილობ კაია მაგრა, არ შედის ეს დონკრატი ხიდის ქვეშ, მაღალია უფრო . . . კაი თქო, ვიფიქრე კუზაოზე დაუდებ.... კუზაოზე კი დაუდე, მაგრამ ეხლა იმხელაზე ვერ წევს ამ მანქანას - საბურავი რომ მოვხსნა.... ვწვალობ მოკლედ ვწვალობ, მაგრამ არაფერი არ გამომდის.
გავიხედ გამოვიხედე, მეთქი რამე ქვას დავუდებ და ისე ავწევ თქო.
აი მაშინ კი მივხვდი რატო იდო ეს დედაბნელი სამშენებლო ბლოკი საბარგულში - გარშემო ქვა კი არა კენჭი არ ეგდო არაფერი.
მოქმედება მეორე: ლუაზი
წინა ამბის მერე რამდენი ხანი გავიდა არ მახსოვს, მაგრამ ერთ მშვენიერ დღეს, გადავწყვიტე მეყიდა ლუაზი. სანადიროდ. ბევრი ვეძებეთ, თუ ცოტა ვეძებეთ მე და ჩემმა მამიდაშვილებმა . . . ბოლო ბოლო 350 დოლარად ვიყიდეთ ლუაზი.
ეხლა ეს ლუაზიც რომ ამოვიყვანე სახლში, ვათვალირებ, ვუყურებ სად რა აქვს, და რას ვხედავ ?!?!?!?
მანქანაში დევს წითელი აგური !!!!!!!!
აი აქ უკვე დავიძაბე. ვეტაკე ეგრევე დონკრატს და სატესტო რეჟიმში ოთხივე საბურავი ავწიე. ზნაჩიტ დონკრატი არაფერ შუაშია. ვუყურებ ვფიქრობ, რატო უნდა იდოს ეს წითელი აგური მანქანაში. დავიქნიოოოო . . . რა იცი რაში დაჭირდა წინა პატრონს.... არ დაიქნიოოო დაა აგურს ხომ არ ვათრევ მართლა და მართლა . . . მოკლედ ბევრი ფიქრის შემდეგ დავიქნიე !!!
დავიქნიე აგური და მყავს ეს ლუაზი და დავდივაააარ. ხოდა ბენზონასოსი თუ რაღაცა უტრაკებდა ხოლმე და ხშირად სჭირდებოდა შიჩიჩხინება, თან ისე რომ ერთი კაცი უჩიჩხინებდა და მეორე ქოქავდა (როგორც წესი მარტო არ დავდიოდი)
ერთხელაც ავდივარ სახლში (ტაბახმელაში) ამ ლუაზით (პროფილაკტიკიდან მომყავდა) და ვარ მარტოოოოოო . . . ამანაც აიღო და ჩაქრააააა . . . ამოვაგდე სიჩქარიდან (გავახალასტოვე) და ამოვწიეეე რუჩნიკიიი
ამოვწიე და სადააა რუჩნიკიიი.... არ იჭერს.....
გავიხედ გამოვიხედე, მეთქი რამე ქვას დავუდებ ბორბალთან . . .
აი მაშინ კი მივხვდი რატო იდო ეს დედაბნელი წითელი აგური საბარგულში
მოქმედება მესამე: Mitsubishi Pajero
გავიდა კიდე კაი ხანი... და ერთხელაც ვიყიდე პაჯერო, 2 კარიაააანნნნ !!! ამოვიყვანე სახლში ვათვალიერებ ვუყურებ სად რა აქვს, რა რას რთავს
და ვაღებ საბარგულსსსს !!!
ვაღებ და საბარგულში დევს ერთი ფილა მეთლახი ვდგევარ და ვუყურებ ამ მეთლახს... ისიც აშკარად დევს... არც კი ინძრევაა ვუყურებ და ვფიქრობ ჩემთვის: ეს მეთლახი რაღაში უნდა დაგჭირდეს თქო კაცს.... ბევრი ვიფიქრე თუ ცოტა ვიფიქრე: ერთი წელი ისე ვიარე და ისე გავყიდე ის მანქანა, რომ ის მეთლახი საბარგულიდან არ ამომიღია
КОНЕЦ
ბრააავოოოოოოოო, ბრავოოოოოოოო, ძაან მაგარია, გაგახაროს ღმერთმა, ამ რთული დღის მერე მაგრად ვიხალისე
გიორგი, იგონებ კაცო, თუ მართლა ესეთ ისტორიებში ხარ?
არა რას ვიგონებ ყველა გადამხდა
მაგარი ხათაბალა კი ყოფილხარ
ეგგგგგ კიიიი მაგრამ რო არ ვიყო, აქ დასაწერიც არ მექნებოდა არაფერი
გიორგი ოღონდაცვ ის მითხარი ახლა რა მანქანა გყავს და საბარგულში რა დევს? : D: D: D: D
ახოტნიკ
ამ ამბების მერე სანამ მანქანას ვიყიდი ჯერ საბარგულს ვხდი და იმას ვუყურებ რამე "ზედმეტი" თუ დევს
ეხლა ისე ვარ, კამაზი რომ მომიყვანო ბლოკით დატვირთული - ზნაჩით უეჭველი რაღაცა ჭირს
გიორგი შეეცადე უბლოკო უაგურო და უმეტლახო მანქანები აარჩიო : D: D
გიორგი
კამფეტივით იკითხება
შენადა რაფერ გემართება ესეთი რაღაცეები?
რავი ვიტო იმის არ იყოს და не виноватая Я
მაგარი იყო მაგრად ვიცინე
მართლა მაგარი ისტორიები გაქვს(თან რა გადმოცემის უნარი....)...ის კი მართლა ისეთი ხათაბალა ყოფილხარ ერთი აგური ჯიბითაც უნდა ატარო ალბათ...
ლევანი
To be continued . . . კიდე მაქვს შემონახული რაღაცეები
გიორგი დაპოსტე დაპოსტე ამ საქმეში ბადალი მაინც არ გყავს და რააზრიაქ როდის დაწერ მაბემ გვაცინე გემრიელად
ვაააჰ ძლივს მოვითქვი სული , კაი ხანია ამდენი აღარ მიცინია გაგახაროს ღმერთმა
გიორგი
ვაა მეტლახის ამბავი არ ვიცოდი რა მაგარია.აი ეს ისტორიები ხო ყველა ვიცი და ზოგიერთში ვმონაცილეობ კიდეც და ყოველ წაკითხვაზე ვკვდები სიცილით
ვააა მართლა კაი ისტორიები იყო მაგრა ვიცინე ისე რაღა შენ გემერთება ეგეთი რაღაცეები?
კაცო..განა არ ვყვებით..ეტყობა გადმოცემის უნარი არ გვივარგა..შენ მოგიყვებით ხოლმე და გადმორცი....ერთხელ მანქანის "ბაგაჟნიკში" კარტოფილის ბუჩქი ვიპოვნე...ისე გავნაგლდი მოვრწე და დამაინტერესა მოსავალს თუ მივიღებდი...
გიორგი
აუ, გავიჭაჭეეეეეეეეე! მაგარი კაცი ხარ ძაან!!!!!
Maverick
გიორგი
დაგიღუპია ტო, ოჯახში რას იფიქრებდნენ, დაურეკე და შეურიგდი, პაწა ბოდიში მოუხადე ან რამე ეგეთი
საღოლ გიო მაგარი ისტორიაა, როდის შეგემთხვა ეს ამბავი?
გიორგი
ეხლა წარმიდგინე ის გოგო ფორუმზე რო შემოვიდეს და წაიკითხოს რაც დაწერე
კაი ხნის წინ.... ალბათ ერთი ხუთი წლელი მაინც გავიდა
გიორგი
შემეცოდა გოგო.....
მაგარია ,
გიორგი
ლევანი
გიორგი
აუუუუ, შენ გაგახარებს ღმერთი, ამ თემაში ეხლა შემოვიხედე და მაგრად ვიცინე, მაგრამ სამ მოქმედებიანმა დაგლიჯა, საღოლ........... ნეტა ის მეთლახი თუ კიდევ დევს იმ პაჯეროში............ ისე მე რომ პაჯერო ვიყიდე კი იყო რაღაც ნამტვრევები..............
მაგარი ისტორიებია მაგრამ თბილის ზღვამ საერთოდ დაგლიჯა..
აქ თურმე რეები ხდებოდა და ახლა ვნახე
გიორგი მალადეც
რა ვიცინეეეეეე
შოკოკო9
რაღა დროის შერიგებაა მაგის მერე რამდენი წელი გავიდა უკვე იცი ??
მაცალა რო ?
ეგ რა არის მაგას კიდე იმდენი რამე გადახდა და ჩვენც თან მიგვაყოლა.... არ ყვება ყველაფერს,ერიდება ალბათ
აბა ველოდებით აღიარებით ჩვენებას. გია რას იძახის გოგააააააა??
T A M P L I E R
რაღა რას იძახის, ხემაში რომ დავრჩით ლუაზით იმას იძახის
ხო იცინე იცინე კი გაგვყინე მაშინ და .
არადა მდინარის იქით უფრო კარგი ჰაერი იქნებოდა
მარტო მაგას არ ვიძახი.ნუ ეგ ერთი ხო,მაგრამ უჩვენოთ და ჩვენთან ერთად ცოტა გქონია მაგეების გარდა?!
კაი დავწერ მაგ ისტორიასაც... ოღონდაც ცოტა მერე ეხლა თვალები მეხუჭება უკვე
ისე კიდე რა იყო გოგა ??? მე ხომ იცი სკლეროზი მაქვს გაქანებული
ეხლა მაგდენი რო მახსოვდეს კი გეტყოდი,მაგრამ ბლომად საღადავო რო იყო და ცოტა მიგვავიწყა ეგ კი მახსოვს
პრინციპში ლუაზის ამბავი უნდა ნახო თორე სასაცილო არ იქნება
ებიჯო ცოტა ხალხია ფორუმზე და ვირობანაში შემოიხედეთ რა
ჭალიმგელა სად არი თავისი ისტორიებით?????????????????????????????????????
გიორგი
საღოლ გიო, მაგარი კაცი ხარ, გაიხარე ჩვენი გახარებისთვის და გამხიარულებისთვის!!!!
ოოხ კახას გაუმარჯოს
კარგი ეხლა ყველაფერს ნუ იტყვი,ეს დიდი მონადირე მეთევზე არ შეგვირცხვინო
kakhaber
ვაააახხხ რა ტრაკი ხარრრრ..... რეებს მიხსენებ ჰაა ???
გაყიდის უეჭველიიი
kakhaber
ეგ აღარ მახსოვდა!!!
ეგ მაგარი იყო.ეგეთი ხალხი ან არ უნდა კვდებოდეს,ან კიდე სიკვდილის შემდეგ მუზეუმში უნდა ინახავდნენ
თან მაგას მგონი 27 ნომერი აქვს და იმ ნომერს დაწერდა რომელსაც არ ხმარობს
kakhaber
ის გახსოვს მე შენ და გია რო ვგონკაობდით ტაბახმელიდან თბილისამდე?
კაცო აქ ტკბილი მოგონებების სადღეგრძელოებს კი არ ვსვავთ !!! თუ რამე გახსოვთ დაწერეთ ვაა
გიორგი
შენ კარგი მოყოლა იცი და იმიტომ
გიორგი
არა გიო, კარგად არ გახსოვს შენ, ემომ ნახა გიგას განცხადება მყაუტოჯი-ზე ხოდა დაურეკა ერთხელ, დაურეკა მეორედ, მერე მესამედ, ბოლოს შეხვდა გიგას სუფრაზე ჩვენთან ერთად და იქ კითხა ბაიკს რო ყიდდი გირეკავდიო და იმან უპასუხა უცხო ზარებს არ ვპასუხობო და მთელი სუფრა აყირავდა, გიგა სად დამტყდარიყო არ იცოდა
ჭალიმგელა
მოვყვე სიტყვა და საქმის ისტორია?
გიორგი
ამდენი კაი ხანია არ მიცინია შენ გაიხარე...
აუუუუ დაგლიჯაააააა
ჭალიმგელა
მაგარიააააა.................
შოკოკო9
შენც რა მაგარი ხარ რააა............
ეხლა გეტყვით როგორ აგინა ბიძაჩემმა 300 კაცს ქორწილში.თან ეს გინება შერჩა
მოკლეთ თურმე ვიღაც ბობოლას ქორწილში იყო თამადათ და უნდა ეთქვა სადღეგრძელო(მიკროფონში),
ხოდა გააჩუმა მთელი ქორწილი და მიმართავს ხალხს ამ სიტყვებით:ხალხო, თქვენი ჭირიმე.....
და როდესაც თქვა "ხალხო,თქვენი"-ო,ამ დროს მიკროფონიდან დენმა გადაიტანა ტუჩზე და გამწარებულმა შეიგინა დედა მო.....ნ-ო
და გამოუვიდა "ხალხო თქვენი დედა მო...ნ"-ო
იქ ამბავი ამტყდარააა,სანამ გაარკვიეს რა მოხდა.... დააშოშმინეს ეს ხალხი და ესე გადარჩა ბოლოს,ტორე ალბათ 220w შეაერთებდნენ
ვის მოუვდა ეგ ეე ????
ვალიკოს
მაგარი ისორიებია მაგარი ვიცინე საღოლ!
აუ გიორგი აგარ შემიძლია უმდენს ვიცინი სახლში უკვე გიჯი ვგონივარ სულ ყველას
ეხლა ეს არ ვიცი სასაცილო ისტორიაა თუ სატირელი,მაგრამ...
მოკლეთ ერთხელ ავედი ვარკეთილში გაზის ბალონის დასატენათ(მეტროს რო აცდები იქ არის ერთი ზაპრავკა)
ხოდა ამოვიღე ბალონი,მივეცი ზაპრავშიკს და ველოდები...
გავიხედე და გვერდზე დგას დაიჰატსუ კუარე როა 500 კილოიანი მანქანა,გეცოდინებათ.
ძრავი აქვს 0.8
ხოდა იმ დროს კაკრაზ ვფიქრობდი ხო არ ვიყიდო ერთი ცალი ეგდოს დეჯურნი მანქანათ მეთქი და ზაპრავშიკს ვეკითხები:
-ეს მანქანა ვისია მეთქი
-ჩემიო მითხრა
-ვაა გამისწორდა და წავეჭორავები ცოტასთქო ვიფიქრე.
გამოვკითხე როგორი ხადავოი აქვს,ძვირია თუ არა,გამძლეა თუ არა და საერთოდ როგორი მანქანაა მეთქი.იმანაც დაიწყო
-ხადავოი აქვს მგელი!!!არ ფუჭდება!!!შესაბამისად იაფი შესანახიაო!!!
-წვა რამდენი აქვს მეთქი ვკითხე(არადა ეგენი წვავს 4-5 ლიტრს ქალაქში)
-უფ წვა ძალიან ცოტაო მითხრა.თან მეც ავდექი და გაზი ჩავაყენეო
-არ გცხვენია,გაზი როგორ ჩააყენე ამ ფუცანა მანქანაში მეთქი???
-რას ამბობო,თვეში ერთი ზაპრავკა აღარ მეკუთვნის აქედან მუქთათო?! (მინდოდა შეურაწყოფა მიმეყენებინა,მაგრამ არ გამოდიოდა)
-მოკლეთ სურვილი აღარ მქონდა ლაპარაკი გამეგრძელებინა,მაგრამ თითონ დააყოლა მერე...
-ყველაფერი კარგი აქვს და გამძლე,მაგრამ აკუმლიატორი მიტრაკებს ხშირადო
-რატო მეთქი???
-რავი იშვიათად ვქოქავ და ჯდებაო.ეხლაც უნდა დავქოქო რამდენიმე დღეა არ დამიქოქია და დამჯდარი იქნებაო
-და რატო არ ქოქავ მეთქი
-რავი აქ მიყენია სულ,მე ავლაბარში ვცხოვრობ და მარშუტკით დავდივარო.რა უნდა დავჯდები აქ მარშუტკაზე და 5 წუთში სახში ვარო
ნაგლი ნაგლი და ნაგლი ადამიანი!!!!!
ეგეთს რათ უნდა მანქანა,მუქთა საწვავი აქვს და მარშუტკით დადის
იქიდან სულ ბუქსაობით გამოვარდი სააკაშვილზე გაბრაზებული
მე შეურაცყოფას მივაყენებდი
გოგა
გოგა
საიდანა ჩითავთ შენ და გიორგი ამისთანა ისტორიებს მეც მასწავლეთ რა
კუდიგორელი
ეხ ჩემო ავთო დავბერდით და იმიტო ვართ ამ დღეში ნახევარი ცხოვრებისა განვლიეთ უკვე
გოგა
ეგ კაცი მე მგონი პივითაც სადღეგრდელებელიც არ არი, ეტყობა ნამუსის გარეშე დაიბადა. ის ბალონი თავში უნდა გადაგერტყა
ვახახახახახახააააააააააააა
ეგ ამბავი მე არ ვიცოდი
მე კიდე გიგას დავცინოდი ჟმოტია თქო
ისე გიგაზე გამახსენდა.... ერთი ძმაკაცია....
ხოდა ის პერიოდია ბნვ ( ) მყავს 525 - ეკზეკუტივს რომ ეძახდნენ.... ხოდა სამსახურიდან სუპერის ტალონებს მაძლევდნენ იმ დროს და მეც რა მენაღვლებოდა ყოველთვის ეკოს სუპერი მესხა მანქანაში... არადა 1.9 ღირდა თუ რაღაც ეგეთი.....
ერთი დღეა და სანაპრიოზე მანქანების სამრეცხაო რომ არის იქ ვდგევარ..... მანქანას ვრეცახვ....
ხოდა მირეკავს ეს ჩემი ძმაკაცი... სადა ხარო ??? მეთქი აგერ სანაპიროზე, მანქანას ვრეცხავ თქო.... მოიცა მოვალო....
მოვუცადე და მოვიდა... მოვიდა დუტი ბნვ-თი... 540 !!!! ნახე რა მანქანა ავაგდეო... ვაააა მეთქიიი მაგარია გილოცავ და მოკლედ ემოციებში და ამბებში ვარ....
ხოდა მოკლედ იმან პირველი ბნვ არისო ეს ჩემიო და მეკითხება რაღაცეებს... საბურავში წნევას რამდენს აყენებო... ზეთს რას ასხავო... სად ცვლიო.... და ასე შემდეგ.... ხოდა ბენზინს რას ასხავო... მეთქი სუპერს !!!!
მოკლედ აქეთური იქეთური... დაჯექიო ერთი გავიაროთო.... გავიაროთ თქო და დავუჯექი მანქანაში... საჭესთან თვითონ არის..... უიოო ბენზინი არა მაქვსო და იქვე კალონკაზე მიაყენა.... მიაყენა და ფანჯარა ჩამოწია და ფულს აწვდის ტიპს... "ამის სუპერი ჩამისხიო სულო" ხოდა შევხედე ერთი რამდენს აწვდის ფულს თქო
3 ლარი ეჭირა ხელში
მე გადავბჟირდი, გადავბჟირდი... მაგრამ იმ კალონკის თანამშრომლის სახე უნდა გენახათ
გიგასგან არ არის ეგ გასაკვირი,ანტიკვარია!!!
გახსოვს კოკა-კოლის გულითვის ბებეროსთან რო არ მოვიდა შუაღამემდე?
მოდი ერთ ისტორიას მეც მოვყვები!! ამ რამდენინწლის წინ ჩვენთან სამსახურში ერთი თანამშრომელი სხვა ბიუროდან მივლინებით გამოუშვეს და ისიც დიდი რუდუნებით და მონდომებით შეუდგა მუშაობას, რეიდებს ერთად ვატარებთ გავდივართ გამოვდივართ და არის ესთი ამბავი ერთ-ერთი მორიგი რეიდის დროს ერთ -ერთ მდინარესთან მიფარებულში მანქანა შენიშნა და ატყდა გინდაო თუარაო ეგენი მედენე ბრაკონიერებს ელოდებიანო და უნდა შევამოწმოთო!!, გვერდით თანამშრომელი ეუბნება არაა ეგ ბრაკონიერების მანქანა თავი დაანებეო მარა ქვა ააგდო თავი შეუსვირა! არა და არაო უნდა ვნახოო ხოდა გადავიდა კიდეც მივიდა მანქანასთან ოდნავ ჩამოწეული მანქანის ფანჯარაში ცხვირიც კი შეყო მერე გველნაკბენივით ისევ უკან გამოსწია თავი და ცოტა ხანში უკან დაბრუნდა მოღუშული სახით, კითხეს რა მოგივიდა რა იყოო და მივედიო და უთხარი გარემოდ დაცვის ინსპექციის თანამშრომელი ვარო და სანამ დავამთავრებდი მიპასუხა მერე რა გინდა შეჩემა ქალსა ვტ....ნავ ირემს ხოარა რა გამიტრაკე საქმეო! ესე იყო მაი ამბავი. რომელიც მეც მონაყოლიდან ვიცი.
hunter777 ეგ ამბავი მე სხვანაირად ვიცი ანეკდოტებშიც კი დავწერე ამასწინათ
ნაღდად მოხდა კაცო! ის მოვლინებული თანამშრომელი ჩვენი ძმის კუდიგორელის სიძეა, მაგას მოუვიდა ეგ ამბავი და ერთ ჩემ თანამშრომელს.
hunter777
მაინც გააბაზრე არა
hunter777
ჩავბჟირდიიიიიი მიშველეთ ვინმეეეეემმმ
კიდევ კაი დენის აპარატით არ ქინძავდაააა, თორე რავარი ოქმი შედგებოდააა
hunter777
გიორგი
ის დაწერე ერთი "სექუთურე" და "სიგნატურეზე"
თქვენ გაგახარებთ ღმერთი, აქამდე სად ვიყავი ამას რომ არ ვკიტხულობდი. სერიოზულად ვიხალისე
ოო კიდევ ერთი გამახსენდა... შევარდნაძის დროა, სადღაც 96-97 წელი. უნივერმაგ თბილისში ვმუშაობდი. ჩამოდის კადრების განყოფილების უფროსი და მეუბნება დირექტორი გიბარებსო. ავედი კიდევ 4 თანამშრომელი ელოდება ყველა ახალგაზრდა და გალსტუკიანი, ანუ ოფიციალურად ჩაცმული. ვიკითხე რაზე გვიბარებს თქო და არავინ არ იცოდა. მოკლედ შევედით და დირექტორი გვეუბნება: ხვალ 9 საათზე აეროპორტში იქნებით ოფიციალურად ჩაცმული, კოსტუმით და ჰალსტუხითო. ვკითხეთ რა ხდებათქო და იქ გაიგებთო. ერთი კი მივხვდი აგვარჩია ისეთი ხალხი ვინც გამოსაჩენად სირცხვილი არ იყო და ესე თუ ისე ოფიციალურად იზმანებოდა. სხვა რა გზა იყო მეორე დილით დავერჭეთ აეროპორტში. იქ ჩვენნაირად გამოწყობილი და დაბნეული ხალხი დაგვხვდა, ზოგი გამგეობიდან, ზოგი მოქკავშირის სასტავი. ერთმანეთს ვუყურებთ და არ ვიცით რა ხდება. ბოლოს გაგვიყვანეს ტრაპთან გაგვამწკრივეს და ბოლო ბოლო გავიგეთ თურმე კოჩარიანი ჩამოდის და ჩვენ მასოვკაში ვჭირდებით "გახარებული" მოქალაქეების პონტში.
გვერძე ოფიციალური პირები არიან, მინისტრები, მოადგილეები. მოკლედ მასოვკა და ოფიციოზი გაყოფილია ყვითელი ლენტით. სანამ კოჩარიანი ჩამობოდიალდა მანამდე გავძვერი ოფიციალურების მხარეს და ნაცნობს (სხვათა შორის მონადირეს) ველაპარაკები. ისე გავერთეთ ლაპარაკში რომ კოჩარიანის ჩამოსვლა ვერ დავინახე. მთელი პრესა და ტელევიზია იქ არის რა თქმა უნდა. უცებ დავინახე რომ ჩვენსკენ დაიძრნენ. გავიქეცი მინდა მასოვკაში გადავასწრო მაგრამ გაძრომა არ მინდა, ამდენ ტელევიზიებში არ მინდა დავიწყო ზრომიალი, ვიფიქრე წინიდან მოვუვლითქო. მაგრამ სანამ სულ წინ გადავედი, ანუ სადაც მარტო მინისტრები დგანან იქ მომისწრო იმ ჩემი ცოდვით სავსემაც და გავჩერდი რას ვიზამ. ამ გამყოფს მივეხუტე ოღონდ მინისტრების მხრიდან. ბოლოში კი ვარ მაგრამ წინ ვარ გამოჭიმული. მოდის შევარდნაძე და აცნობს კოჩარიანს მინისტრებს. ჩამოართმევს კოჩარიანო ხელს, შევარდნაძე წარუდგენს ეს ესა და ეს მინისტრიაო, უკან ჟვანია მოყვება. მოკლედ მოვიდნენ ჩემამდე, ჩამომართვა კოჩარიანმა ხელი, შეხედა შევარდნაძეს... შევარდნაძე დუმს... ეხლა შევარდნაძემ გახედა ჟვანიას... ჟვანიაც დუმს... სამივემ შემომხედეს მე... მე ვაბშე ვდუმვარ. გაიჭიმა უხერხული პაუზა. ყველა ფიქრობს ნეტა ეს კაცი ვინ არისო. ისევ მე მოვახერხე და ქართულად ვეუბნები კოჩარიანს: გამარჯობათ პატივცემულოთქო. შევარდნაძემაც მოხარშა და ეუბნება: ი ასტალნიე ნაში დრუზიაო. ამოვისუნთქე მეც და შევარდნაძემაც. ალბათ ეხლაც ფიქრობს: "ის შავი კაცი" ვინ იყოო.
ჭალიმგელა
ჭალიმგელა
მასე რომ მუშაობდა მაგის დაცვის სამსახური იმიტომაც დაულიეს ჩაი):
და არა მარტო ჩაი! პანღურიც უთავაზეს ჰალსტუხიჭამია რევოლუციონერებმა! მაგარი ისტორიაა მაგარი კაი ხასიათზე დავდექი უმაგრესია!
აუ საღოლ ჭალო მაგარი ვიცინე
ვაააააა....... აი საღოლ...... ისე შევარდნაძეზე მეც მაქვს ერთი კაი გასახსენებელი )))))))))
რომელი წელია არ მახსოვს.... მაგრამ ის პერიოდია დარდუბალა რომ გადის 202-ზე.... ხოდა ამ დარდუბალაზე მაგარს ვკაიფობ... განსაკუთრებით იმ პონტზე, ბაბუს თმა რომ უქანავებს აქეთ-იქეთ....
ხოდა ერთი დღეა და ტოლი ბულგარეთის ტოლი რუმინეთის პრეზიდენტია ჩამოსული..... ამ დროს მე დამსაქმებელთა ასოციაციაში ვარ გაწევრიანებული, დაჟე დირექტორთა საბჭოს წევრი ვარ : ) და ბიზნეს წარმომადგენლებთან შეხვედრაზე ოფიციალურად მიმიწვიეეეს მიმიწვიეს და მივედიი... კრწანისის რეზიდენციაში.... რომ მივედი, შეგვიყვანეს რაღაც უზარმაზარ დარბაზში.... და ამ დარბაზში იდგა უზარმაზარი ოვალური მაგიდა... ხოდა ამ მაგიდასთან რამდენი სკამიც იდგა - იმდენი ჩართული მიკროფონი ედგა წინ.... ანუ ყველას თავთავისი მიკროფონი ჰქონდა - რომ არ ეყვირა....
მივუჯექით მოკლედ ყველანი მაგიდას.... აქეთ ბიზნესმენები.... იქეთ მინისტრები და მთავრობის წარმომადგენლები..... პრეზიდენტები ჯერ არ ჩანან
ერთიც ვუყურებ.... კარები გაიღო და მოდის სტუმარი და უკან ბაბუ მოყვება... მოვიდა მოვიდა... და ქე დაჯდა ჩემს პირდაპირ, ოდნავ მარცხნივ.... ნუ მთლად თვალებში არ მიყურებს, მაგრამ ახლოა რა....
ბიჭო დაჯდა და ნეტა არ დამჯდარიყოოოო რომ შევხედე ეგრევე გამახსენდა დარდუბალაში როა შევარდნაზე და ვუყურებ და ვგიჟდები.... მაგრა ჰგავს კოპიოო ეგააა..... ისეთივე ბაზარი, თმაც ისევე უქანავებს თავზე : D მოკლედ გინდა იქ მჯდარხარ და გინდა დარდუბალასთვის გიყურებია პრიამოი ეთერში ხოდა მეცინება, მაგრამ რა მეცინება...... თან ვერც ვიცინი.... არადა უკვე მაკანკალებს სკამზე.... ხან თავს დავღუნავ, ხან მივიხედები.... თან ვცდილობ სერიოზული სახე შევინარჩუნო, მაგრამ ჩემი ფეხები..... არადა რომ სუნთქავ ლამის ეგ ისმის ამ მიკროფონებში.....
მოკლედ ისე ვარ კაცს რომ ფაღარათი გაწუხებს და ბოლომო კუნთამდე დაჭიმული ხარ, რომ არ გაგძვრეს ოღონდაც სიცილის ამბავში.....
ხოდა ამ გაჭირვებაში ვარ და ვუყურებ რომ ვიღაცეები გადი გამოდიან ოთახიდან... ხოდა მეთქი მოსული პონტია... ავდექი და გავედი გარეთ.... იქვე ვიღაც დაცვა თუ ვიღაცა იდგა.... და დიიიიიდიიიიიი გაღიმებული სიფათით ვეკითხები.... "უკაცრავად აქ ტუალეტი სადაა ?" თქო..... ის ხომ სულ დაშტერდა რა აცინებსო....
რავიცი, მე ტუალეტში ამდენი არ მიხარხარია ცხოვრებაში......
გიორგი
მიდი მერე
რაღა მიდი, შენი პოსტოს ზევით ხომ დავწერე
ესეიგი ბაბუსა დაცინი ხომ არ გაგიგონ მოქალაქეთა კავშირის წევრებმა
ვახ რა ვიცინე მუცელი მტკივა და პრესი დამეჭიმა
ეს ამბავი შეგენთხვა მე და ერთ ჩემს მეგობარს კარგ მონადირეს და მოთევზავეს. ეს დაიწყო ასე 5 წლის წინ:
მოკლეთ დავდიოდით მტკვარზე სათევზაოდ და იქ გავიცანით ერთი რუს-სომეხა ასაკიანი კაცი ყოფილი სამხედრო სერიოჟა.
ამ სერიოჟას ჰქონდა ასეთი წესი თუ ტრადიცია, რომ ყოველი თევზაობის დამთავრების შემდეგ სადოკიდან იღებდა ერთ თევზს და უშვებდა წყალში, ასე ამბობდა ,,дань природе-ო” მომავალში რომ კიდევ დავიჭირო ეს იმიტომო, ხოდა ეს ეს ტრადიცია თუ ცრურწმენა ჩვენც გადმოგვედო.
გავიდა დრო, ეს ტრადიცია გრძელდებოდა ორი სეზონი, და ერთხელაც ღამისთევით ვართ წასულები სათევზაოდ და დავიჭირეთ სულ სანად სამი წვერა ესე 400-600 გრამიანები. ერთი მათგანი რათქმაუნდა შეიწვა იქვე და დაგვღჩა ორი ცალი. გათენდა და წამოსვლის დრო რომ მოვიდა ამოიღო წყლიდან სადოკი ჩემმა მეგობარმა და უყურებს, ჩამოვარდა ჩუმი პაუზა, უყურებთ ერთმანეთს და ხმას არცერთი არ ვიღებთ, ორივე ვფიქრობთ გულში ერთიდაიგივეს (ეს როგორ უნდა გაუშვათ ?) ერთი ხომ მე უნადა გაუშვა და ერთი იმან და გვრჩება .......
მოკლეთ სიჩუმე ისევ ჩემმა მეგობარმა დაარღვია და ,,გააგზავნა ერთ ადგილზე სერიოჟაც და მისი წესებიც’’ შეახვია ცელოფანში თევზი და წამოვიღეთ სახლში. გზაზე ვმსჯელობდით ეს რომ გაგვეშვა სარკეში ჩვენი თავისთვის როგორ შეგვეხედაო და ამისთანა რაღაცეები რა.
რათქმაუნდა ის თევზები გავუშვით ოღონდ ადუღებულ მარილწყალში. ამ ისტორიის შემდეგ ეს ტრადიცია დავივიწყეთ.
ამ ამბავს გაგრძელებაც მოყვა:
წელს ზამთარში ვთევზაობთ ჯანდარის არხზე და შუადღისით შესვენება გავაკეთეთ, დავანთეთ ცეცხლი გავშალეთ პურმარილი რათქნაუნდა, თანაც გვერდზე მდგომი ორი მოთევზავეც შემოგვიერთდა და წავიდა გათბობის პროცესი კონიაკით. მოკლეთ ლაპარაკის დროს ერთერთმა შემოპატიჟებულმა მეთევზემ მოგვიყვა, რომ ის იცნობდა ერთ კაცს რომელსაც აქვს ესეთი ტრადიცია და თურმე ვიღაცეებს ასე და ასე მოუვიდათო (ჩვენზე მოყა რა), ალბათ ჩვენ სადღაც მოვყებით იმ სხამ კიდევ სხვასთან და ა.შ. დედამიწა მრგვალია მოგეხსენებათ და ჩვენი მონაყოლი ჩვენვე მოგიყვნენ. საინტერესო ის იყო რომ ჩვენს მიერ დაჭერილი წვერები მურწებად გადაქცეულიყვნენ თანაც წონაშიც ერთ კილომდე მოუმატიათ მოკლით სელამაზებული ვარიანტი იყო რა.
ჩუმათ ვიდექით და ვუსმენდით და უცბად აგვიტყდა სიციცილი რამის გავიგუდეთ ამდენი ვიცინეთ ამ ამბავზე, ბოლოს ვუთხარით რომ ეს ჩვენ ვიყავით თქო.
ეს ამბავი იმით დასრულდა , რომ ამ ბიჭებმა დაუძახეს არხის მეორე მხარეს მდგომ მეგობრებს რომ მიდით ქვემოთ სერიოჟა დგასო და დაუძახეთ ნახათ ვინ უდა ვანახოთო. ცოტახანში მოვიდა ის ჭაღარა კაცი სერიოჟა რომელიც იმ დრეს იქვე ყოფილა და რათქმაუნდა უფრო ბევრი ვიცინეთ და ვიღადავეთ ამ თემაზე.
ერთ ისტორიას მეც დავძენ.
ეს ისეთია, მეგობრის მეგობარმა რო მეგობრის მეგობარზე მოყვა, ასერ ომ დეტალებზე თავს ვერ დავდებ მარა მე კი ვიცინე
მოკლედ ტიპია სწავლობს იტალიაში, დავარქვათ გიორგი (სახელი არ მახსოვს ნამდვილი), დიდი ხანია იქ ცხოვრობს იტალიელ ოჯახთან ერთად და ასე ვთქვათ "აბასნავალსია".
ხოდა ერთერთ დღეს ზის სადღაც პარკში და რაღაცაზე ჩაფიქრებულია, ამ დროს წინ ტიპმა რაღაცას ფეხი წამოკრა, წაბორძიკდა და ლამის წაიქცა, ხო და ეს ტიპი კართველი ყოფილა და ერთი გემრიელად შეუგინია გაბრაზებულზე.
სიტუაციაა ესეთი: გიორგი ამ ტიპის წინ ზის, და რო გაიგო და დაინახა ეს, ძალაუნებურად ჩაეცინა, ხოდა იმ ტიპმა შეამჩნია, და მომღიმარი სახიტ ეკითხება :"ქართველი ხარ"-ო?.
ეხა ეს გიორგი ფიქრობს კი კაია ქართველს რო შევხვდიო მარა რავიცი ვინაა სადაურიაო და მოდი თავს ავარდებო და თავისი დაყენებული იტალიური აქცენტით უპასუხა :" მი სკუზი სინიორე"-ო (მოკლედ იტალიურად აუხსნა რო ტყემალზე ზის და აზზე არაა ის მეორე რას ეკითხება),
ხოდა ის ტიპიც გაბრუნებულა და : "აბა ქართველი თუ არ ხარ რა გაცინებს შე დედა""""ნულოო" მიაძახა.
ამასაც რა უნდა ექნა, იმ ტიპმა იდეაში ქართველლს არ შეაგინა და ცემატყეპა დაუწყოს როგორ გაიმართლებს თავს? არადა შეაგინეს. თან ხო არ ადგება და ეტყვის "იცი რა ჯიგარ, ქართველი ვარო":),
ხოდა დარჩა ეს უბედური ეგრე მშრალად.
ზამთარში ჯანდარის არხზე დილაუთენია ჩავედით!უკვე უამრავი ხალხი დაგვხვდა,ანკესის ჩასაყოფი ადგილი არ იყოო როგორც იტყვიან.სადღაც ბუჩქებში ცოტა გამოვკაფეთ და პარტიზანებივით ჩავჯექით მე და ჩემი მეგობარი.
მოკლედ, მოპირდაპირე მხარეს,ახლოში მანქანა გაჩერდა და საშინელი პახმელია და უძილო კაცი გადმოვიდა დაბიჟვინებული სახით,რომელმაც ბოხი ხმით ორგინალური მისალმება გადაწყვიტა:
-თევზების მტყ.....ს გაუმარჯოს!
მიესალმა იქმყოფებს!
...როგორ არავის უნდოდა, თევზებთან კავშირში არ დამდონ ბრალიო.. ,როგორ აარიდეს პასუხს თავი...
მოკლედ, სიჩუმეს მარტო ჩემი და ჩემი მეგობრის სიცილი არღვევდა...
Sos049 აუ გაიხარე რაამდენი ვიცინეე
Sos049
შენ გაგახარებს ღმერთი რამდენი ვიცინე....
ერთ მეც ვიტყვი!
პატარა ბიჭი ვარ 16-17 წლისა და ერთ -ერთი ნადირობისას (პერელიოტრზე ვზივარ ღამით) ისე მოხდა რომ მარტო დავრჩი, ვისთან ერთადაც ვიყავი ის დასველდა და წავიდა, მეორემ ჩემცივდაო ღრუბლიანია და იხვი არ მოვაო მესამეს რაღაც ეტაკა რავი მე სერიალი იწყებაო და ისე მოხდა რო დავრჩი მარტო!
ღამეა ცივა ცივა ისე რო ტრაკი მეწვის სიცივისგან, იხვებიც არ ჩანან და ასე პირველი საათისკენ გადავწყვიტე სახლისაკენ დავძრულიყავი, ჭალაში ფეხით ვიყავით ჩასულები ახლოსვე იყო ის ჭალა სოფელთან და გზად კი ბაღები უნდა გამევლო!
უმთვარო ღრუბლიანი ღამე იყო და ცივი ნიავიც ქროდა,ისე ბნელოდა როგორც ზანგის ტრაკში, მოვდივარ ნელ -ნელა თვალბედაჭყეტილი მოვიკვლევ გზას და უცებ რას ვხედავ!! ჩემიდან ასე 15-20 მეტრში ორი წითელი კვასკვასა წერტილი ანათებს! ელავს! გავოგნდი და არ დაგიმალავთ და შემეშინდა კიდეც, საზარელი სანახავია კაცის სიმაღლიდნ ოდნავ ქვემოთ ორი წითელი თვალივით რაღაც დაჟინებით მიყურებს ამ უკუნ სიბნელეში ! გავჩერდი და თოფი მოვიმარჯვე!
მეთქი ჩავარჭობ ამ რაღაცას ტყვიას იმ თვალებს შუა თქო და დაუძახე!!! მეთქი ვინა ხარ! ხმა არ ისმის! მეთქი ამოიღე ხმა თორე გესვრი!
კიდევ დუმილია ვძლიე ყველა შიშს და შინაგან ხმას ერთი ნაბიჯი გადავდგი წინ და უეცრად ამ ორი წითელი წერტილიდან ერთი ელვისებული სისწრაფით ჩემიდან მარცხნივ ამოძრავდა და გაქრა და მერე ისევ თავის ადგილად განათა, ჯერ წვრილად და მერე გადიდდა და ისევ ის ზომა მიიღო, ეს ისე უცებ მოხდა რო დავძაბუნდი! ამ დროს ღრუბელი გადაყარა ქარმა და ოდნავ შესამჩნევად გამოჩნდა რაღაცის სილუეტი და კვამლის სუნიც ვიგრძენი, კარგად რომ დავაკვირდი გავარჩიე ადამიანის წელის სიმალეზე გადატეხილი ხის ჯირკი რომელისთვისაც ვიღაცას ცეცხლი მოუკიდებია, ეტყობა პერელიოტზე მჯდარს შესცივდა ან სველი ტანსაცმლის გასაშრობად და მერე წასვლისას ჩააქრო მაგრამ ნიავმა ჯირკზე დარჩენილი ნაკვერჩხლები გააღვივა და მე კიდე მაგრად შემაშინა, შემაშინა მაგრამ არ ვიმხალე და არც ვესროლე ვფიქრობდი სიგარეტით ჩაძინებული მონადირე არ იყოს და არ გავასაღო თქო მოკლედ ესაა ჩემი იტორია რომელმაც ისეთი შთაბეჭდილება მოახდინა წლების წინ რომ დღემდე ძალიან კარგად მახსოვს! და ღიმილით ვიხსენებ!
hunter777 აუ კაი შიშს კი ჭამდიი შე ოხერო
ეხლა ამ ამბავს კი მოვყვები,მაგრამ თან მეშინია,შეიძლება დამიჭირონ
ერთერთ ტელევიზიაში ვმუშაობდი კაი ხნის წინ.ერთხელაც (სააკაშვილის ინაუგურაციის დღეს)გვითხრეს მივლინებაში უნდა წახვიდეთო,ბუღალტერიაში ადით და მივლინების ფული აიღეთო.
ავიღეთ ეს ფულიც და წავედით ქუთაისში.გელათში უნდა ავსულიყავით რო ფიცის დადება გადაგვეღო.
ვართ ოპერატორი ჟურნალისტი და მე საჭესთან.ჩვენს გარდა კიდევ ორი ჯგუფი გავიდა იმ დილას.
გასვლის წინ მოვილაპარაკეთ დანარჩენ ორ მანქანასთან რო პერევალზე საჭმელი ვჭამოთ ზღაპაშითქო.ეგრეც ვქენით.
ჯერ ხაშურში წამოვეწიეთ ერთმანეთს და მთელი გზა ისე ვიგონკავეთ რო გვირაბამდე მისულები სამივე მანქანა ერთად ვაპირებდით გასვლას შლაგბაუმზე,მაგრამ სამივე ვერ ჩავეტიეთ
ხოდა დავჯექით ზღაპარში და შუდექით პურის ჭამას.მაგრამ ყელი მშრალად რო არ გვქონოდა გადავწყვიტეთ თითო გრაფინი ღვინო დაგველია,და ესეც მოვიქეცით
კარგათ შეზარხოშებულები წამოვედით რესტორნიდან და დავადგი კიდეც გაზის პედალს (ჯურნალისტმა არ დაგვაგვიანდეს ფიცის მიცემაზეო).
პერევალზე ისეთები ვაკეთე,რო მახსენდება მუხლები მიკანკალებს ხოლმე ამის შემხედვარე ჯურნალისტი გელათამდე მეხვეწებოდა აღა მინდა გელათიო
მოკლეთ ავედით გელათში და დაიწყო ცერემონია!!!
სიტუაციაა ესეთი:რა თქმა უნდა მთელი ეზო სავსეა ხალხით,ტევა არ არის.დაჟე გარეთაც იმდენი ხალხია ვერ გაივლი.
მორჩა მიშა ფიცის დადებას და დაიძრა გასასველისკენ.მთელი პარლამენტია თუ მთავრობა იქ არის.
ეხლა ჟურნალისტის ვალია ჩაწეროს ყველა და აიღოს კომენტარები.ხოდა გამორბის ეს მიშა გარეთ და ჩვენ მანამდე მოვასწარით ეკლესიის ეზოს შესასვლელში დადგომა.დაცვამ და მთავრობის წევრებმა კორიდორი გაუკეთეს პრეზიდენტს და ისაც გავარდა ჩვეული ტემპით.მიყვა ჟვანია,ბურჯანაძე(ბურჯანაძე ცოტა ჩამორჩა მიშას,ტემპი ვერ აუწყო ) და დანარჩენები.სამწუხაროდ არ გაუმართლა ბარამიძეს და მოხვდა ესეთ სიტუაციაში:ვდგავართ მარცხნიდან ბარამიძე,ოპერატორი,მე და ჩემს გვერძე ჯურნალისტი(მამაკაცი).
ჯურნალისტი უყურებს ბურჯანაძეს,კენტად მოსიარულე რო დაინახა იფიქრა მომენტს ვიხელთებ,ბარემ ჩავწერო და ოპერატორს ეუბნება მოდი მოდი დროზე ბურჯანაძე ჩავწეროთო.ამ დროს ოპერატორს გვერძე უდგას ბარამიძე და ფიქრობს რაღა ნინოს ვდიოთ ბარემ ბარამიძე ჩავწეროთ აგერ გვიდგასო და ჯურნალისტს ეუბნება მოდი ჯერ ბარამიძე ჩავწეროთო(ეს ყველაფერი ხდება უცბათ,ისეთ არეულობაში და აყალმაყალში რო დედა შვილს არ აიყვანს.ალბათ წარმოიდგენთ სიტუაციას ) ეს რო გაიგო ჯურნალისტმა ხმამაღალი ხმით(რო გააგებინოს) ეუბნება: დაიკიდე ბარამიძე წამოდი ბურჯანაძე გარბისო
რა თქმა უნდა ეს გაიგო ბარამიძემ და ისეთი სახე მიიღო თითქოს ფიქრობდა რას ქვია დაიკიდე ბარამიძეო მაგრამ სად ქონდა ჩვენი ჯურნალისტის დრო თორე კი ჩაუტარებდა ალბათ კარატეს
ეს იქ უნდა ყოფილიყავით და სიტუაცია გენახათ
cz80
ხო ხო
რატო ბურჯანაძე ვააა
ლევანი
გეშლება ,საქართველოში პირველი კარატისტი ლევან თევზაძეა ჩვენი ძველი თავდაცვის მინისტრი, ნაციონალებივით გამჭირვალე თავით და სტელსივით ჩუმი
ნოსო
ეგ კახა ბასილიამ არ გაგიგოს თორემ ერთად გესპარინგებათ შენ და თევზაძეს...
ლევანი
გეუბნებით რომ ერთერთი პირველი( აღმოსავლური ხელოვნების შემომტანი) არის დათო თევზაძე საქართველოში
ნოსო
პირველი ზურაბ ლეჟავაა. დათოს კარატე არ გაიშვა გაღმა
ეს ამბავი ერთ დაბურულ ტყეში მოვისმინე და კარგადაც ვიხალისე,
ყველაფერი იქიდან დაიწყო რომ ერთ მშვენიერ დილას სანადიროდ წავედით მთაში, მე და ჩემნაირი გადარეული რამდენიმე კაცი ადგილზე გამთენიას ჩავედით, იქ კიდვე რამდნიმე მეგობარი შეგვემატა კარგი ჯიგრიანი ადამიანები შესანიშნავი მონადირეები და კაცური კაცები!, დაიგეგმა სანადირო ადგილი და მიმართულება, და შეუდექით ნადირობას. ყველაფერმა კარგად ჩაიარა და შუადღისკენ პურის საჭმელად და დასასვენებლად წინასწარ დათქმულ დიიდ უზარმაზარ მუხასთან შევიკრიბეთ სახელდახელოდ გაიშალა სუფრა, ცეცხლიც აგუზგუხდა და ასე შახებივით ფეხმორთხმულებმა გამოვცალეთ პირველი ყანწით უფლის სადიდებელი მეორე ბუნების და მისი მოყვარული ადამიანების სადღეგრძელო შეისვა მესამე წასული მონადირეების შესანდობარი ვთქვით და ამ დალოცვილმა სითხემაც აღარ დააყოვნა და სალაპარაკო საღერღელი აგვიშალა, ათასი ამბავი გავიხსენეთ და ათიათასი გასახსენებელი დაგვრჩა, ზოგი მე ვთქვი ზოგიც სხვებმა. გასაოცარი ამბები მოვისმინე ამ ბებრი მონადირეებისაგან მაგრამ ერთი განსაკუთრებულად დამამახსოვრდა!
თან ისეთმა კაცმა მოყვა რომ მისგან ტყუილი კიარა მართალსაც იშვიათად გაიგებ რამეს, საერთოდ არ უყვარს საუბარი და ზედმეტსახელიც ისეთი აქვს გერასიმეს ეძახიან ძმაკაცები. ხოდა მოყვა გერასიმემ ამბავი.!
ერთ ერთი ნადირობის დროს შუა მინდორში შევისვნეთ და სუფრაც იქვე გავშალეთო, დავსხედით, დავლიეთ, და საღამოს პირზე უკვე ბინდი იპარებოდა რომ ჩვენი სუფრიდან ასე 200-250 მეტრში მელა შევნიშნეთ რომელიც ისე მოცუნცულებდა არც კი გვაქცევდა ყურადღებასო! ცა ქუდად არ მიაჩნდა და დედამიწა ქალამნადო,!
მიაწვდენ იაკანოს მკითხა ერთმა სტუმარმა რომელიც დაპატიჟებული გვყავდა ქალაქიდანო ! გამეცინა თავ გავაქნიე მარა არ დამანება და ამ კითხვას კიდე ათასი კითხვა მოაყოლაო, ჩემი ამბავი კი იცით არ ვლაპარაკობ ბევრსო ერთი კი უთხარი მიწვდენით მიწვდება მაგრამ აი მორტმის რა მოგახსენო თქო ამან კიდე ვერ მიწვდებაო და გერასიმემაც არ ააყოვნა თურმე ამოიღო და ზეპა თავისი ხვართქაფანიდან, და მოხდა საოცრება ამ მელას რაღაც მოსძვრა მიწაზე გაგორდა და თვითონ კიდე ისე მოკურცხლა თვალი ვრ შევავლეთო, გაკვირვებულები ერთმანეთს უყურებდით მერე იმ ადგილისკენ წავედით რომ გვენახა რა მოხდა რა მოსძვრა ამ მელასო და რა ვნახეთ გაგიკივირდებათ და მელას თავი ეგდო იმ ადგილასო! უცებ საგონებელში ჩავარდი რაღაც ზებუნებრივ მოვლენას მივაწარე მომხდარიო მაგრამ მალევე გამინათდა გონებაო, რამდენიმე დღის წინ მელა ვნახე მკვდარი იმ ადგილებში და ეტყობა შიმშილისგან შეწუხებულმა ამ მელაკუდამ თავისი თანამოძმის ხორცით გადაწყვიტა პირის ჩატკბარუნებაო და იმის თავს მოათრევდა ის მელა და რო ვესროლე ხმაზე შეშინდა დააგდო ის თავი და თვითო გაქცევით უშველა თავსო, ამას კი მივხვდი აბა სხვა რა მეფიქრაო მაგრამ ხმას როგორ ამოვიღებდიო, აიმ სტუმარს კიდე იმხელა პირი დაეღო და ისე ქონდა დაჭყეტილი თვალები რო სიცილს ძლივს ვიკავებდიო. ესე პირდაღებულმა უცებ გამოიფხიზლა და მგონი ეხლაც დადის ამ ამბავს ყვება და ამტკიცებს უთავოდ გაქცეული მელიის ამბებს და იმიტომაც აბრალებემ მერე მონადირეებს რომ დიდი მეზღაპრეები ხართო,.
hunter777 არყოფილა ის კაცი კაი მონადირე თორე მიხვდებოდა მაგას
ერთი ამბავი მეც გამახსემდა.
ჩემს ბავშვობაში კახეთში ზაფხულობით ჩამოდიოდა ხოლმე ერთი ბიჭი იმერეთიდან (დეიდა ყავდა ჩემს მეზობლად) ვართ ასე 10 - 12 წლისები მაშინ (20 წლის უკან) , რომ ერთი რამ გვასწავლა მაშინ.
მოკლიდ ვიღებთ გოგრას (კვახს) გვერდით მხრიდან ვაცლით შიგნეულობას, ვუკეთებთ ნახვრეტებს თვალების, ცხვირის. და პირის პონტში, ღამე შიგნოთ ვდებდით ანთებულ ბატარეას ან სანთელს და ვდებდით გზაზე სადმე გზაჯვარედინზე, ამას სკილეტას ვეძახდით (განათებული დიდი სმაილიკი იყო რა დაახლოვებით) უეცარი დანახვის თანავე შიშისგან ჩაჯმა გარანტირებული იყო რა. ოჰ რამდენჯერ ვართ ჭინჭრით ნაცემი ამის გულისთვი.
მარა ეს წარსულში იყო.
ერთი ორი წლის წინ იმერეთში ვართ იმ ბაჭთან, პურმრილია იმისთანა ეზოშია გაშლილი რო ხაჭაპურები სუფრაზე რომ არ ეტეოდა ხეზე იყუ ლურსმით მიჭედებული,
მოგეხსენებათ იმერეთში ქვევრები ანუ წურები იქ როგორც ეძახიან გარეთ აქვთ ეზოში, და ჩვენს საპატივსაცემოთ ერთერთს აეხადა იმდღეს თავი.
იქვე ჰქოდათ პატარა ფარდული სადაც ინახავდნენ სხვადასხვა ხელსაწყოს, მათ შორის თვალში მომხვდა ერთერთი რომელიც გოგრისაგან (კვახისაქგან) იყო დამზადებული, ღვინის ამოსაღები ხელსაწყოა რა და ამის დანახვაზე ჩვენი ბავშვობა გამახსენდა.
შუა პურმარილზე კარგად რომ დაღამდა გავედი და ამ ხელსაწყოდან (არ მახსოვს რა ქვია) ორიოდ წუთში გავაკეთე სუფის დანით გავაკეთე ის (სკილეტა) შიგნით ანთებული სანთებელას შუქი რომ აქვს ის ჩავაგდე და დავდე იმ ქვევრის თავზე.
მასპინძელი ის ბიჭი რათქმაუნდა სულ თვითონ დარბოდა ღვინის მოსატანად და ეთხელაც გავიდა და მეორე მეზობელიც გაყვა..... იქ წივილი ატყდა.. ერთი თიხის დოქი კი შეიწირა იმ ამბავმა.
მოკლედ,ის პერიოდია სახლში იარაღი ყველას რომ აქვს...
ჩემი ქუთისელი ახლო ნათესავი თბილისში სწავლობდა და ჩემთან ცხოვრობდა სახლში.
საშინლად ეშინოდა ყველაფრის რაც ისროდა,ან იჩხვლიტებოდა(დანა და მისთანები...)
მეც მეტი რა მინდოდა...?ჩავდებდი "ხალასტოი"ტყვიას მჭიდში(არ იცოდა,რომ ფუჭი ვაზნებიც მქონდა) და
წავიდაა...
-შეუღებდი კარებს ძილის წინ,მშვიდად გადავტენიდი,წყნარად დაუმიზნებდი,ვბეთქავდი და ....გაშეშებულ,ენაჩავარდნილს-ძილი ნებისას უსურვებდი!(იდიოტური ხუმრობა!)
გახსოვთ ალბათ,ძველად საახალწლო "ხლაპუშკები"იყო,თოკს მოქაჩავდი და მრგვალ ფერად ქაღალდებს ისროდა...
და ალბათ ყველას დაგვიშლია შიგთავსის გასაგებად...
მოკლედ,დავშალე,მტვერსასრუტის მილებს შორის მოვაყოლე ძაფი (ასაფეთქებელი მუყაო მილში იყო)და თითზე დავიხვიე.დავადექი წამოწოლილ ჯიგარს,ვითომ მტვერსასრუტის ჩართვას ვაპირებ....
-ლევანია ძამა!გაგიგია,წელიწადში ერთხელ მტვერსასრუტიც ისვრის-მეთქი? დაუმიზნე და
თან მოვქაჩე თოკი ნელ-ნელა თითით.
-მტვერსასრუტი არა...
ვეღარ დაამთავრა უბედურმა!
ან როგორ წარმოიდგენდა,რომ პილასოსიც გაისროდა...
ბეთქა,მაგრამ რა ბეთქა...მეც გამიკვირდა იმხელა ხმა და ცაცხლების გამოყრა მილის ბოლოდან...
მოკლედ, ქაჯანასავით 2 დღე ვერ ლაპარაკობდა და უაზროდ ერთ წერტილს უყურებდა...
მეტი ასეთი სისულელეები(იარაღთან დაკავშირებით)აღარ მიქნია!
Sos049
ვაიმე დღეს იმდენი ვიცინე რაღაც დამემართება ალბათ
Sos049
მაგარი იყოოო
სულ ახლი ამბავია.
შაბათს ვიყავით კახეთში საქეიფოდ.
ხალხი რომ შეთვრა და ერთმანეთს აღარ უსმენენ, სადღეგრძელოს თქმის დროს სხვარამეზე რო ლაპარაკობენ, ჭიქა რო უჭირავთ და არ სვავენ (ხომ შეხვედრიხართ ასეთ სიტუაციას) ხოდა ამ დროს ინსტიქტურად წამომცდა ,,კარგით რა გააოფედ სადღეგრძელოთქო'', რაზედაც ერთმა ასაკიანმა კაცმა მკითხა (რათქმაუნდა ვერ გაიგო რა ვთქვი და ვერც იმათ ვისაც ვუთხარი) რაო შვილო რაო. - გაატრაკეს საქმე აღარა სვავენ გვეჩქარება, თბილისში ვართ წასასვლელები მეთქი .. აი ასე იყო.
მეც მომივიდა უკვე მასეთი შემთხვევა... ძმაკაცი მაცინებდა და ოჩოპინტრემ დაგჭიპოს მეთქი. გაუკვირდა ეგ რაღას ნიშნავსო..
ჰოო და ჩემო ძვირფასო მეგობრებო გუშინ მთელი დღე კარგ ხასიათზე ვიყავი, დავდიოდი ელიავაზე რაღაც ნაწილები მინდოდა და თან ვეღადავებოდი გამყიდველებს, ან ისინი მეღადავებოდნენ თუ როგორც არის. ერთი სიტყვით მშვნიერ გუნებაზე შევიქმენ. ბოლოს როგორც იქნა წამოვედი ელიავიდან გულნაკლული, რაც მინდოდა ვერ ვიშოვე და ხომ იცით აის კარგი ხასიათი რომ გადაგივლის და უცბათ რომ ითენთები და ამავდოულად რომ იგრუზები, აი მასე დამემართა. მოვაჯექ ჩემს მუსტანგს და გამოვწიე გლდანისკენ ნაბერეჟნით როგორც კი გამოვცდი დიდუბის ხიდს ჩემი ყურადღება თეთრ ჩექმიიანმა და თეთრ კაბიანმა მეძავმა მიიპყრო. თან იმას ვფიქორბ ამ სიცივეში არ ცივათ მეთქი??? ბოლოს გადავწყვიტე მივალ და ვეგადავები თქო. თან სანამ მანქანას მოვატრიალებდი იმას ვფიქრობდი რა მეთქვა.... გზაში ვერაფერი ვერ მოვიფიქრე და მივუჩერე, ფანჯარა ოდნავ ჩამოვწიე და მოვიხმე ქალიშვილი და ვეკითხები რამდენს იმსახურებ თქო? 40 ლარიო... რა ამბავია ეგ ფასი მეთქი და თან მეცინება... კაი მაშინ თუ ეს გეძვირა ორნი წამოვალთ მაგ ფასში და ორივე მოგეფერებითო მე ვუთხახრი ბაზარი არაა მარა ჯერ ერთ კითხვაზე უნდა გამცეთ პასუხი მეთქი და თუ სწორად მიპასუხებთ უთუოდ მოხვდები ჩემს მანქანის უკანა სავარძელში... ბაზარი არაა მკითხეო... და ეგრევე გავუძრე ორი სლე მარაზმია თქო????? ოღონდ კარგად დაფიქრდი და ისე მიპასუხე აქ ორმოცი ლარის საქმე წყდება მეთქი. ბოლოს იფიქრა 15- 30 წამი და მითხრა არა არ არისო... იმხელა გადავიხარხარე წინა ლაბავოი გამებზარა.. ბოლოს ფანჯარა ავუწიე და თან მივაძახე თქვენი პასუხი არასწორია და თქვენ არ გქონდათ შეცდომის უფლება........
სახლში რო მივედი ვკვდებოდი სიცილით ჩვენები მეუბნებოდნენ რა გჭირსო მარა რა მათქმევინებდა
ბალა
მოკლედ ბიჭებო ეხლა სულ ცინცხალი ისტორია უნდა მოგიყვეთ.
გუშინწინ წაღვერში გამიშვეს მივლინებით. დილას დაახლოებით 7:30 გავედი ქალაქიდან. ცოტა არ იყოს მეძინება. ვიფიქრე მაინც მარტო ვარ მანქანაში, თუ ვინმემ ხელი დამიქნია, გავაჩერებ და დამლაპარაკებელი მაინც მეყოლებათქო ( საერთოდ თუ ადგილი მაქვს, ვცდილობ არავინ დავტოვო გზაზე და ჩემი წილი სიკეთე ვაკეთო).
თბილისიდან ისე გავედი, მცხეთას და იგოეთს ისე გავცდი, დაქნეული ხელი კი არა, მისი მიმყოლი ტანის მსგავსიც კი არაფერი შემხვედრია გზაზე. ავიარე ეგრეთ წოდებული "გორის პერევალი" და უცებ ერთმა მამრობითი სქესის სულიერმა დამიქნია ხელი. გამეხარდა. დავაკვდი მუხრუჭს და ამ პიროვნებისგან რამოდენიმე მეტრში დავარჭე მანქანა. მოირბინა სულიერმა, გამოაღო კარი და ასანთის კოლოფის ოდენა ფურცელს მაჩვენებს. ჯერ გამიკვირდა, ცოტა არ იყოს შევცბი და მერე დავაკვირდი ფურცლის ნაგლეჯს. ხაშური--- ეწერა ზედ. გამაცია ტანში, უკვე მივხვდი რაშიც იყო საქმე, და თავით ვანიშნე დაჯექი მეთქი. დავძარი მანქნა და ვფიქრობ, ეხლა რა ღმერთი გაუწყრება, სულ მთალდ ყრუ- მუნჯი როგორ იქნება მეთქი და ვკითხე: საით მიდიხარ მეგობარო? რეაქცია არ ქონია. ხმას ავუწიე--- იგივე. ვიყვირე--- აბა შენც არ მომიკვდე, ზის და გზას გასქერის. ბოლოს ვკარი მუჯლუგუნი და ხელით ვკითხე საით თქო. რაღაც გაურკვევლად გაიქნია ხელები და მეც შევეშვი. ასე გაბუტული ძმებივით, უბრად ჩავედით ხაშურში. იქ კი მიმახვედრა გამიჩერეო და ჩამოვიდა.
თან შემეცოდა, თან გამეხარდა გაჭირვებულის დახმარება , რომ გამომივიდა და თან საკუთარ ბედზე გამეცინა. კაცი მოსაუბრეს ვეძებდი და მაინცდამაინც ყრუ-მუნჯი დამემგზავრა.
ღმეთო იმასაც უშველე, ყველა გაჭირვებულსაც და ჩვენც არ დაგვტოვო მთალდ ისე.
საღოლ მაგარი სანახავი იქნებოდი
წელს ბაკურიანში ვიყავი სამსახურის მანქანით მე და ჩემი სამსახურის მძღლი ფორდის ფურგონით, რომ მოვდიოდით პოლიცის შენობასთან ერთმა მოხუცმა კაცმა დაგვიქნია ხელი და ძლივს გააჩერა ყინულზე მანქანა მძღოლმა მე წამოყვანის მომხრე არ ვიყავი მარა მაიც ამოვიდა ამოვიდა და შუაში დავისვით ვარდივით და აი იქ დაგვერხა ორივეს სუნი ასდიოდაა ორივენი ცუდად გავხდით სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით ყარდა ორივეს თავები ფარჯარაში გვქონდა გაყოფილი და ეს კაცი კიდე თავის ისტორიებს ყვებოდა, დაბლა წყაროსთან სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით მანქანიდან გადმოვაგდე ცოტა მანქანა გავანიავეთ და გავაგრძელეთ გზა მაგის მერე ვინც არ უნდა დაგვიქნიოს ხელი არ გააჩეროოოოო სულ მაგას გავიძახით
sabo73
"ბედის ირონია, ანუ დუმილი თბილისი ხაშურის მიმართულებით"
ჰერცოგი997
მასეთი სუნიანიც მომწევია, მერე 2 კვირა ყოველდღე ქიმწმენდას , რომ ვუტარებდი მანქანას, მაგრამ მაინც კმაყოფილი ვიყავი იმით, რომ სიკეთის მარცვალი მაინც ჩავაგდე სადღაც.
გიორგი
როგორ ზუსტად დაარქვი სახელი........... ვაა რა კაცი ხარ რა...........
წარმოებაში წყლის მიწოდების აღდგენაზე სერვის ცენტრს მივაკითხე...
-მრიცხველი დამონტაჟებულია 5წელია,უბრალოდ ვინმე გამომიგზავნეთ,ანათვალი
აიღოს-მეთქი.
-ძველი მრიცხველი თუ არის,ახლით უნდა შეცვალოთ, რომელიც ჩვენთან 700ლ ღირსო.
700ლ??? და...რა ფირმისაა,ROLEX-ის მრიცხველებია?
-არა! არა,რაღაც სხვა ფირმაა,ზუსტად არ მახსოვსო
ეეხ! ან, მაგათ რა ეშველებათ ან ...მე?
მართალია ეს ისტორია მე არ გადამახდენია, მაგრამ რომ არ მოგიყვეთ არ შეიძლება.
გუშინ გავიგე უბანში და კარგადაც ვიხალისე.
ჩემს უბანშიც, როგორც მთელს თბილისში დგანან უბნის სიამაყე ტაქსები. ყველა იცნობს ამ მძღოლებს და თვითონაც ზედმიწევნით იციან ვინ-ვინ არის.
ჰოო დაააა............ ერთ-ერთ მათგანს დაემართა ეს ამბავი.
---შუადღეა, იწვის თურმე მთელი თბილისი. გაბრუებულია ხალხი.
მიუახლოვდა ერთ-ერთს ქალბატონი და კითხა: პეკინზე თუ გამიყვანო.
--- დაბრძანდით ქალბატონო-იყო პასუხი.
დაიხურა მანქანის უკანა კარები, დაიძრა მანქანა. რამოდენიმე წუთში მივიდა პეკინზე მითითებულ მისამართზე.
--თქვენზე 5 ლარია,-აბმობს მძღოლი.
სრული დუმილი.
2 წუთიანი პაუზა.
-- 5 ლარია, ქალბატონო, 5 ლარი...........თან მოტრიალდა უკანა სავარძლისკენ. სადაა შენი ქალბატონი, ცარიელია მანქანა.
თურმე ამ ქალს რაღაცის ყიდვა დავიწყებია და იქვე, ბირჟის გვერდზე არსებულ მაღაზიაში შეტრიალდა. ამან კი მოქოქა მანქანა და ჰაიდააა..........
თქვენი არ ვიცი, მაგრამ მე რომ ეს ამბავი გავიგე, კაი ხანს ვკაკანებდი, კვერცხდადებული ქათამივით.
sabo73
მძღოლი ეძახე ახლა შენ იმ ტაქსისტს, ერთხელ მაინც არ ჩაიხედა უკანა ხედვის სარკეში
მე ერთი მეტად უცნაური რამ შემემთხვა ეს არც ნადირობას და არც თევზაობას ეხება,ყველაფერი საქართველოს რკინიგზის დამსახურებაა. ერთ მშჰვენიერ დღეს სამსახურში მივედი (რკინიგზაში ვმუშაობ) და ჩვეულებრივ რიტმიტ დავიწყე მუშაობა საღამოს ერთ-ერთ ფირმაში ვაგონი უნდა დამეყენებინა და მეც მოკალათდი ვაგონზე რათა თბომალის მემანქანისთვის მეთქვა რა უნდა გაეკეთებინა,დავიძარით საწყობისკენ კარები გვქონდა გასავლელი რომ ვაგონი დანიშნულების ადგილზე უნდა მიგვეყვანა და რა ღია კარები უცბად შემოიკეტა და მეც კარებსა და ვაგონ შორის აღმოვჩნდი დამეჯახა ვაგონიიი,,,ტვალი რომ გავახილე ღუდუშაურში ვიყავი უკვე ჩემი მკურნალი ექიმი ცილით კვდებოდა ჩემი ამბავი რომ გაიგო. უფლის წყალობით გადავრჩი მხოლოდ ნეკნები მოვიტეხე მაგრამ 2 თვე ქე ვიყავი გაგნარული სავადმყოფოში. ვაგონი წონა არის სულ დატვირთული 86ტ. თბომავალი 129. ესეიგი 215 ტონა დამეჯახა. მეც მაგრად ვხითხიტებ რომ მახსენდება ჩემი ამბავი
kantorski
ეს...,ვერ მოგსვლიათ კაი ამბავი
ჭალიმგელა ძმა ის გაიხსენე ორი ტყვია რომ ესროლე მწყერს და ცხონებულ მურადა ბიძიას რომ გაარტყი
kantorski
ძუკუ შენა ხარ კაცო? მეც არა ვთქვი საიდან იცის მეთქიიი
ორ ტყვიას არ ვესვრი მე მწყერს, ერთ ტყვიაში მწყერსაც ვარტყავ და მურადასაც
დღეს ჩავედი, მცხეთაში და მეზობელი ყურძენს წურავდა. შევედი და ჯერ ბარაქა ვუთხარი , მერე "სარკოზობა" მივულოცე.
რომ მორჩა, სუფრა გაშალა და დამიძახა. ცოტა მოგვიანებით მომიწია შესწრება სუფრაზე. თვითონ იყო თამადა. როგორც დაგვიანებული დამლოცეს და მედსამე თუ მეოთხე სადღეგრძელოზე (ჩემი მისვლის მერე), ამბობს აი დღეს მე არ ვიცოდი და თურმე უდიდესი დღესასწაული "სარკოზობა" ყოფილა, დავითამ მომილოცა და მოდი ამ წმინდა დღესასწაულის თამადობით, ყველა ქრისტიანულ დღესასწაულებს გაუმარჯოსო, გვფარავდნენ და გვწყალობდენენო.
გადმოვარდი სკამიდან, გავხდი მოსასულიერებელი, მისმა სიძემაც გააღო პირი( და სხვა სუფრის წევრბმაც), რომ გაიგეს ისენიც გვერდზე მომიწვნენ ხარხარით და ეს კი იჯდა და მაინც ვერ გაეგო რაში იყო საქმე.
ასე რომ, დაიმახსოვრეთ: არ არის "სარკოზობა" საეკლესიო დღესასწაული. საეროა, საეროოოოოოოოოოო........................
sabo73
sabo73
ერთის მხრივ .მართლა სასაცილო ამბავი იქნებოდა...სატირალი რომ არ იყოს. ბრწყინვალე მაგალითია..ჩვენში დამკვიდრებული რელიგიური ხედვებისადმი.
მოკლედ არ ვიცი რამდენად სასაცილო ისტორიაა.. მაგრამ უფრო ალბათ ახლოსაა რუბრიკიდან "რაიმე კურიოზს ხომ ვერ გაიხსენებდით"
გუშინწინ, გავიღვიძე, მოვწესრიგდი, სასწრაფოდ ჩავიცვი და გამოვვარდი სახლიდან, მანქანასთან რომ მივედი და სიგნალიზაციის პულტის დაჭერა მოვინდომე, მერე გამახსენდა რომ სახლში დამრჩა: სახლის გასაღები, მანქანის გასაღები, საფულე ფულით და ყველანაირი მოწმობით, სამსახურის გასაღები და რავიცი კიდევ რა აღარ
ისე ამ ბოლო დროს სახლის კარებს რომ მივადგები მანქანის პულტით ვცდილობ გაღებას, და მერე მახსენდება რომ გასაღებით უნდა გავაღო :(
ხოდაა... ვფიქრობ ახლა... რა ვქნა... არადა სამსახურშიც მაგვიანდება... დავრეკე მამაჩემთან - ბათუმშია... დავრეკე ჩემ ძმასთან - სვანეთშია... მოკლედ სავსემ ფიზდეც... არადა სამსახურში არ მისვლა არ გამოდის...
10 წუთიანი ფიქრის მერე ვრეკავ პატრულში:
- საპატრულო სამსახური გისმენთ!
- გამარჯობათ, სახლის კარები ჩამეკეტა და ხომ ვერ დამეხმარებით?
- გამარჯობათ, გასაღები არ გაქვთ?
- სამწუხაროდ შიგნით დამრჩა, თორემ არ შეგაწუხებდით
- თქვენი სახელი და გვარი, აგრეთვე მისამართი მითხარით
- ესა და ეს
- ბინა ვისზეა გაფორმებული?
- მამაჩემზე
... პაუზა..
- მაშინ სამაშველო ჯგუფი ვერ გაგიღებთ კარებს...
- და რა ტომ? ჩაწერილი ვარ ამ მისამართზე
...ისევ პაუზა
- იცით, მაშინ ეკიპაჟიც უნდა გამოვიძახოთ და ადგილზე გაარკვევენ
- კიბატონო, გელოდებით
10 წუთის შემდეგ, მოვარდა საპატრულო ეკიპაჟი, იმავდროულად სამაშველო ეკიპაჟი
სამაშველო ეკიპაჟის წევრმა, ჯერ ვერ შევალთ ბინაში, თუ ვერ დამიდასტურებთ რომ თქვენი ბინააო...
მეთქი, პირადობა მანქანაში დამრჩა და მეზობელი დაგიდასტურებთ ალბათ თქო,
არაო, პატრულს დაველოდოთო, მოკლედ ამოდის პატრული, აქ ხართო ჩაწერილი, მეთქი კი, პირადობა მანახეთო, მეთქი მანქანაში დევს, ჩავიდეთ მერეო, მეთქი მანქანის გასაღები სახლში მაქვს... მეზობლებმა უნდა დაგვიდასტუროს მაშინო...
ამ დროს ამოდის ვიღაც ბაბუ... პატრული მიმართავს: თქვენ აქ ცხოვრობთ? დადებითი პასუხის შემდეგ ისევ მიმართავს: თუ შეგიძლიათ დაგვიდასტუროთ ის რომ ეს პიროვნება (ჩემზე უთითებს) ცხოვრობს ბინა #47-ში... ბაბუ გაკვირვებული თვალებით: მაგ ბინაში შვილო არავინ არ ცხოვრობს, დაკეტილია!
ვააა, მეთქი, ბაბუ დიდი ხანია აქ ცხოვრობ, ასეთი სწორი ინფო საიდან გაქვს? 1 თვეა შვილო... მოკლედ ამომასხა უკვე
მეტქი, პატრულის თანდასწრებით სხვის სახლში შესვლა უკვე ნამეტანი ნაგლობაა და მეკაიფებით თუ ამდენი ბიუროკრატიაა საჭირო საკუტარი ბინის გასაღებად? ამ ხმაურზე ჩამოდის მეზობელი, სიტუაცია განმუხტვისკენ მიდის და პატრულიც ნებას რთავს სამაშველოს სპაიდერმენული მეთოდებით, აივნიდან ჩავიდეს ჩემს აივანზე და კარი გააღოს...
კარები იღება შიგნიდან... შედის პირველი პატრულის ოფიცერი...
- ვაიმე, ბინა გაქურდულია?
- არა მარტო ვცხოვრობ, არეულობა არ შეიმჩნიოთ : )))
... ვეძებ გასაღებს, გადავატრიალე ყველაფერი, გასაღები არ არის... პატრული ლამის ეჭვის თვალით მიყურებს... ისევ მოვიქექე ჯიბეები უიმედოდ, გასაღები არც ჯიბეებში არ მაქვს...
მიყურებს გაკვირვებული პატრული... ვიღრიჭები დებილივით... რა მოვიფიქრო ისიც არ ვიცი...
- კარგი, მომიწერე ხელი ოქმის ფურცელზე და წავედით ჩვენ გამოძახება გვაქვსო... ამოვისუნთქე მომაწოდა საწერკალამი, ნერვიულობისგან ხელიდან გამივარდა... დავიხარე ასაღებად და ბეიჯის საკიდზე დაკიდებული გასაღები კი ამოხტა ნახევრად შეხსნილი ქურთუკიდან...
თავის გადებილება, არ გამოდიოდა, გაოცებული პატრულის ოფიცრები, კიდევ უფრო გაოცებული მიყურებდნენ... შემრცხვა, შევწუხდი, გავწითლდი, გავმწვანდი, და რავიცი... ადამიანურ ფერზე რომ მოვედი... მოვაწერე გამოძახების ოქმზე ხელი და ბოდიშისმოხდით დავემშვიდობე შთაბეჭდილებების ქვეშ მყოფ ფორმიანებს...
მოკლედ... დიდი მადლობა პატრულს და სამაშველოს... ეგენი რომ არა, კი ვიპოვიდა ალბათ, კისერზე დაკიდებულ გასაღებს
აუფფფ! არადა ჯერ კიდე რა ახალგაზრდა ხარ მერე და მერე რას იზამ ნეტა ჰაა?
Davitus
რა გჭირს კაცო შენეე
Davitus
დროა ცოლი მოიყვანო!!!!
მაგარია
მაგრამ მემგონი შვებულება გჭირდება დავით
დროა იფიქრო იფიქრო დავით
მოკლედ ეს ამბავი 5-6 წლის წინ კვირის პალიტრაშიც დაიწერა.იქაც ჩემგან მიწერილი წერილის საფუძველზე----დედოფლისწყაროელი ძმაკაცი მყავს,იმან მომიყვა----მაგრად ცხელა,ერთერთი ზმაკაცის სახლში ჯოკერს ვთამაშობთ და გადავწყვიტეთ ტბაძე საბანაოდ წასვლაო.გამოაყენეს მანქანა და აქ მასპინძლის ბაბო(80 წლამდე) წინ გადაუდგა მოთხოვნით --მეც აუცილებლად წამიყვანეთ ტბაზეო.ჩასვეს ბაბო,მივიდნენ და სანამ ბიჭებმა გაიხადეს ტანსაცმელი ბებო ტანსაცმლიანად გაქანდა წყალში-საბრალომ არ იცოდა რომ ერთ მეტრაში უკვე 2 მეტრა იყო სიღრმე,იხრჩობა ბაბო,ჩახტნენ ბიჭები .დრო რომ არ დაეკარგათ წელსქვემოთ წყალშია,ზედატანი ნაპირზე და თავისი შვილიშვილი ფეხებს უკეცავს და უშლის რათა ნაყლაპი წყალი ამოიღოს...ამ დროს გამოიარა ერთმა ბოდბელმა ენაკვიმატმა და მოგვაძახაო----ჯოო ე-ტრაკი მაინც ამააწევინეთ წყლიდანა თორე ვერა ხედამთ მთელი ტბა ამააკაჩავაო???ვიღას ახსოვდა ბაბო.დავიხოცეთოოოო
ეს ამბავი ჩემი ძმაკაცის ნებისდაურთველად მივწერე კვირის პალიტრაში ---შედეგად--------4 დედოფფლისწყაროელ ზმაკაცს ის ერთი დასდევდა საცემრად--ჩემს ბაბოზე რატო დაწერეო
ეხლა რა იქნება არ ვიციიიიიიიი
maxo06
კარგი იყო
Davitus
ოჩოს გადამკიდე კიდევ კაი დღეში ხარ
maxo06
ადრე წავიკითხე ეგ სადღაც, ეხლაც მაგარი ვიცინე და მაშინ ხო საერთოდ
Davitus
ეე დათკა,შვებულება გჭირდება მემგონი შენ
ან კიდე ეს
ცხელ-ცხელი ამბავი
წინა კვირას ბათუმში ვიყავი… ხოდა იქ ბულვართან (ბულვარის მეორე მხარეს) ერთი კაი კაფე შევიგულიანეთ “ფან-ფანი” ხოდა მთელი დღე მანდ ვიჯექით, როცა ზღვაზე არ ვიყავით…
ამ ქუჩაზე, ჩვენი მთავრობის გადამკიდე, ხან უშვებდნენ მანქანების გაჩერებას და ხან არ უშვებდნენ… ხან ისევ გაუშვებდნენ და მერე უცბად აღარ გაუშვებდნენ და მოკლედ სულ ასეთი ამბავი იყო…. ეს ხალხიც დააყენებდა მანქანებს, გადავიდოდა ბულვარში ან პლიაჟზე და ცოტა ხანში მოვარდებოდა პატრულის მანქანა და მიდიოდა ძახილი - ამის პატრონი გამოცხადდი მანქანასთან, და იმის პატრონმა მანქანა გაიყვანე და მთელი ამბავი
ერთი დღეცაა, რომ მანამდე რომ გაუშვეს გაჩერება და უკვე რომ აღარ შეიძლება ზუსტად ეგ მომენტიააა….
ხოდა მოვარდა ეს პატრულის მანქანა და გაიძახის რუპორში - “ბმვ 424 გაიყვანე მანქანა…. მერსედესი 945-ის პატრონი გამოცხადდეს ავტომობილთან…. 125 ჯიპი მანდ არ გააჩერო….” და მოკლედ თავის სტიქიაშია რა… ჩვენც დიდად ყურადღებას არ ვაქცევთ, მიჩვეულები ვართ, მაგრამმმმმმმმ !!! აი ბოლოს დაგლიჯაა !!
ბოლოს მთელი ქუჩა რომ გაიწმინდა დარჩა ორი მანქანააააა….. ხოდა ეს შენი პატრულიც გაჰკივის ბოლო ხმაზე “უკრაინულ და სომხურ ნომრიანი მანქანების პატრონები გამოცხადდით ავტომობილთან !!!”…….ქართულად
გაჰკივის და გაჰკივის… არა და ესენიც როგორი ჯიუტი პატრონები შეხვდა…. არა და არ ცხადდებიან !!
არა მე კი ვიფიქრე, რომ ალბათ ქართული არ ესმით-თქო და იმიტომ არ ცხადდებიან, მაგრამ ეხლა მაგას ხომ არ ვეტყოდი… მაგათ მაინც უნარ-ჩვევები აქვთ ჩაბარებული…. მე მაქამდე სად მივალ
რამოდენიმე დღის წინ,ერთი ყმაწვილი წამოგვყვა თბილისის ზღვაზე სათევზაოდ.
ძალიან აქტიურობდა და წამოსვლისას გვითხრა ანკესების წყლიდან ამოღებაში მოგეხმარებითო...
ეცა ერთ ჯოხს და დაიწყო ძუის ამოხვევა.არადა,უკვე ჩვევად მაქვს ფრიქციონის გახსნილად დატოვება.
ატრიალებს სახელურს და თან ვამხნევებ:
-მიდი,მიდი...200 მ წნული მაქვს დახვეული მაგ კოჭაზე,შორს არის ნასროლი-მეთქი!
5 წთ-ის შემდეგ,რაღაცა ეჭვები გაუჩნდა და მაქოზე დაიწყო დაკვირვება...
-არ ახვევს მე მგონი,ერთ ადგილას არისო...
-ეგრეა ეგ,სწრაფად დაატრიალე და აიყოლებს მეთქი ძუას!
იმან იქ დაატრიალა და დაატრიალაა...ეხლაც ეტყობა გადახურების ნიშნები კოჭას
Sos049
Sos049
მაგარი ვიცინეეეე
გიორგი
კარქი იყო, გავხალისდი
ეგ ღადაობა "ოპელი ვერ გევიგე" და "არ აინთო შენი მოსაწონი ფერის" რუბრიკაში იჩითება ვატყობ მე ახლა ბათუმელი პატრულების
ჯერია
Sos049
ახალგაზრდებს მარჯვენაში ყოველთვის აქვთ "ვარჯიშით" გამომუშავებული პოტენციალი ეგ ვერ გათვალეთ თქვენ საწყალი კოჭა, შემეცოდა ნამდვილად
Sos049
ახლობლელს გადახდა ჩინეთში(უფრო სწორად მის მეუღლეს) მოკლედ..ჩაფრინდნენ. ნახეს რაც სანახავი იყო და მეუღლე ეგრევე გავარდა მაღაზიებში(მოგეხსენებათ ქალების ამბავი) რომ მოიარა მთელი ჩინეთი..გადაწყვიტა სასტუმროში დაბრუნება. მოდის და უცებ დააფიქსირა..რომ უკან მოყვება რაღაც ველო ტახსები რომ ყავთ ჩინელებს. თან ამას ეუბნება ტაქსისტი. "პაიეხალი..იდინახუი"....."პაეხალი..იდინახუი" თან იმეორებს და იმეორებს. ქალი დაიძაბა...მაგარი შეეშინდა...საფულე ჩაიხუტა და მორბის დაფეთებული. იმანაც მოუმატა და მოდევს... თან უფრო ხმამაღლა იძახის "პაეხალი..იდინახუი" ქალი გადაირია...აშკარად ხედავს..რომ ამას მოსდევს. ბოლობოლო..მიაღწია სასტუმრომდე და შევარდა დაფეთებული. სული რომ მოითქვა... ქმარს და იქვე მომუშავე პერსონალს მოუყვა თავისი თავგადასავალი. იმ პერსონალმა უთხრა..მერე რამ შეგაშინა...უბრალოდ აინტერესებდა ველოტაქსი გჭირდებოდა თუ არაო. თუ წამოსვლა გინდოდა.."პაიეხალი" უნდა გთეთქვა.. თუ არ გინდოდა.. "იდინახუი" უნდა გეთქვა და წავიდოდაო. რუსებმა ეგრე ასწავლესო.
დღე არ გავა ცუდი არ გაიგო.....
აუ საწყალი. ეტყობა სულ იდი ნახუის ეძახდნენ არა და დოლარი ღირს მე მგონი 40 კილომეტრამდე
ერთ ჩემს ქუთაისელ ბიძაშვილზე დავწერე აქ და ერთი ისტორიაც მინდა მოგიყვეთ...
მოკლედ,სულ ერთმანეთის გაშაყირებას ვცდილობთ და ბევრი სასაცილო ისტორია დაგვიგროვდა
ადრე,ერთი ჯაზმენი ძმაკაცი,ჯაზის ფესტივალზე ჯეოსელმა მობილური, ჩართული ტელეფონით დაასაჩუქრა,რომლის ნომერი,საკაიფო, 5 და 4-ის კომბინაციებით შედგებოდა...
რახან ჩემს ნომერს იცნობდა,ამ ძმაკაცის ტელეფონიდან მივწერე ქუთაისში ლევანიას:
ჯეოსელი გაცნობებთ,რომ თქვენმა ნომერმა მოიგო 100 ლარიანი სასაუბრო ბარათი.
გილოცავთ და გთხოვთ პრიზის მისაღებად მიაკითხოთ ჯეოსელის უახლოვეს ოფისს ან S.A.T
ზეიმია ლევანიასთან :-ლევანია დამარეკინე ციხეზე...
-ლევანია დამარეკინე მოსკოვში...
-მიდი ძმაო! რა მენაღვლება,ხვალ 100ლარს დამისვავენ ანგარიშზე...
მიდის ოფისში მეორე დღეს და...კარების სახელურზე დაკიდებულ ვიღაცას,წიხლით აგდებენ ოფისიდან:
-მანქანა მოვიგეე...მესიჯი მომივიდაა...ყვირის განწირული.
-თქვენ რა გნებავთ?ჰკითხეს ლევანიას
-100ლ-ის სასაუბრო მოვიგე... :
-ბუჯო, თქვენ ვადაგასული ხომ არ ჭამეთ რამე? რაის სალაპარაკო,ხომ არ უბერავთ პატარას?
აგერ მესიჯი, შენახული მაქვს ტელეფონშიო!
-აგი მგონი,ცენტრალურის ნომერია,თბილისის...
ნუ,გადმორეკა ლევანიამ და მზად დავხვდით:
-დიახ,ცენტრალური ოფისია...დიახ მოიგეთ...დიახ,ყველა ფილიალმა უნდა გასცეს...(შემდეგ ზარებს აღარ ვუპასუხეთ)
რაოო?...მეკუთვნისოო...და არ მაძლევენო...???
...და ქუთაისში ამბობენ ამასოო...?
დამელოდეთ აგერ პატარა ხანს ! დაუბარა ლევანიამ და წავიდა...
იმგენმაც იცოდნენ,უნდა დაეხვედრებინათ ვიღაცა(ჯერ კიდევ ეგეთი დროა ) და დაიჭირეს თადარიგი
მოკლედ,2 საათში, დიდი გარჩევა მოეწყო,ეკუთვნის თუ არ ეკუთვნის ამ კაცს...გამძაფრდა კიდევაც სიტუაცია და ამ დროს "ცენტრალური ოფისიდან" მესიჯია:
ჯეოსელი გაცნობებთ S.A.T-ის გაშიფრვას:
S-სოსოს
A-აკოცე
T-ტრაკზე!
ამჯერად, მას მიაკითხეთ პირადად!გმადლობთ!
-სტოპ! მორჩა ბაზარი!!! არ მეკუთვნის მაგი თანხა!!! კი ვიცი,რაც მეკუთვნის,მარა,არაა მაგი აქ სალაპარაკო! წავედით ეხლა ყველანი,გეპატიჟებით,პური უნდა ვჭამოთო...
ბევრი უცინიათ თურმე, ჩემი სადღეგრძელოც კი შეუსვიათ განსხვავებულით ...
ვენაცვალე ქუთაისს და ქუთათურებს!!!
Sos049
კარგი იყო
Sos049
შენ რა გითხრა მერე?
ჭალიმგელა
კარგი იყო
ეს ამბავი ჩემმა ახლობელმა მომიყვა. უროლოგიურში მუშაობს და ერთ-ერთ ექიმს მიღებაზე ჰყავს პაციენტი რაიონიდან. გასინჯა ეს კაცი და ეუბნება, ერთი შეხედვით არაფერი ჩანს და სურათი გადაიღე და მომიტანეო. წასულა ეს კაცი, უყიდია 36 კადრიანი ლენტა და სულ სხვადასხვა რაკურსით გადაუღია თავისი ავლა-დიდება მერე ეს ყველაფერი გაუმჟღავნებია და კონვერტით მიურთმევია ექიმისთვის
მე არ მქონია ცხოვრებაში სასაცილო ისტორია... ვინმემ გამიჩალიჩეთ რა...
ჩემი ისტორია რამდენად სასაცილოა არ ვიცი,მაგრამ მაინც დავწერ თქვენი რა მიდის მოკლედ გურიაში ვარ რა,ხოოდა ვნადირობ ,,ირაოზე" სინამდვილეში რაღაც სხვა ქვია(ირაო ვიცი რაცაა) ხო ბევრი როარ გავაგრძელო ვხედავ ჩემი მიმართულებით მოფრინავს ერთი ცალი დამალვა ვერ მოვასწარი და ძაან გაკვირვებული დავრჩი ჩემსკენ რო გააგრძელა სვლა...დაახლოებით 2 მეტრის სიმაღლეზე მოფრინავდა და ხის ტოტზე შემოჯდა რომელიც ჩემგან მაქსიმუმ 2-2.5 მეტრზე იყო...1-2 წამით ვუურებდით ერთმანეთს,ის არ ვიცი და მე მაგრად დავიბენი,მერე ჩემგან პირდაპირ გაფრინდა იდიალური სასროლი იყო,მაგრამ ნერვებმა და გამოუცდებობამ თავისი ქნა და 4-5 მეტრში ვესროლე...დავაცილე რათქმაუნდა
წამოვწიოთ ეს თემა. გავხალისდეთ ცოტა, არ იქნება ვგონებ ურიგო.
ნუ ეს ისტორია ნადირობასთან კავშირში არ არის მაგრამ მე ძალიან მომწონს ვის შეემთხვა არ ვიცი: მოკლედ ესეთი ამბავია თბილისს ესტუმრა უცხოელების დელეგაცია ატყდა ერთი შეხვედრები ბანკეტები გასაუბრებები ხოდა როგორც იციან მაგ დიპლომატებმა, რამოდენიმე დღის მერე ერთერთი სტუმარი რომესლაც ქართველი მძღოლი ემსახურებოდა გამოუტყდა ამ ჩვენ მძღოლს მე ბიძიკო ქალები არ მაინტერესებსო იქნება სადმე იმფერი ადგილი იცოდე კაცები რო იყრიდენ თავსო, ხოდა ამ მძღოლსაც მეტი რა უნდოდა მაგის მეტი რა ვიციო იმფერ დღეში ჩაგაგდებ მთელი ცხოვრება ვერ დაივიწყებო ხოოდა ამდგარა და პირდაპირ ელიავას ბაზრობისკენ წაუყვანია სიტუაციის წარმოდგენა მანდ ახლა მემგონი არავის გაგიჭირდებათ ჩერდება "ფირმა " მანქანა და ამ ხელოსნების სასტავმა ქე იცით რაფრა იციან მანდ შემოხვევა ზოგი პერფერატორით მორბის თურმე და ზოგიც სვარკის აპარატით, მიბრუმებულა ეს ჩვენი მძღოლი და ეუბნება აგერ ბიძიკო რომელსაც ხელს დაადებ შენი იყოსო გინდა ერთი და გინდა ოთხიო. ამ ხალხის დანახვაზე თურმე ტიპი იხვერწებოდა ოღონდ ამათ ხელში ნუ ჩამაგდებ და სხვისი ყ...კენ კიარა მემგონი ჩემსასაც აღარ შევხედოო..
უზრუნველყოფა Invision Power Board (http://www.invisionboard.com)
© Invision Power Services (http://www.invisionpower.com)