ძაღლის ტვინში რა ხდება, ძნელი სათქმელია, მაგრამ შეიძლება ვივარაუდოთ, რომ ახლომიწევის გარეშე მომუშავესათვის ბევრად მაღალია სუნის კონცენტრაციის ის დონე, რომლიდანაც ძაღლი იწყებს სუნზე რეაგირებას, ვიდრე ახლომიწევიანისთვის. სამაგიეროდ, თუ ჩაირთო, მისი "კომპიუტერი" მყისიერად იტვირთება და ეგრევე ითვლის მანძილს ფრინველამდე. ნაბულზე კი ავტოპილოტით დგება, ეს ამბავი ავტომატურ რეჟიმში აქვს გადაყვანილი: იყნოსა - დადგა. ამიტომ უახლომიწევო ძაღლს ადამიანისგან მეტად ნაჩალიჩარს (გამოყვანილს) დავარქმევდი. მე რო მკითხო, ზედმეტად ნაჩალიჩარსაც. ახლომიწევა თითქმის ყველა მტაცებელი (ე.ი. მონადირე) ცხოველისთვის აუცილებელი ილეთია. მეძებარში მისი ჩახშობა, არა მგონია, უფრო კომფორტულს ან უფრო ესთეტიკურს ხდიდეს ძაღლით ფრინველზე ნადირობას.
რომელი ჯობია? სანადიროდ ახლომიწევიანი. შეჯიბრებაზე სტაბილური შედეგების საჩვენებლად - უახლომიწევო.(განსაკუთრებით, იმათი წესებით). ჩემის მოკრძალებულის აზრითა ეგრეა

შადი შამოდი
აგაშენა ღმერთმა!
ზუსტად ამის წაკითხვა მინდოდა. თუ სწორად გავიგე,ახლომიწევნის მქონე-უფრო სანადირო ტიპია,უახლომიწევნი-უფრო სპორტული!?
ამ ორი მიმართულების ძაღლების ერთმანეთში დართვა ზე რას ფიქრობ?

დონომინანტური მაინც ახლომიწევნიანობაა და ეგეთი ლეკვები მეტნი გამოვლნენ. რაც კარგია, ჩემი აზრით. სპორტულ ძაღლებს კი უახლომიწევნობის გარდა, სხვა უკეთესი ბევრი ღირსება აქვთ, რომელიც სასურველია, შთამომავლებს გადასცენ.

რაც ეხება უპოტიაშკო ძაღლს ამ თვისების ძაღლები ძირითადათ მუშაობენ 2 დისციპლინაში ეს არის GQ და გნოლზე ნადირობა და ამფერ ძაღლებს ირჩევენ რამდენიმე ათეული ლეკვებიდან.რის თვის არის საჭირო უპოტიაშკო ძაღლი ამ ორ დისციპლინისთვის გნოლი საერთოდ ერთერთი ყველაზე ფრთხილი ფრინველია რომელიც ხშირ შემთხვევაში გაურბის ძაღლს და ამასობაში ძაღლი პრაკტიკულად სულ პოდტიაშკით მიყვება ფრინველს და არც კი აძლევს სროლის შანს მონადირეს .მაგრამ ევროპელმა მონადირეებმა და ვინც გნოლის მოშენებით არის დაკავებული დააკვირდენ ამფერ ფაკტს როდესაც გნოლი დიდ ვოლერშია და ადამიანი აღებს კარს და ნელა შედის ვოლერში ყველა გნოლი მირბის წინ და არ ჩერდრბა ახლა კი მეორე დაკვირვება თუ ადამიანი იმავე ვოლერში შედის სწრაფად ნაწილი გნოლი მირბის ნაწილი კი რჩება ერთ ადგილას და წვება.ზუსტად ამ დაკვირვებამ განაპირობა ის რომ ამ ორ დისციპლინისთვის ირჩევენ ძაგლებს რომლებსაც აქვთ დიდი სიჩკარე და უპოდტიაშკოთ მუშაობენ.აქ თუ არა ძაღლს პოდტიაშკა არანაირ ყნოსვაზე არ მეტყველობს.ძუსტად ამიტომ ევროპაში ამფერი თვისების ძაღლები მუშაობენ სპორტში და გნოლზე სანადიროთ და ყველა დანარჩენი უბრალოდ სანადიროთ ან სხვა შეჯიბრებებში მონაწილეობენ.

და კიდევ ერთი ჩვენთან ფასდება სწრაფი და ენერგიული პოდვოდკა და იქ კი პირიქით ნელი რაც აძლევს მონადირეს შანს მოემზადოს და ესროლოს.

Alik

სიტყვა სიტვით მაქვს მოსმენილი ეს სერგო შაგინოვისგან,ორი წლის წინ.ოღონდ მან საქათმის და ქათმების მაგალითი მოიყვანა.
ეს საუბარი შედგა "მაჩაბლის" კლუბში ბატონი სერგოს სტუმრობისას და თუ არ მეშლება რამოდენიმე "ოჩოპინტრელიც" ესწრებოდა.

ახლომიწევნის გარეშე მუშაობის ნიშნით ლეკვებს არ ირჩევენ, სხვა უფრო მნიშვნელოვანი კრიტერიუმები აქვთ. დიდი ძებნის ძაღლების უმრავლესობა, განსაკუთრებით სეტერები, ახლომიწევნით მუშაობს, ჯერ ნაბულამდე და მერე პატრონის მისვლის და ბრძანების შემდეგაც, ჩვენებური მიტანების სანაცვლოდ. გნოლი კი მთავარი საგეში ობიექტია, ზუსტად იმიტომ, რომ თუ მარტოა, არ გარბის და ეგრევე ინაბება, (გარბის გუნდი) ჩვენი მწყერისგან განსხვავებით. ამიტომ ძაღლს ნაკლებად სჭირდება გადაადგილებულ ფრინველზე ახლომიწევნით მიყოლა, არც სწრაფი და ენერგიული მიტანება, რათა არ გაექცეს და არ დაემალოს.
ერთიცაა, ზესწრაფი სლვის ძაღლი ქარივით ნავარდიდან რომ ეგრევე, უახლომიწევნოდ ქვავდება ნაბულზე, (პოინტერები უფრო) დამეთანხმებით, ძალიან ეფექტური და ბეჭებში გამცრელი სანახაობაა. სპორტულ ძაღლებში კი სტილი და სილამაზე ხომ შეფასების უმთავრესი კრიტერიუმია, ამიტომ პრაქტიკულ ნადირობაში რამდენად სასარგებლოა ან უსარგებლოა ამ თვისების ქონა-არქონა, დიდად არავინ დაგიდევს.

თენგო მე ამ საუბარს არ ვესტრებოდი მაგრამ ეს ცნობილი ფაკტია და კიდევაც აღწერილია. უკრაინაში კი სტავლის დროს ჩემი თვალით მაქვს ნანახი მათი ნადირობა გნოლზე და სხვათაშორის ჩვენთანაც პალიასტომის ირგვლივ იტალიელები ნადირობდენ მართლა არა გნოლზე იხვზე, თებერვალში ვინც ნადირობს იხვზე იცის რომ თებერვლისკენ იხვი ნაბულს იკავებს და ზუსტად აქაც დავინახე როგორ ზოგიერთი მაგენის ძაღლები უპოდტიაშკოთ პირდაპირ დგებოდენ სტოიკაზე.რაც შეეხება დართვას ამ სპორტულ ძაღლებთან ყველა ევროპელი მონადირე პატივს ცემს ამ ძაგლებს და считают за честь повязать своих собак со спортивными იმიტომ რომ ეს ძაგლები არიან უმაგლესი გენოფონდის მატარებლები რომლებიც გადაცემენ მის შთამომავლობას საუკეთესო საველე თვისებებს და კარგ ფუნქციონალურ ექსტერერს. და როგორც იცით გენოფონდი უფასოდ არ რიგდება დართვა საუკეთესო ძაღლებთან ღირს 1300-1500 ევრო.

ბატონო შადიმან მე ვგულისხმობდი იმას რომ სპორტის თვის ლეკვებს ძალიან დიდ ასაკამდი აკვირდებიან და მერე იწყებენ მუშაობას და აგიც ცნობილია რომ 150-200 ძაღლიდან სპორტული გამოდის 1-2 ან სტორად რომ ვთქვა სპორტული თვისებები გააჩნია.

ეგ საქათმის და საგნოლის ამბავი ახლომიწევნის ქონა-არქონის საკითხსაც უკავშირდება ირიბად, მაგრამ უფრო ახლომიწევნისა და ნაბულის გენგროსისეული განმარტების (1925 წლის საველე გამოცდის წესების კომენტარებიდან) არგუმენტად გამოიყენება ხოლმე: "потяжка, переходящая в стойку, стремится задержать птицу на месте... собака старается взглядом, сосредоточением его, как бы загипнотизировать жертву..."ეს განმარტება ფც-ის თანამედროვე საველე სტანდარტებშიც მეორდება ამა თუ იმ ფორმით და დიდი ძებნის ძაღლებისა და ევროპული სპორტული სამონადირეო მეძაღლეობის თაყვანისმცემლების მიერ უცილობელ ჭეშმარიტებადაა აღიარებული პოსტსაბჭოთა სივრცეში, რაც მათი მოწინააღმდეგეებისათვის ხშირად გამხდარა ქილიკისა და შაყირის საგანი.
ზემოთხსენებული ეპიზოდი კი რითი დამთავრდა? როგორც მახსოვს, შაგინოვის განცხადებით, რომ მწყერზე ძაღლის გეშვა პრინციპში დაუშვებელია, რადგან ძაღლს მყარ ნაბულს უფუჭებს. მარა სორი წიე გნოლი??

შადი შამოდი

ვარე გნოლი ჯიმა,ვარე!
ამიტომ იმაზე დავგეშოთ რაც გვყავს!

პრინციპში, მე რაც მაინტერესებდა,პასუხი მივიღე.

გამარჯობათ ყველას, კარგი თემაა და ერთს ვიტყოდი მიტანების პროცესზე. ჩემი აზრით ძაღლი მიტანებას იმიტომ აკეთებს რომ ფრინველს რაც შეიძლება მიუახლოვდეს და დაიჭიროს, აქედან გამომდინარე ყველა მეძებარი თავისთვის ნადირობს, მხოლოდ ამოფრენის და ფრინველის აყვანის შემდეგ ემორჩილება პატრონის ბრძანებას თუ რა უნდა შეასრულოს. პირველ ყნოსვას როცა აიღებს ძაღლი და შემდეგ იწყებს მოძრაობას და აი ნაბულიც გააკეთა ამ დროს ხომ ამუშავებს ფრინველის ადგილმდებარეობას ზუსტად, მაინტერესებს საიდან ითვლება ყნოსვის სიშორე? ჩემი აზრით უნდა ჩაითვალოს პირველი დაფიქსირებიდან ძაღლის მიერ.

ბატონო შადიმან თანახმა ვარ პოდტიაშკა ითლებოდა და ითლება ერთ ერთ ბუნებრივ ელემენტად რომელიც უნდა ქონდეს თანამედროვე ძაღლს ფაკტიურად სპორტული ძაღლების ვიდეოანალიზი რომ გააკეთო და დაინახავ რომ უპოდტიაშკოთ დგებიან სტოიკაზე და შემდეგ დააკვირდით რასაც ჩვენ ვთლიდ პოდვოდკა უფრო გავს პოდტიაშკას მე ამფერი შტაბეჭტილება მრჩება.და იმიტომ მაგენთან ფასდება პლავნაია სპოკოინაია პოდვოდკა რომელიც ფაკტიურად გავს უფრო პოდტიაშკას. რაც ეხება მწყერს ახალგაზვრდა ძაღლს გეშვის დროს აფუჭებს ზუსტად ამიტომ აკადემიურ ლითერატურაში წერია რომ ძაღლი უნდა დაიგეშოს ბეკასზე ან დუპელზე.

დათო საერთოდ მეცნიერებმა დაადგინეს და ეს დამტკიცებულია რომ ძაღლს ცალკე ან ცალკე გამოყოფილ კატეგორიაში ყნოსვის გენი არ გააჩნია ყნოსვა შედგება იმ ბევრი სიგნალური ელემენტიდან რასაც შედის ტვინში და მერე ტვინი როგორც კომპიუტერი ამუშავებს ამ ინფორმაციას და ძაღლი აკეთებს იმ ელემენტს რომელსაც ჩვენ მერე სხვადასხვა ელემენტად ვყობთ ზუსტად ამიტომ რაც უფრო ძაღლი სუფთა სისხლისა და ძლიერი გენოფონდის მატარებელია ეს კომპიუტერი მუშაობს ძალიან სტრაფად და დიდი მეხციერება აქვს.რაც ეხება სიშორეს პირველი დაფიქსირებიდან прихиватки დაჯდომის ან ადგომის ადგილამდე до сидки места взлета дичи.

ბატონო შადიმან თქვენი ცოდნა და გამოცდილება არის ჩვენთვის ზუსტად ის გაკვეთილი რომელიც ჩვენ უნდა ავითვისოდ და ვისწავლოთ. მაინტერესებს გია კუხალეიშვილის მოსაზრებები და სხვა ექსპერტებმაც გამოთქვან მათი აზრი. საერთოდ არის თუ არა ასატეხი განგაში საქართველოში სამონადირეო მეძაღლეობაში? თავი რომ დავანებოთ რაც უწინ გვყავდა და გვყავს ახლა და რომ ახალგაზრდობამაც ისწავლოს და არქონდეთ არასწორი წარმოდგენა რა და რისთვის არის მონადირე ძაღლი. დღეს მე რასაც ვუყურებ მინდორში და თუ გინდათ საველეზე და გამოფენაზე რატომღაც ჩვენ ყველას გვგონია რომ გვყავს მონადირე ჯიშის ძაღლები. კი პატარა ჯგუფს ყავს, დანარჩენებმა არც კი იციან ხშირ შემთხვევაში რა ყავთ, მაგრამ ყველა ამაყად იძახის რომ ყავს მონადირე ძაღლი. ვსხნი რა არის მონადირე ძაღლი: მონადირე ძაღლი - არის ძაღლი რომელითაც ნადირობენ და მის სამონადირეო და ექსტერერულ თვისებებს ამტკიცებს საველეებზე, შეჯიბრებებზე და გამოფენებზე. და არის მეორე ჯგუფი ყველაზე დიდი: - მოხმარებადი (пользовательные) - ხშირ შემთხვევაში პატრონსაც რომ არ აინტერესებს, სეზონის დროს გაახსენდა რომ სადღაც ყავს ძაღლი, წავიდა ინადირა და ამაყათ თვლის რომ ყავს ’’მონადირე ძაღლი’’და ნადირობაზე წარმოდგენაც კი არააქვს და ხშირ შემთხვევაში ძაღლზე საბუთიც და არც ის იცის როგორ უნდა გამოიყურებოდეს მონადირე ძაღლი. ეს ჯგუფი ყველაზე საშიშია - ტუპიკოვი ჯგუფი ზუსტად ამიტომ გადაშენდა საქართველოში, ირლანდიური, სპანიელი, შოტლანდიური. ამაზე ვისაუბროთ ეს აუხსნათ ახალგაზრდობას და არა რამდენ სართულიანი ბუტკა ააშენოს. დღეს კი საქართველოში ჩვენ არ გამოგვყავს და არც მოშენებით ვართ დაკავებული, უბრალოდ ვამრავლებთ რაღაც რაღაც ჯიშებს და ზოგ ფანტაზიორს გონია რომ ესეთი გამრავლებით ჩვენ მივიღებთ ბრწყინვალე ექსტერერის და საუკეთესო საველე თვისებების ჯიშის ძაღლს. როგორც ამბობენ რუსები-дырку от бублика мы получим а не собак. ამიტომ აბსოლიტურად ვეთანხმები TATULIS რომ მარტო ბევრი შიჯიბრებებით და საველე გამოცდებით გამოვავლინოთ ის გენოფონდი რომელიც დაგვრჩა და რომელიც შემოვიდა. აქედან კლუბის როლი ამ მუშაობაში: არც საველეს მერე, არც შეჯიბრებების მერე, ნორმალურად პროფესიონალური დასკვნაც კი არ დაიდო ამ საიტძე რამდენი რა ასაკებში და რა ჯიშებში, ხვადებში ძუებში რა დიპლომები მიიღეს ან რატომ არ მიიღეს. უბრალოდ დაიდო რაღაც პატარ პატარა ნაწყვეტები. ასე გამოფენაც კი დამთავრდა და იგივე სურათს ვღებულობთ. კლუბს თუ აქვს გაკეთებული ანალიზი ამ წლებში თუ რომელმა ძაღლმა რა სტაბილური რეზულტატი აჩვენა ან რატომ არ აჩვენეა. სად გამოჩდნენ ამ ძაღლების ლეკვები თუ ჯიში ჩიხშია ?! ზუსტად ეს აღნიშნა თენგომ.
რატომ კარგავენ სიჩქარეს პოინტერები და ინგლისურები? რატომ არ აჩვენებენ იმ სტილს რაც უნდა ქონდეთ. პატრონის ბრალია თუ ჯიშმა დაკარგა ან კარგავს რაგაც თავის თვისებებს. როგორ გამოვასტოროთ? კი კარგია რომ ახალი სისხლები ჩამოიყვანეს. ვნახოთ ეს ძაღლები მინდორში, და რა თვისებები აქვთ. და არა მარტო თბილისის ზღვაზე და მწყერზე, არამედ ბეკასზე, დუპელზე და მერე დავგეგმოთ როგორ მოვიხმაროთ ეს სისხლები. ყველამ ვიმსჯელოთ, გამოვთქვათ აზრები და ერთად გამოვასწოროთ ეს სიტუაცია