ნაფოტა, Rutilus Rutilus - Плотва პარამეტრები

[ნოსო]

სიგრძე__37სმ. წონა__0.7კგ.

საქართველოს წყლებში ადგილობრივი ბინადარია, მტკვრის ქვემო დინებაში ნახევრად გამსვლელი.


ი კ ვ ე ბ ე ბ ა :მწერებით, ჭიებით, კიბოსნაირებით, ლოკოკინებით, მცენარეულობით.

[ვიტო]

დიდი ხანია მინდოდა ამ თევზზე დამეწერა 2 სიტყვა და ეხლა მიყურეთ რა სიბრძნეები ვილაპარაკო

რა თქმა უნდა ამ სტატიას მხოლოდ ჩემი პირადი დაკვირვებით და გამოცდილებით ვწერ,
არანაერი პრეტენზია არ მაქვს იხტიოლოგობაზე

ნაფოტა არის ერთერთი და ძალიან კარგი სპორტული თევჭერის ობიექტი, საქართველოში
მისი ჭერა საერთოდ არ წარმოადგენს სპორტულ ინტერესს გარდა ზამთრისა როდესაც
მტკნარ წყლებში ყველა სხვა თევზის სახეობების ჭერა პრაქტიკულად ნოლამდე დადის და როდესაც
გვახსენდება ჯანდარის არხი.

ჩემი სტატიაც მხოლოდ ჯანდარის არხს ეხება

ნაფოტას ნამდვილად არ აქვს განსაკუთრებული გასტრონომიული ფასეულობა, მე მის გემოს ავღწერდი როგორც
"თევზია რა" თან იმის გათვალისწინებით რომ ჯანდარის არხში ძალიან იშვიათად გვხვდება
ნორმალური ზომის ნაფოტები, მის ისედაც ფხიან ტანში ის პატარა ხორცის ნაჭრებიც პინცეტით არის საჩიჩქნი
რომ რაიმე გემო გაუგო, ცხიმოვნებაზე ხომ საერთოდ არ ვილაპარაკებ, ანუ ეგ რომ ვთქვა, სხვა თევზს უნდა
შევადარო და ნამდვილად არ მომდის თავში ეგეთი თევზის სახეობა რომელსაც სიმშრალეში შეედაროს

ნაფოტა ე.წ. "კასიაკებად" მოძრაობს, ამიტომ მათი მოძრაობის არეალზე მოხვედრისას, დიდი შანსია რომ
უსაქმურად არ დაჯდეს მეთევზე. მისაჩვევიც ანუ "პრიკორმკა" ზოგადად ძალიან დიდ როლს არ თამაშობს,
შეიძლება ითქვას რომ უფრო სიმბოლურ ხასიათს ატარებს და თუ ჩავყრით წყალში რაიმე საინტერესოს
უბრალოდ უფრო კარგი იქნება.

როგორ ვთევზაობ მე. ზამთარში როდესაც თევზაობის ჟინი უკვე მოწყურებული მაქვს სანადირო
არდადეგების მანძილზე და როდესაც არც იხვია, არც ფასკუნჯი და არც მაჩვზღარბა, თან ყინვებიც კარგადაა
ანუ ზენიტშია, დგება ჯანდარაზე გასეირნების დროც. მომზადების პროცესი შემდეგია: პრიორიტეტი
შედეგიანი თევზაობისთვის მაინც ანკესის გაწყობაა, რასაც შემდგომში შევეხები...
ჯოხი: მოსაქნევი, ანუ რუსულად "მახოვაია", 4 მტ, ტელესკოპური, არავითარი კოჭა და გამტარი რგოლები,
ყველა შემთხვევაში მყოფნის, რადგან არხის სიფართე ნამდვილად არ აღემატება 6-7 მტ-ს, ტესტი რაც შეიძლება დაბალი.....
ტივტივა: ფიქსირებული 2 ან 3 ადგტილზე 1-4 გრ-მდე, საკმაოდ ნორმალურია, ჩარტყმებიც ადვილად ეტყობა და
საჭიროების ადგილამდეც უფრო მსუბუქად მიდის, ხშირად ვხედავხოლმე ხალხს რომლებიც მაინცდამაინც
ლილოში ნაყიდ ტივტივენს ხმარობენ, უფრო გასაგებად რომ ვთქვა ე.წ. "პლასტიკის" თუ რაღაც დაგვარი
უცნობი მასალისას, რომლებსაც ბუნებაში ვერ დაუდგენ ტვირთამწეობას, აბავენ 8736489756 გრამ საფანტს და
ტივტივა მაინც ვერ მუშაობს, ხან სულ ურტყავს და არ ძირავს, ხან არ მიაქვს, მოკლედ მიზეზები ყოველთვის აქვთ
და შედეგიც ყოველთვის ნაკლები, ჩემი რჩევაა რომ შეეშვათ ყველანაერ აღკაზმულობას რომელსაც
აწერია "developed by lilos bazroba" ჯობია ცოტა მეტი გადაიხადოთ ნორმალურ მაღაზიაში (განსაკუთრებით ტივტივაში)
და სიამოვნების გარდა შედეგსაც უკეთესს მიიღებთ.
ძუა:რადგან ანკესი საკმაოდ "ლაითია" თავისი" კონსტრუქციით მე ვიყენებ დაბალი დიამეტრის სადავეს 14-16 მმ.
რაც შეეხება ლიდერს; ჯანდარის არხზე აუცილებელია ლიდერის(პავადოკის) დაყენება გამომდინარე იქიდან, რომ
ხშირად მოგიწევთ ლიდერის შეცვლა თუ რაიმე განსაკუთრებულ ადგილს არ მიაგენით რომელიც თავისუფალია წყალქვეშ
გამოკიდებული ტოტებისგან და სხვადასხვა ნაგვისგან. სიგრძე სრული აღკაზმულობით უნდა შეესაბამებოდეს
ჯოხისას "პლიუს-მინუს" 20 სმ
"ვერტლიუჟოკი":(ქართულ სინონიმებს ვერ ვპოულობ) მხოლოდ ერთი სიტყვით შემიძლია აგიხსნათ მიკრო
ნემსკავი:გამომდინარე იქიდან რომ მაინცდამაინც სპორცმენები არ ვართ და აუცილებლად ყველა ჩარტყმა თუ არ
ამოვკარით თევზით ლიდეზე არ დავიღუპებით, შეგვიძლია დავაყენოთ ნებისმიერი პატარა(საყლაპავი) ნემსკავი, სასურველია
თავად ნემსკავის დიასმეტრი იყოს რაც შეიძლება პატარა, ანუ იყოს თხელი რომ ადვილად გამოედოს ტუჩზე.
სატყუარა:პირადად მე არასოდეს, ძალიან იშვიათი გამონაკლისების გარდა არ გამომიყენებია წითელი ჭია ან ნაკელის
ჭია, ისიც იმ შემთხვევაში თუ ძირითადი სატყუარა გამომელეოდა და იძულებული ვიყავი მემათხოვრა მეზობლებში რაიმე რაც
ნემსკავზე წამოედებოდა ყოველთვის ვიმარაგებ ბეეეეეეეევრ "თეთრ ჭიას"-ბუზის მატლს(თუ რაც ქვია იმას) ყოველთვის ამართლებდა.

ეს არის ის ძირითადი აღკაზმულობა რომელსაც პრაქტიკაში ვიყენებ ხოლო მოსაჩვევად ვხმარობ ნებისმიერ "სმესს",
მაგალითად საფანელი, კოპტონი, ქატო და ა.შ. ყოველთვის უყრი 4-6 მეტრით ზევით დინებაში იმ ადილიდან სადაც ვთევზაობ,
რომ სატყუარასკენ გამოვლილმა თევზმა ჯერ ჩემ სატყუარას ჩაუაროს გვერდი, ყოველთვის ვცდილობ რომ გავატარო,
ანუ ჯოხი მაძლევს საშუალებას რომ ლავირება ვაკეთო თევზაობის წერტილიდან 10 მეტრის რადიუსში.

კიდევ ერთი, არასოდეს არ ვხმარობ 1 საფანტს ტივტივის დასარეგულირებლად, ბევრნაერი მიცდია და ბოლოს მივედი
3-4 ერთეულამდე, ანუ ვანაწილებ რამოდენიმეცალს 5-10 სანტიმეტრის დაშორებით, როგორც ლიტერატურაში ამოვიკითხე
ესეთი გადანაწილება დინებაზე ქმნის საფანტების შახმატურ ვიბრაციას რაც აკეთებს ცოცხალი სატყუარას იმიტაციას და თევზი უფრო თამამად
აკეთებს ნემსკავის დაცხრილვას, "პრტაქწტიკამაც"( ) მაჩვენა რომ ესეთი გაწყობა უფრო ეფექტურია....

კიდევ არსებობს გარკვეული ნიუანსები რომლებიც თავში არ მომდის, თუ კითხევები გაქვთ გიპასუხებთ