ქობულეთის პრიჩალი პარამეტრები

[amroci]

აი ჩემი მშობლიური პრიჩალი

არ ვიცი როდის ააშენს მაგრამ ნამდვილად ჩემს დაბადებამდე დიდი ხნით ადრე, რაც თავი მახსოვს ასე გამოიყურება
პირველად ჩაინგრა 90-იანი წლების დასაწყისში როცა მანდარინს ტვირთავდნენ სატვირთო მანქანიდან სატვირთო გემზე. მას შემდეგ ბევრჯერ გავაკეთეთ მეთევზეებმა თვითნაკეთი დაკიდული ხიდი მაგრამ ყოველთვის ზღვა გვინგრევდა . თანაც მეორე მხარე უფრო და უფრო შორდება ნაპირს

ერთი პერიოდი ვიღაცამ ზედ რესტორანი გააკეთა სახელად ”ნათიას ტივი” და კარგი რკინის კონსტრუქციაც გაუდო ხიდად. მაგრამ რად გინდა დათვრნელ უკრანულ სათევზაო სეინერზე ის ბასიაკები და ამხელა ზღვაში მაინცდამაინც ამ ხიდს დაეტაკენ (წარმოგიდგენიათ!!).
მას შემდეგ ხან ნავით გადავდიავართ სათევზაოდ ხან კატამარანით

ერთის მხრივ კარგიც არის. ზედმეტი ტვინის მბურღველები აღარ გაწუხებს თევზაობის დროს და მართლაც რო მოწყევეტილი ხარ ამ ცხოვრების სანერვიულოებს. მაგრამმეორესმხრივ, თუ შუა ხიდზე მოგისწრო შტორმმა მეყოლე ვარდივით. ნავი ვერ მოადგება და მოგიწევს გადმოხტომა წყალში
ხიდზე გამოსვლის დროს ყველა დიდი ენთუზიით და სიხარულით არის სავსე

პრიჩალი ორ სართულიანია და ორივეგან თავისებურად კარგი სათევზაოა, ორივეს თავის თავისი პრივილეგიები აქვს,
ქვედა სართულზე ძალიან კარგია ბარაბულკების, ზღვის ოკუნების, ღორჯოების და ქოთეხის ჭერა.

ხანდახან საკუთარი თვალით უყურებ როგორ კიდებტ პირს თევზი შენს სატყუარას

ამასთან ზაფხულში იქ ისე გრილა რომ მთელს ქობულეთში უფრო სასიამოვნო ადგილს ნამდვილად ვერ იშონი

თუმცა უფრო ხშირად ზემოდან ვთევზაობთ.

აქ მოგეცა ჯანი. ყველაფერი იჭირება სეზონისდა მიხედვით
ყველაზე გავრცელებული სტავრიდკა - მოდის სულ, გარდა თებერვალი, მარტი და აპრილის პირველი ნახევრისა
ასევე:
ზღვის ოკუნი (იგივე სმარიტკა) - ივნისი, ივლისი, აგვისტო, სექტემბერი, ოქტომბერი, ნოემბერი
სარღანა - ოქტომბერი, ნოემბერი
ლოფა (იგივე ლიფიორი) - სექტემბერი, ოქტომბერი, ნოემბერი
სელდი (იგივე სილიოტკა) - ნოემბერი, დეკემბერი, იანვარი
სკუმბრია - ოქტომბერი, ნოემბერი, დეკემბერი
კეფალი - მოდის 3 სეზონად პირველი სეზონი -მაისის მეორე ნახევარი ივნისი. მეორე სეზონი - აგვისტო, სექტემბერი, ოქტომბერი. მესამე სეზონი დეკემბერი იანვარი. ყოველ სეზონზე განსხვავებული სატყუარათი და ანკესით იჭირება.
კამბულა - ნომბერი, დეკემბერი, ინავარი, თებერვალი, ხანდახან მარტშიც იცის
სკატი - არის სულ ზოგიერთი მხოლოდ მისთვის ცნობილი გამონაკლისის გარდა.
კატრანი - დეკემბერი იანვარი. სხვადროს იშვიათად
ღორჯო დიდი (აზოვის) - მარტი, აპრილი, ნოემბერი
ბარაბულკა -ივნისი, ივლისი, აგვისტო, სექტემბერი, ოქტომბერი, ნოემბერი
ზღარბი - ივლისი, აგვისტო, სექტემბერი, ოქტომბერი.
დრაკონი - არის სულ. უფრო ცხელ სეზონებში
ქოთეხი ქვიშის (ვერცხლისფერი) - ივნისი, ივლისი, აგვისტო, სექტემბერი, ოქტომბერი, ნოემბერი
ქოთეხი ქვის (იასამნისფერი) ივლისი, აგვისტო, სექტემბერი
ნალიმი - ზაფხულის თვეებში, მხოლოდ ღამით.
ხამსა - ივლის, აგვისტოსა და შემდეგ მთელი ზამთარი
გარდა ჩამოთვლილისა ვიჭერ კიდე პატარ-პატარა ქარავნის თევზუკებს რომელსაც ცოცხლად ვიყენებ სატყუარად დიდი სტავრიტკებისა და იასამნისფერ ქოთეხის საჭერად.
ასე რომ გვეწვიეთ ქობულეთის პრიჩალზე და იჭირეთ თევზები ჩვენთან ერთად

[tarasa27]

ინგლისურად არ მესმის ვიცი მარტო ქართული და რუსული
აქედან გამომდინარე ინფორმაციას ვნახულობ რუსულ საიტებზე
და გთოვთ ნუ გამიბრაზდებით


Луфарь

Где и когда ловить?
Наиболее часто луфаря ловят в Черном море, хотя случаются и его заходы в Азовское море. Наиболее же он обычен в тех районах Черного моря, где держатся большие косяки мелкой рыбы, вроде анчоуса, хамсы и ставриды. Сюда же ус­тремляются и стаи луфаря. Свои побоища они устраивают у устьев рек, несущих корм мелкой рыбе, вблизи мысов Крым­ского полуострова и в Керченском проливе.
Что касается времени ужения, то луфарь подходит к местам, доступным любителю рыбной ловли, только в жаркое время года и попадается на его снасти с июля до октября. Обычно слух о подходе луфаря передается от рыболова к рыболову, так же, как это имеет место в море, когда с лодки на лодку передается сигнал о поимке рыбы.
Чем и как?
Виды снасти. Спиннинг — наиболее интересный и спортивный способ ужения этого красивого и яростного хищника. В битве с луфарем понадобятся все самые сильные стороны данной снасти, все ее возможности. Крепкий шнур, стальной поводок, отлично заточенные крючки на хорошо вооруженной блесне.
Заметив стаю хищников, охотящихся в верхних слоях воды, забрасывают спиннинг поперек движения стаи. Блесны используют крупные, часто с линейными размерами более 200 мм, светлых тонов. Такие приманки, конечно, действуют только в том случае, когда идет бой добычи — разгоряченный луфарь рвет все попадающееся на его пути и не имеет времени на разглядывание приманки.
Самодуром начинают ловить луфаря, если вдруг обнаруживают, что пойманная рыба оказывается сорванной с крючков и растерзанной. Это сигнал, что подошла стая этого хищника. Тогда ставки меняются на более прочные, со стальными поводками, и луфаря ловят, как и всякую другую рыбу. Зрелище, правда, бывает достаточно кровавым. На самодур продолжает цепляться и мирная рыба, которую луфари тут же рвут на части.
Привада и прикормка. Обычно не применяются.
Насадки и приманки. Любая мелкая рыба на крючке привлечет луфаря, он реагирует даже на куски селедки. Что касается спиннингового ужения, то здесь широко используются не только блесны, но и снасточки. Блесны нужны тяжелые, узкие, светлые, их линейные размеры — 100—200 мм в длину, 5—15 мм в ширину. Их нужно хорошо вооружить — луфаря подсечь непросто при всей его жадности и напористости. На блеснах крепят обычно два-три качественных тройника, способных пробить жесткую пасть хищника. Что касается снасточек, то их обычно снаряжают сарганом. Эта узкотелая рыбка хорошо играет при проводке и является непревзойденной приманкой для луфаря.
Клев. Клев отличается особенной резкостью и силой. Луфарь в 1,5—2,0 кг способен с первого удара сокрушить некачественную снасть. Но даже при такой хватке от рыболова требуется своевременная и достаточно сильная встречная подсечка — пасть рыбы отлично защищена от повреждений во время охоты жесткими костяными пластинками, и пробить их крючком непросто. Вообще же, опытные спиннингисты говорят, что луфарь рвет свою добычу, как собака тряпку, и поэтому подсечь его не очень сложно.
Вываживание. Вываживание требует хладнокровия и силы. Рыба ведет себя на снасти буйно, а острые зубы вполне позволяют ей сокрушить снасть, если удается добраться до ее слабых элементов. После подсечки первое движение луфарь делает в глубину, стараясь ударом с использованием всей массы своего тела порвать леску. Если рыболову удается по­гасить этот первый рывок, крупный луфарь выскакивает из воды и устраивает «цирк». Он выпрыгивает на поверхность, как таймень идет колесом по воде или как щука «ходит на хвосте». Во время этих упражнений он часто срывается с крючка, непрочно застрявшего в костяной пасти.
Что может противопоставить этому рыболов? Только умение гасить удары и постоянную внимательность — нельзя позволять леске провисать ни в какое мгновение борьбы, она должна быть постоянно натянута. Провисание лески сразу освобождает поле деятельности и дает рыбе пространство для разгона.
Особые приметы. После того как рыба оказалась у вас в руках, не следует расслабляться и терять бдительность. Луфарь не только может укусить рыболова, но его возможности простираются до откусывания пальцев, что, конечно, совершенно не входит в цели рыбалки.