ASTOR VON DER POSTSCHWAIGE- ATOM VETRA, დროებითი თემა პარამეტრები

[Maverick]

თემა ეხება მხოლოდ ASTOR VON DER POSTSCHWAIGE
აქ ვისაუბროთ ვისაც აინტერესებს ამ ძაღლის უნარ ჩვევები

[GIGO]

"МИКАДО"
Б.Д. ВОСТРЯКОВА

ამონარიდი

За последние два десятилетия полевых испытаний трех главнейших охотничьих спортивных обществ: Московского Общества Охоты Имени Императора Александра II, Общества Любителей Породистых Собак и Отдела Кровного Собаководства Общества Поощрения Полевых Достоинств Охотничьих Собак и Всех Видов Охоты мне приходилось видеть, а часто и судить, много выдающихся собак. ბოლო ოცი წლის განმავლობაში სამი ძირითადი სანადირო- სპორტული საზოგადოების :მოსკოვის ალექსანდრე 2 სახელობის ნადირობის საზოგადოების , ჯიშიანი ძაღლები მოყვარულთა საზოგადოებისა და ყველა სახის ნადირობისა და სამონადირეო ძაღლების საველე თვისებების წახალისების საზოგადოების ჯიშიანი მეძაღლეობის განყოფილების მიერ ჩატარებული საველე ღონისძიებების დამსწრე და მსაჯი ვყოფილვარ და ბევრი სახელგანთქმული ძაღლი მინახია, ზოგმა ჩემპიონის წოდებაც კი მიიღო, მაგრამ ყველაზე ძლიერი შთაბეჭდლება ძაღლმა, რომელიც სამივე საზოგადოების ჩემპიონატზე გამოდიოდა და რომელიც არც ერთხელ არ იყო ჩემპიონად აღირებული - ბ.დ. ვოსტრიაკოვის „მიკადო“ -მ დამიტოვა.(Некоторые из них получили звание чемпиона в петроградских обществах, но наиболее сильное и цельное впечатление оставила во мне собака, не признанная ни разу чемпионом, хотя и выступавшая на чемпионате во всех трех обществах - "М и к а д о" Б.Д. Вострякова.
Вероятно многие помнят его бульдожью голову, несколько короткую шею которые сделали бы всякую другую собаку прямо безобразной. А между тем, когда я вспоминаю "Микадо" на работе, то у меня в памяти одно впечатление редкой красоты этого чудного животного. И секрет такого впечатления в громадной внутренней силе, живой красоте, которая давалась необыкновенной гармонией чрезвычайно высоких качеств этой собаки. Когда вы смотрели на "Микадо" в работе, то вы прежде всего видели его горящие, как уголья, глаза. А в этих глазах выражалась такая могучая страсть, такой ум, такая гармония страсти с умам, что всю собаку, все ее движения вы уже видели как бы залитыми блеском этих чудных глаз.
ალბათ ბევრს ახსოვს მისი ბულდოგისებური თავი და და ოდნავ მოკლე კისერი, რაც ყველა სხვა ძაღლს უსახურს გახდიდა. ამასთანავე როდესაც მიკადო-ს მუშაობა მახსენდება მეხსიერებაში მხოლოდ ამ საოცარი ცხოველის მუშაობის უიშვიათესი სილამაზე ამოტივტივდება. ასეთი შთაბეჭდილების საიდუმლო უზრმაზარ შინაგან ძალაში, ცოცხალ სილამაზეში, რომელიც განსაკუთრებულად მაღალი თვისებების დამსახურება იყო. როდესაც მიკადოს მუშაობისას უყურებდით პირველ რიგში თვალში მისი ნაკვერჩხალივით ანთებული თვალები მოგხვდებოდათ. ამ თვალებში კი ისეთი ლტოლვა, ჭკუა, ჭკუისა და ლტოლვის ჰარმონია გამოიხატებოდა , რომ მთელი ძაღლი მისი მოძრაობები, უკვე ამ ბრწვინვალებით აღსავსე თვალებში ჩანდა.
Когда К.В. Мошнин со свойственными ему чутьем и талантом выявил понятие "стиля работы" легавой собаки и указал ему надлежащее место в оценке этой работы, "Микадо" еще не появлялся на испытаниях, но я не помню другой собаки, которая могла бы лучше и ярче иллюстрировать это понятие охотнику, не знающему, в чем оно состоит.
როდესაც კ.ვ. მოშნინმა მისთვის დამახასიათებელი ალღოთი და ტალანტით გამოავლინა მეძებარი ძაღლების „მუშაობის სტილის“ სტანდარტი და მას საჭირო ადგილი მიუჩინა შეფასებისას, მიკადო ჯერ არ იყო საველე გამოცდებზე გამოჩენილი, მაგრამ მე არ მახსენდება სხვა ძაღლი, რომელსაც უფრო თვალნათლივ შეეძლო ეს თვისებები მონადირისათვის დაენახებინა, რომელმაც არ იცოდა რას წარმოადგენდა ‘მუშაობის სტილი“.
У "Микадо" был громадный ход, широчайший поиск; были и другие собаки с таким же ходом и поиском, но никто из них так, как Микадо, не показывал, в чем в этих качествах может выразиться высокий из стиль, который заставит вас отдать предпочтение одной собаке пред другой при равной быстроте хода и широте захватываемой поиском места. Отличие "Микадо" состояло в том, как он пользовался этим своим ходом, как он им распоряжался. И вот влияние его ума на быстроту его ног; уменье в каждый отдельный момент так использовать свое движение вперед, чтобы оно ни в чем не повредило главной цели работы, - взять на чуть птицу и закрепить ее на месте стойкой: способность задержать это движение именно настолько, настолько это нужно для главной цели, не меньше, но никак и не больше; отчетливость и уверенность этих движений; подчинение их уму и в то же время сохранение их внутренней свободы, и, в довершение всего, необычайный "верх", какая-то особенно гордая посадка высоко поднятой, закинутой назад немного в бок породной в своем безобразии головы, - это и составляло стиль хода и поиска "Микадо" , и как высок был этот стиль!
მიკადოს უსწრაფესი სვლა და შორი ძებნა ჰქონდა. სხვა ძაღლებიც იყვნენ რომლებას ასეთივე სვლა და ძებნა ჰქონდათ, მაგრამ არც ერთი მათგანი, ისე როგორც მიკადო, არ აჩვენებდა უმაღლეს სტილს, რომლის მიხედვითაც შეგიძილია მიანიჭო უპირატესობა ამა თუ იმ ძაღლს, თანაბარი სისწრაფისა და ძებნის სიშორის შემთხვევაში. მიკადოს განასვავებდა ის თუ როგორ სარგებლობდა ის თავისი სვლის სისწრაფით, როგორ განაგებდა თავის სვლას. ასევე მისი ჭკუის ზეგავლენა მის სვლაზე, შესაძლებლობა იმისა რომ გარკვეულ მომენტში თავისი წინსვლა ისე გამოეყენებინა, რომ ზიანი არ მიდგომოდა მუშაობის მთავარ მიზანს - ეყნოსა ფრინველი და შეებოჭა ადგილზე ნაბულით: შეეკავებინა თავისი მოძრაობა იმდენად რამდენადაც საჭიროა მთავარი მიზნისათვის, არც მეტი და არც ნაკლები; ამ მოძრაობების გამოკვეთილობა და თავდაჯერებულება; მათი ჭკუასთან დამორჩილება და ამასთანავე შინაგანი თავისუფლების შენარჩუნება. და ამ ყველაფერთან ერთად უჩვეულო თავის ჭერის მანერა - რაღაც განსაკუთრებული ამაყი მაღლა აღერებული და ოდნავ გვერდზე გადახრილი შეუხედავ ჯიშიანი თავი-ეს ყველაფერი შეადგენდა მიკადოს ძებნისა და სვლის სტილს, და რა მაღალი დონის იყო იგი.
Так же великолепны и стильны были у него потяжка, подводка и стойка.
ასევე საუკეთესო და სტილიანი ჰქონდა მას ლტოლვა, მიახლოება და ნაბული.
И сила его чутья был не в особой восприимчивости его обоняния ко всякому запаху, а в уменье дать себе отчет в том, что доходило до его обоняния, в полной гармонии обоняния и сознания.
მისი ყნოსვის სიძლიერე არა ყველაფრის შეგრძნებაში გამოიხატებოდა, არამედ სწორედ გონებისა და ყნოსვის ჰარმოონიით შეწევდა უნარი იმისა გაერჩია რა სუნი მოსდიოდა.

Благодаря неправильной форме его головы он мало был использован, как производитель, и ставили его (кажется, 9 раз) далеко не с лучшими собаками, и только за год до его смерти с большим трудом удалось поставить с ним "Мод" (Эбюрон Патрисьен). М.Д. Менделеевой. Но какая получилась от этого помета великолепная сука "Марфильд-Мэг" Вострякова. С прекрасным экстерьером, с массой огня эта сука, прошедшая блестяще, вне сравнения, при страшно тяжелых условиях испытаний, сильно напомнила отца именно гармонией своего ума и всех прочих качеств. Но в одном она превзошла своего отца: у нее была такая гармония и с ее егерем Павлом Лихачевым. Я жду от этой собаки, если она уцелеет, очень много: быть может, ей удастся достичь того, чего не достиг е отец (см. Нашу Охоту 1915 г. № 19). Помню еще на испытаниях 1911 г. в Москве сына "Микадо" и "Думки" (2302) Фетисова, великолепного по себе, прошедшего первым "Назима", который через несколько дней после этого погиб от бешенства. "Назим" был вылитый "Микадо" по манере держать голову на работе: масса была в нем гордого блеска, но чутье обнаружилось не особенно высокое.


ასე ახასიათებს ამ ძაღლს საბჭოთა კინოლოგიის ერთ ერთი ფუძემდებელი როდიონ ფიოდოროვიჩ გერნგროსი.
ერთერთი პრობლემა სწორდედ აქაა(ესეთ მიდგომაში)- დარწმენებული ვარ ასეთ ძაღლს მწარმოებლად არც ეხლა გამიყენებდნენ. ევროპაში კი სწორედ ასეთი ძაღლებიდან არის წამოსული მთელი ხაზები-რომლებიდანაც საგამოფენო და მუშა ჩემპიონები ეხლაც გამოდიან.

რამდენი რა გამოდის და კაი ლეკვის ჩამოყვანის თაობაზე ცოტა მოგვიანებით ეხლა ვერ ვიცლი