ახალი იარაღი პარამეტრები

[minchanin]

გამარჯობათ მეგობრებო. გადავწყვიტე ახალი თემა შემექმნა, რaდგან მსგავსი ვერ ვნახე. საქმე შემდეგშია - სრულიად შემთხვევით ხელში ჩამივარდა ასეთი რამ.

ეს არის დუბელის ჩასაჭედებელი პისტოლეტი СМП-3, ერთი კვირა ვიფიქრე რაში გამომეყენებინა, და მომივიდა იდეა ამ აგრეგატიდან გამეკეთებინა თოფი. მით უმეტეს, რომ მე ამის უფლება მაქვს (ლიცენზია იარაღის დამზადებაზე). გადავაკეთე სასხლეტი და დამცემი მექანიზმები, გავუკეთე სამიზნე და ონდახი, დავუყენე ოპტიკა და ლაზერული სამიზნე და მივიღე ეს



ნახაზებსა და სქემას შეგნებულად არ დავდებ, რადგან თავიდან ავიცილოთ მსგავსი ექსპერიმენტების ჩატარება მათი მხრიდან, ვისაც ამისი უფლება არ გააჩნია. მე მხოლოდ ვილაპარაკებ მის ტაქტიკო-ტექნიკურ შედეგებზე, ბალისტიკაზე, მასში გამოყენებულ ვაზნებსა და მუხტებზე, ასეთი იარაღის მიზანშეწონილობაზე და ა. შ.
დავიწყებ წონიდან.წონა გამოვიდა 3,8 კგ. სიგრძე 71 სმ. რა თქმა უნდა თავის სიგრძესთან შედარებით მძიმეა, მაგრამ... სამაგიეროდ დიდი გამძლეობის მარაგით („ზაპას პროჩნოსტი“). ლულის სიგრძე არის 28,5 სმ.

კომპლეკტში მოყვა სამი ლულა -ორი 8 მმ.-იანი და ერთი 12 მმ.იანი კალიბრი .მართალი გითხრათ ლულა ძალიან მოკლეა ჩემი მიზნისთვის, მაგრამ რაც არის ეგ არის. შიგნიდან და გარედან ლულები მოქრომილია

თანაც საკმაოდ ხარისხიანად, ბევრი სანადირო თოფი ვერ დაიკვეხნის ასეთ ხარისხიან მოქრომვას. ვინ თქვა საბჭოთა კავშირში უხარისხო ნაწარმს უშვემდნენო? აგრეგატი გამოშვებულია 1966 წელს. და ისე კაეგად იყო გაპოხილი საპოხი მასალით , და შენახული, რომ სრულიად ახალივით გამოიყურება. გარდა ამისა ლულები არიან ნაწრთობები ისე მყარად, რომ სახარატო ჩარხის საჭრისი ვერ იღებს. ჩემი აზრით გამძლეობის მარაგით არა თუ არ ჩამოუვარდება 7,62 კალიბრის შაშხანებს, არამედ აღემატება მათ სულ მცირე ორჯერ მაინც (თუმცა ეს ჩემი სუბიეტტური აზრია). ასეთი გამძლეობის მარაგი საშუალებას მაძლევს თამამად ჩავატარო ექსპერიმენტები ოპტიმალური მუხტისა და ტყვიის წონის შესარჩევად.


პირველი პრობლემა იყო მისთვის ვაზნის მოძებნა. მაგრამ, ლულის საგილზის ზომებიდან გამომდინარე გადავწყვიტე ვაზნები თვითონ გამეჩარხა

შემდეგი ოპერაცია იყო მათი დატენვა. 8 მმ.-იანი ფინთიხი ( კარტეჩი) ხელმისაწვდომია. გავატარე ლულაში. საკმაოდ მჭიდროდ გაიარა, და ამასთანავე ფინთიხი თითქმის არ დეფორმირებულა.ავწონე. გამოვიდა 3,13 გრამი. ბუტურლინის თეორიიდან გამომდინარე, დენთის წონა (კერძოდ "სოკოლის") უნდა იყოს 1/16. "სოკოლის" წონა გამოვიდა 0,2 გრ. მაგრამ, სულმა წამძლია და გადავწყვიტე მეტი მუხტით გამომეცადა. და დავტენე 0,35 გრ. "სოკოლით".პიჟად გამოვიყენე ხელსახოცი ქაღალდი და მაგრად ჩავპრესე. სამი მეტრიდან გახ**იტა სამი 3 სმ. -იანი ხმელი ფიჭვის ფიცარი, და მეოთხეში ტყვია ნახევრამდე (ტყვიის დიამეტრის ნახევრამდე) შევიდა. ე.ი. 94 მმ.-ზე შევიდა. ტყვიის სჩქარე (ქრონოგრაფით) აჩვენა (საშუალო) 569,8 მ/წ. ანუ 508 ჯოული ლულის ენერგია (შეიძლება არა სწორად გადავთარგმნე რუსული „დულნაია ენერგია“). თუ შევადარებთ ე,წ. „გეკოს“- ტყვიის სიჩქარე 333 მ/წ (ზოგიერთ შემთხვევასი 350 მ/წ) , ლულის ენერგია -140 ჯოული (153) , გამოდის რომ მისი (გეკოს) ტყვიის სიჩქარე 1.7 -ჯერ ნაკლებია, და ლულის ენერგია კი 4-ჯერ. „კალაშნიკოვის“ (7,62) ტყვიის სიჩქარეს 150 მ/წ-ით ჩამორჩა. და 12 კალიბრის ჟაკნის სიჩქარეს 190 მ/წ-ით აჯობა. გადავწყვიტე „სოკოლის“ მაგივრად გამომეყენებინა „რექსი“. „სოკოლის“ შეფარდება „რექს“-თან (მაღაზიის რეკომენდაციით) 1,375. ე.ი. 0,35/1,375=0,26 გრ. გავტესტე სიზუსტე

რეზულტატმა არ დამაკმაყოფილა და გადავწყვიტე გამეგრძელებინა ექსპერიმენტები. დავტენე ვაზნები სტანდარტული , 0,15 გრ. „რექსით“, ტყვიის საშუალო სიჩქარე აჩვენა 378.3 მ/წ. მგონი სიჩქარეც სტანდარტულია. გავტესტე სიზუსტეზე

[minchanin]

გავაგრძელებ ჩემს თემას. დღევანდელი ქვეთემა შეეხება პნევმატიკისა და ცეცხლსასროლის შეჯვარებას. თითქმის ყველა ფორუმზე, რომლის ენაც მე მესმის, დრო და დრო წამოჭრილა ხოლმე კითხვა-შეიძლება თუ არა პნევმატური იარაღის ტყვიის გასროლა „ჟეველოთი“ ? და, თუ რა ენერგიას განავითარებს ტყვია, და იქნება თუ არა ის ზუსტი, და რამდენად მიზანშეწონილია ეს შეჯვარება როგორც ფინანსურად, ასევე პრაქტიკულად. ჰო, და მეც გადავწყვიტე ჩამეტარებინა ჩემი ექსპერიმენტები და გამომეტანა ჩემი დასკვნები.
მინდა მივმართო ადმინს - ეს ქვეთემა არ გამოდის გლუვ ლულიანებზე საუბარი, მაგრამ არც მთლად პნევმატიკაცაა, და არც ხრახნ ლულიანად შეიძლება ჩაითვალოს. გარდა ამისა ეხება იარაღს, რომელიც ამ თემაშია, და ამიტომ გადავწყვიტე აქვე დამეწერა ეს ქვეთემაც. თუ ადმინისტრაცია საჭიროდ ჩათვლის შეიძლება ამ ქვეთემის გადატანა სხვა თემაში.
მაშ ასე გავაგრძელოთ. გამოვიყენე ისევ ჩემი ხირიმი. მასში ჩავსვი პნევმატური თოფის MP-512-ის ლულა


და მივიღეთ ეს


იქნა გამოყენებული ტყვიები „ბარაკუდა მატჩ“ -0,69 გრ., „შმელი“ (რუსული წარმოების)-0,69 გრ., და 0.8 გრ.. კაფსული „ჟეველო“ თეთრი გულით. გამოვჩარხე „ჟეველოს“ ჩასასმელი ბუდე, ჩავდე ტყვია და შემდეგ ზედ მივადე კაფსული. პირველი სროლების მერე საერთოდ სიზუსტეზე ლაპარაკიც კი ზედმეტი იყო. 20 მეტრზე თაბახის ფურცელს ნახევარი არ ხვდებოდა. დავიწყე ძიება. შევამჩნიე, რომ კაფსული ტყვიას თავის (ტყვიის) საწყის ადგილზე აზიანებდა და „იუბკას“ აწყვეტტა. და იმ ადგილზე ლულის შიგა ზედაპირზე აწეპებდა. და დანარჩენი ტყვიის ნაწილი კი გარეთ გამოდიოდა. ამიტომაც იყო სროლის ასეთი უზუსტობა. ტყვიის (უფრო სწორედ ტყვიის იმ ნაწილის, რომელიც გარეთ გამოვარდებოდა) სიჩქარე მერყეობდა 307 დან 358 მ/წ-დე. ლულის ენერგიის გაზომვას აზრი არ ჰქონდა, რადგან ტყვიის წონის დადგენა შეუძლებელი იყო. ამ ეფექტის თავიდან ასაცილებლად გადავწყვიტე ტყვია წამეწია 25 მმ-ით წინ, და ამით მომეცილებინა „ჟეველოდან“. სიზუსტემ ცოტა მოიმატა. 20 მეტრზე უკვე ყველა ნასროლი ეტეოდა თაბახის ფურცელზე. კიდევ წავწიე ტყვია წინ 10 მმ-ით (სულ 35 მმ). სიზუსტემ კიდევ უფრო მოიმატა. და ასეთი ექსპერიმენტების საფუძველზე მივიღე ტყვიის „ჟეველოდან“ ოპტიმალური დაშორება 50 მმ. ასეთ შემთხვევაში ტყვიის სიჩქარეები იყო: „ბარაკუდა მატჩი“-0,69 გრ.-267 მ/წ -24,6 ჯ., “შმელი”-0,69 გრ. – 263 მ/წ -23,9 ჯ., „შმელი“-0,8 გრ. -253 მ/წ -25,6 ჯ. სიზუსტით ყველას აჯობა „შმელმა“-0,69 გრ.

ეს ტყვია წააგავს მცირე კალიბრიანი (5,6 მმ.) ვაზნის ტყვიას. სურათზე მარცხნივ. სამწუხაროდ ჩემი ფოტო ვერ იღებს ახლოდან საკმაოდ კარგად, და ამიტომ ტყვიის ფორმა და მისი დამზადების ხარისხი გარკვეულად არ ჩანს. სიზუსტე 39 მეტრზე, ოდნავ ქარი იყო. !!!!!!!!!!


ყველა ეს ექსპერიმენტები ჩატარებული იყო ორი თვის უკან. მერე ეს ლულა გვერდზე გადავდე და გადავედი 8 მმ.იან კალიბრზე. რომელზედაც რეპორტი ზემოთაა ნაჩვენები. და ახლახან გადავწყვიტე ისევ დავბრუნებოდი 4,5 მმ.-იან კალიბრს. და გამეგრძელებინა ექსპერიმენტები. კერძოდ „ჟეველოს“ ლულაში ჰერმეტულად ჩასმა. გამოვიყენე ფტოროპლასტი. ჰერმეტულობა კარგი გახდა. დავიწყე სროლები. 20 მეტრში 10 სანტიმეტრიანი ჯგუფი. კარგად გავწმინდე ლულა ლატუნის ბუძგით. სიზუსტე ცოტა უკეთესი გახდა. მაგრამ მაინც შეუდარებლად ცუდი, ვიდრე იყო. გადავწყვიტე „ჟეველოს“ ბუდე გამეკეთებინა იმ ზომის, როგორიც არის გილზში. ე.ი. „ჟეველო“ არა თუ თავისუფლად, არამედ მჭიდროდ, ჩაქუჩის მეშვეობით ჩამესვა. მართალია სრულიად არა პრაქტიკულია, მაგრამ საჭირო იყო მიზეზის ნახვა. ჩავსვი. დავაგრძელე სროლები. არავითარი დადებითი შედეგი. დავიწყე ტყვიის ლულაში გატარება და მისი დათვალიერება გამადიდებელი შუშის მეშვეობით. და რა ვნახე, ტყვიაზე „ნარეზების“კვალი საერთოდ არ იყო. ვისროლე წყალში.ტყვია ნაწილობრივ დეფორმირდა წყალთან შეხვედრის გამო, მაგრამ „ნარეზის“კვალი არც მას არ აჩნდა. მაშინ მივაქციე ყურადღება, რომ ტყვიის ლულაში წინ წაწევის დროს იგრძნობოდა არა თუ მისი სრიალი, არამედ თითქოს რაღაც ხაოიანს ეხებაო. და ეს შეგრძნება იყო მაშინ , როცა ტყვია გადიოდა ზემოთ ხსენებულ 50 მმ.-ს. გადავწყვიტე ლულის ეს ნაწილი გადამეჭრა, შემდეგ გამეჭრა შუაზე და დამეთვალიერებინა. ასეც ვქენი

სამწუხაროდ აქაც ცუდად ჩანს. ლულას შიგნით „ნარეზები” აღარც კი ემჩნეოდა. ლულის ეს ნაწილი არა თუ დაჟანგული იყო, არამედ ეროზირებული. და ეს იმის გამო, რომ ბოლო სროლების მერე, ლულა რომ მოვხსენი და 8 მმ.-იანი კალიბრის ექსპერიმენტებზე გადავედი, ლულა არც გამიწმენდია, და არც დამიზეთია. მანამდე კი „ფეირის“ და WD-40 -ს ვხმარობდი ხოლმე. ახლა კი დამავიწყდა მისი გაწმენდა. და შედეგმაც არ დააყოვნა. იარაღიდან ნამდვილად არ ვარ შორს, მაგრამ თუ ასე ჩქარა, და ასე ძლიერად მოხდებოდა ლულის (მოუქრომელი ლულის) ეროზია ნამდვილად არ მეგონა. ბერთოლეს მარილმა თავისი „საქმე“ ფრიადზე შეასრულა. ნამდვილად გული დამწყდა მინსკში 50 დოლარად ნაყიდ ლულაზე. მაგრამ „ნაუკა ბეზ პოტერ ნე ბივაეტ“.
მიღწეული შედეგებიდან გამომდინარე შეიძლება ითქვას:
1. ტყვიის სიჩქარე და ლულის ენერგია საკმაოდ მაღალია.
2. სიზუსტეც, ჩემი აზრით, კარგია. 39 მეტრზე 7 გასროლიდან 22 მმ.-იანი ჟგუფი შეიძლება კარგ რეზულტადად ჩაითვალოს. არ გამოვრიცხავ შედეგის უფრო გაუმჯობესებას, თუ „ჟეველოს“ უფრო ჰერმეტულად ჩავსვავთ. ტყვიის სიჩქარის არა სტაბილურობა იყო + -14 მ/წ. თუმცა არ გამოვრიცხავ თვითონ „ჟეველოში“მყოფი ასაფეთქებელი მასალის რაოდენობის არა სტაბილურობასაც. რადგან მასში („ჯეველოში“) ამ მასალის წონა არის დაახლოებით 0,15 გრ. და მისი შევსება +- 10 პროცენტით სანადირო თოფის ნებისმიერი კალიბრისთვის დიდ ცდომილებას არ წარმოადგენს. ხოლო ჩვენს შემთხვევაში კი მოსალოდნელია საგრძნობი ცდომილების მოსაცემად.
3. საკმაოდ არა პრაქტიკულია, განსაკუთრებით სანადიროდ. რადგან საჭიროა , როგორც ზემოთ ვახსენე „ჯეველოს“ ჰერმეტულად ჩასმა. და ამ შემთხვევაში მისი ამოღება საკმაოდ ძნელდება.
4. თვითონ ტყვიისა და მერე „ჟეველოს“ ჩასმა გაცილებით რთულია ვიდრე თოფში ვაზნის ჩადება.
5. „ჟეველო“ პრაქტიკულად ანადგურებს 4,5 კალიბრის ლულას. რადგან, სანადირო თოფთან განსხვავებით მხოლოდ ის მოქმედებს ლულის ზედაპირზე. თუ სანადირო თოფში ბერთოლეს მარილის ნამწვი ეხება ლულის ზედაპირს უკვე შერეული დენთის აირთან, და ამ მოცულობაში მისი (ბერთოლეს მარილის ნამწვის მოცულობა) გაცილებით ნაკლებია დენთის აირებთან შედარებით , ჩვენს შემთხვევაში კი დენთის აირები საერთოდ არ არიან. გარდა ამისა ის („ჟეველოს“) ნამწვი უშუალოდ, კორპუსიდან („ჟეველოს“ კორპუსიდან) გამოვარდნისას ეხება უკვე ლულის შიგა ზედაპირს, და არა გილზს, როგორც სანადირო თოფში. და ყველა ეს პროცესები სწრაფად აფუჭებენ პნევმატური თოფის ლულის შიგა ზედაპირს. შეიძლება ამის თავიდან აცილება სჭრაფი წმენდით? სრულიად მოსალოდნელია. თუმცა ბერთოლეს მარილის ნამწვი იმდენად აგრესიულია ასეთ მცირე მოცულობაში, რომ მე პირადად მეორეთ ვერ გავრისკავ კარგი ლულის გამოყენებას ასეთი ექსპერიმენტებისთვის.

6. ფინანსურად, ვფიქრობ რომ არამიზანშეწონილია, რადგან ერთი „ჟეველოს“ ფასი 10 თეთრია, და ამას პლიუს ტყვიის ფასი 15 თეთრი 1 ცალი. უბრალო ტყვიას ვერ იხმარ. ხოლო „შმელი“, და სხვა ზემოთ ხსენებული ტყვიები საკმაოდ ძვირებია. მე გაყიდვაში „შმელი“ არც კი მინახავს. კიდევ მინსკიდან მაქვს შემორჩენილი ცოტაოდენი. სულ 25 თეთრი. არც ისე იაფია ერთი გასროლა.
7. ასეთი გადაკეთება საჭიროებს ლიცენზიას. რადგან ეს უკვე ხეცხლსასროლია და აქედან გამომდინარე ყველა შესაძლო შედეგებით.
ესც კიდევ ერთი რეპორტი საინტერესო (ვფიქრობ რომ ბევრისთვის) თემაზე.
შემდეგი რეპორტი იქნება 12 მმ.-იანი კალიბრის გამოყენების ექსპერიმენტებზე.
ყველას მიმართ პატივისცემით მინჩანინი.