კურცჰაარი გუფი პარამეტრები

[ჯოლა]

მოკლედ დიდი ხნის სურვილის და ბევრი ლოდინის შემდეგ T A M P L I E R - ის დახმარებით ავიყვანე კურცჰაარი, ხვადი. ეს ჩემთვის პირველი ძაღლია და შეიძლება ითქვას სრულიად გამოუცდელი ვარ "მეცნიერების" ამ სფეროში , ჩემი თხოვნა იქნება ნუ დაიშურებთ სასარგებლო და აუცილებელ რჩევებს მადლობა წინასწარ, ფოტოებს მოგვიანებით დავდებ

[dato 85]

jola

დავაწყებინე ვარჯიში ძებნაში, მაგრამ დაწეული ცხვირით ეძებდა და ქექვას მიეჩვევაო

ყველა ლეკვი ან დიდი უმრავლესობა თავიდან მიწაზე ეძებს.
მეძებარს მაღალი ყნოსვა კი გენეტიკურად ააქვს მაგრამ, თუ სწორად გამოყენება არ ასწავლა მგეშავმა, დიდი ალბათობით თავისით ვერ ისწავლის.

ჩემ ლეკვს ასე ვაწავლე მაღლა ძებნა, თუმცა იმის თქმა გამიჭირდება რომ შენ ლეკვზეც გაამართლებს ეს მეთოდი. თან შენი ლკევი უკვე 4 თვის არის ჩემის კიდე 2.5 თვის დავუწყე სწავლება.

მოკლედ მეთოდი იყო ასეთი;

როცა გახდა 2 თვის შევატყვე რომ უკვე თავს წევდა ზემოთ საჭმლის საყნოსად როცა მაგიდაზე იდგა და ვერ ვწვდებოდა.

მოკლედ გამოვთალე რამოდენიმე ჯოხი ასე 4-5 ცალი, დიამეტრით 2-3 სმ და სიგრძით 20-25სმ,
ამ ჯოხებს ვარჭობდი მიწაში ისე რომ 15 სმ დარჩენილიყო მიწის ზემოთ. შემდეგ ამ ჯოხებზე ვდებდი ყველის ნაჭრებს. ბალახი ოდნავ ფარავდა, ისე რომ თვალით არ დაენახა.
ბოლოს კი ლეკვს ვუშვებიდ მის საძებნად მკაცრად ნიავის საწინააღმდეგოდ ისე რომ სუნი ქარს ლეკვისკენ წამოეღო.
ერთი ორი ცდის მერე ლეკვა უკვე ისაწვლა რომ თუ ზემოთ დაიწყებდა ძებნას უფრო ჩქარა იპოვიდა სასუნავს და საკმაოდ მალე აუღო ალღო.
ამასთან, მიწაზე თავს რო წევდა ვუშლიდი და მეც ნელნელა გადავადგილდებოდი ჯოხისკენ, შებამისად ლეკვი ხვდებოდა რომ თან ჩემს მიმართულებით უნდა ევლო თან ზემოთ ეძებნა.
2 კვირაში უკვე "ჩელნოკზე" დარბოდა, და საკმაოდ კარგად.
ამ ვარჯიშებს ვაკეთებდი სადღაც კვირაში 3 ჯერ, მკაცრად მყუდრო ადგილას და თანაც მარტო (მე და ჩემი ძმა ძირითადად) ისე რომ სხვა არც კაცი შემხვდებოდა და არც ძაღლი. და რაც მთავარია ნიავიან ამინდებში.

ჯოხებს ვალაგებდი, ზიგზაგებად. თავიდან ახლო ახლო ასე 10-15 მეტრის დაშორებით ერთამენთისგან, შემდგომ უკვე 30-40.
მოკლედ, ლეკვმა ისწავლა ყნოსვის გამოყენება და ხელით მიმართულების დანახვა. და სიმართლე უნდა ვთქვა რომ ამ ვარჯიშების დროს არ მახსოვს როდისმე გაჩერებულიყო და მიწაზე ეჩიჩქნა, მიუხედავდ იმისა რომ საშუალო ყნოსვის ძაღლი იყო.
როცა უკვე 6 თვის გადა იმედანდ კარგად ქონდა დამუღამებული რომ ქარის საწინააღმდეგოდ გადაგდებულ კურდღილს ბალიშსაცკი მაღალი ეძებდა.

ეს მეთოდი, შეიძლება ბევრისთვის სასაცილო და ბავშური ჩანდეს მაგრამ ჩემ შემთხვევაში გაამართლა და კარგად იმუშავა.
როცა პინტერი მაყვდა უკვე იმასაც იგივე მეთოდით ვასწავლე, უბრალოდ მიშ შემთხვევაში კიდევ უფრო ადვილად ეწყო საქმე რადგან, ჩელნოკით ძებნა თანდაყოლილი ქონდა.
მე ვერ გეტყვი შენ ლეკვზე იგივე თუ გაამრთლებს, მე უბდარლოდ ვწერ რაც მე გამოვცადე.


სხვის რჩევებს რაც შეეხება, რჩევას ყველა მოგცემს აი რამდენად სასრგებლოს ეგ უკვე საკიტხავია, რადგან ძაღლის პატრონი შენ ხარ და შენ ყველაზე კარგად უნდა იცოდე შენი ლეკვის ხასიათი, ფსიქიკია და ყველა ნიუანსები. უნდაა განალიზო და ლოგიკურად მიიღო გადაწყვეტილება რა და როგორ ასწავლო.
ეგრე იმასაც მირჩევდნენ, სალის ნაჭერი გაატარე ბალახზე და იმის კვალს გააყოლე ძაღლიო. საბედნიეროდ ასეთ "რჩევებზე" მე თავი არ შემიწუხებია.
შენ თუ ხვდები რომ რაღაცა შენი ლეკვისთვის არ "წავა" ის არ უნდა გააკეთო და სხვა უნდა ცადო.

ისე ერთ რამეს გეტყვი, არავინ დაიჯეროს რომ გერმანული ძაღლისთვი მიწაზე ძებნა ნორმაა და ჩვეულებრივი მოვლენა. ეს საკმაოდ არას წორის აზრია.
კურცჰარი მიწაზე ანუ კვალზე უნდა ეძებდეს მაქსიმალურად იშვიათად და ძაან კონკრეტულ პირობებში.
ეს საკითხი გერმანლებს სულ დეტალურად ააქვთ აღწერილი.