საჩვენო მოთხრობები, ნადირობაზე და არამარტო |
გამარჯობა, სტუმარო ( შესვლა | რეგისტრაცია )
|
საჩვენო მოთხრობები, ნადირობაზე და არამარტო |
![]()
პოსტი
#1
|
|
![]() ძაღლით მონადირე ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: ფორუმის წევრი პოსტები: 3,134 რეგისტრ.: 30-May 13 ნიკის ჩასმა ციტირება მდებარეობა: თბილისი-კახეთი ![]() |
თქვენის მებართვით გავხსნი ამ თემას თუ რამე ისეთი არაა ან არ მოგეწონებატ შეგიძლიათ წაშალოთ
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() how to take screenshots ავტორი: გივი ტაბატაძე წყარო: http://tagiweb.com/ |
|
|
![]() |
![]()
პოსტი
#2
|
|
![]() ძაღლით მონადირე ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: ფორუმის წევრი პოსტები: 3,134 რეგისტრ.: 30-May 13 ნიკის ჩასმა ციტირება მდებარეობა: თბილისი-კახეთი ![]() |
ესეც იყოს რა აქ სანადირო თემასთან არააქვს შეხება მარა ძაან მაგარია
ზურაბ გურული 25.02.2016 პრინციპის ვადა ?!.. ...1996 წელს გავიცანი ნიუ ორლეანელი აუგუსტ ბერნერი, 80-ს მიტანებული ბაბუა, ძველი სამხედრო მფრინავი და მე-2 მსოფლიო ომის ვეტერანი. წარმოშობით გერმანელი გახლდათ მისტერ ბერნერი. ძველი, ტრადიციული ოჯახის შვილი. მშვენივრად უკრავდა საქსოფონზე და პიანინოზე. ძალიან შევეჩვიე და დავუახლოვდი მას და მის ოჯახს. მეუღლე სიცილიელი ჰყავდა, უსაშველოდ სათნო და თბილი "მამა-ანჯელა"; ასე ვუძახოდი მეც ამ ღვთისნიერ ადამიანს. საკუთარი ოჯახის წევრივით მიმიღეს და შემითვისეს ბერნერებმა... ...ერთი უცნაური აკვიატება ჰქონდა ოჯახის უფროსს. არაფრით არ ყიდულობდა იაპონურ მანქანას და მისი პატივისცემით, ბერნერების უზარმაზარი კლანის ყველა წევრი ტრადიციული ამერიკული მოდელის მანქანებით დადიოდა. მართალი გითხრათ, მე არ შემინიშნავს ეს, არც დავკვირვებივარ. უმცროსმა ბერნერმა, ჩემმა განუყრელმა მეგობარმა ტიმოთიმ გამიმხილა საიდუმლოდ ერთხელ, როცა ავტომანქანების ღირსებებზე ჩამოვარდა საუბარი და მე გულუბრყვილოდ შევაქე იაპონური ძრავები; - არ უყვარს მამაჩემს იაპონელებიო -. ჰოდა, ერთ მშვენიერ დღეს, თავად ჩამოვუგდე საუბარი ამ თემაზე მისტერ ბერნერს... - ხუთი მეგობარი მფრინავი დამეღუპა პერლ-ჰარბორის დაბომბვის დროს -, მითხრა მოხუცმა; - ჰოდა, ომის შემდეგ დავთქვით გადარჩენილმა მეგობრებმა, რომ მათი ხსოვნის პატივსაცემად არასოდეს გვესარგებლა იაპონური ნაწარმითო-. გამეღიმა. შემამჩნია; თავადაც გაეღიმა; - პრინციპებს ხანდაზმულობის ვადა არა აქვს. იმ დაღუპული ბიჭების ხსოვნას მე ასე ვცემ პატივსო- დაასრულა და ფეხზე წამოდგა, მერე კედლისაკენ მიტრიალდა, ომიდან ჩამოტანილი, დაძენძილი დროშის წინ გაიჭიმა და მხედრული სალამი მისცა ... უნებურად მეც წამოვდექი ... ბაბუა ბერნერის დასაფლავებაზე, გამოსამშვიდობებელ სიტყვას რომ ვამბობდი, მაშინ გავიხსენე ეს ისტორია... რამდენიმე ბებერი ჯარისკაცი იყო იქ, სამხედრო ფორმით. სასაფლაოდან რომ გამოვდიოდი, უნებურად გამექცა თვალი; ყველა მათგანი ამერიკული მანქანით იყო მოსული ... დღეს, 2016 წლის 25 თებერვალს ისევ გამახსენდა ეს მივიწყებული ამბავი... ისევ მეტკინა სადღაც... - პრინციპებს ხანდაზმულობის ვადა არ აქვსო- გამახსენდა მისტერ ბერნერის ნათქვამი. ჩემთვის არ ექნება !!!... |
|
|
![]() ![]() |
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 24th June 2025 - 03:07 |