მონადირე თუ სპორტსმენი, ვისაუბროთ პლიუსებზე და მინუსებზე პარამეტრები

[GIGO]

[GIGO]

გახურდა კამათი?! დავიწყოთ იქიდან რომ დიდი ძებნის ძაღლები რომლებიც ცალ მხარეს დაახლოებით 500 მეტრს და მეტს გადიან და ძალიან სწრაფი სვლა აქვთ ძირითადად 5-6 წლამდე სპორტით არიან დაკავებულები და მხოლოდ შემდეგ ნადირობენ ამ ძაღლებით(იშვიათად სპორტული კარიერის პერიოდში ანადიროს პატრონმა)-აქედან საუკეთესონი ძირითადი საჯიშე მწარმოებლები არიან და მათ გარეშე სანადირო ძებნის ძაღლები ვერ იარსებებენ- დაკნინდებიან. სანადირო ძებნას რო ვეძახით ევროპაში ის ძაღლები მინიმუმ 150 მეტრს გადიან ცალ მხარეს და შეიძლება 300ზეც კი გავიდენ.
ეხლა რატომ ყავთ ესეთი ძაღლები ევროპაში? სადაც ფრინველი არცთუისე ბევრია .ძირითადი მოთხოვნა ძაღლისადმი არის მაქსიმალურად მეტი ფრინველი იპოვოს დროის მოკლე მონაკვეთში, ამისთვის მან უნდა დაფაროს მახსიმალურად დიდი ფართობი და იპოვოს ამ ფართობზე მიმოფანტული ფრინველი. ამ ყველაფრის გაკეთება სწრაფი და დიდი (გინდა 150 და გინდა 500) ძებნის გარეშე შეუძლებელია. დიდი ძებნის ძაღლი ერთიდაიგივე მინდორში უფრო მალე და მეტ ფრინველს ნახავს ვიდრე მოკლე ძებნის მქონე ძაღლი-თუ ეს საკამათოა შემდეგ სხვანაირად გავმარტავ. თუ ფრინველი ბევრია დიდი ძებნის ძაღლი არც მაშინ წააგებს მოკლე ძებნის ძაღლთან და სანამ დიდ მანძილზე გავა მანამდე შეხვედრილ ყველა ფრინველს დაამუშავებს. მაღალ ბალახში ძაღლი იგივენაირდ რო ვერ ირბენს ეს ფაქტია, მაგრამ ირბენს მაქსიმალურად სწრაფად რაც კი იმ მინდვრის საფარშია შესაძლებელი.
ლტოლვას რაც შეეხება, ჩემი აზრით პრაქტიკული თვალსაზრისით არა აქვს მნიშვნელობა ექნება თუ არა იგი ძაღლს, ესთეტიურად კი საკამათოა რომელი უფრო ლამაზი და ამაღელვებელია- სწრაფი სვლიდან პირდაპირ ნაბულზე დადგომა, სვლიდან მაქსიმალურად სწრაფი ლტოლვა და შემდეგ ნაბული, თუ სვლიდან ნელ ლტოლვაზე გადსვლა და შემდეგ ნაბული. ყნოსვის მხრიდან თუ ვიმსჯელებთ პირველი ორი გაცილებით ზუსტ ყნოსვაზე და მის დამაჯერებლად გამოყენებაზე მიუთითებს.
მიახლოება-ევროპულ ძაღლებს ნარანარით(თანაბარ) მიახლოებას თხოვენ-რაც ე.წ."ტუგოი" მიახლოებაში ან მის არარსებობაში არ უნდა აგვერიოს- იდეალურად ითვლება ბრძანებაზე წამყვანთან ერთად მიახლოება წამყვანის მოძრაობის სისწრაფით.(არანაირი ძაღლზე შეხება, თითის ტაკება და ა.შ. არ ფასობს) ამას იმით ხსნიან რომ მონადირეს ამით ფრინველთან მაქსიმალურად მიახლოების საშუალება ეძლევა. ჩვენთან პირიქითაა და ფასობს სწრაფი ენერგიული მიახლოება პირველივე ბრძანებაზე. პრქტიკული ნადირობიდან ხან ერთსაა აქვს უპირატესობა ხანაც მეორეს და რა თქმაუნდა მიახლოების არქონა ნადირობისას გარკვეულ პრობლემებს ქმნის ხოლმე.
სტილს რაც შეეხება ყველა ჯიშს თავისი დამახასიათებელი აქვს(რომელსაც შემდგომში შევეხები) და საველე გამოცდის წესებიდან მისი ამოკითხვა შეუძლებელია.
მე პირადად შემდეგ ძაღლს აუცილებლად პოინტერს და აუცილებლად ევროპული გამრავლებისას (დიდი თუ სანადირო ძებნის ჯერ არ გადამიწყვეტია) ავიყვან.
ისე ცნობისთვის აქ რაც საუკეთესო პოინტერებია ჩაიხედეთ საგვარეულოებში და ნახეთ ურევია თუ არა და რა დოზით ევროპული ძაღლების სიხლი და დააკვირდით რა სახვაობაა მათსა და ადგილობრივი თუ რუსული ძაღლების შთამომავლებს შორის.(საველე თვისებებზეა ლაპარაკი რათქმა უნდა)
ისედაც ბევრი გამომივიდა დანარჩენი შემდეგ განვიხილოთ