თევზაობის პრინციპი "დაიჭირე-გაუშვი" პარამეტრები

[(dila)adriano]

დარწმუნებული ვარ
ფორუმის ძირითადი ნაწილი დამეთანხმება
რომ თევზაობა პრინციპით "დაიჭირე-გაუშვი"
ჩვენი საყვარელი სამიანობის ყველაზე კულტურული ფორმაა

რა თქმა უნდა ეს თევზების ყველა სახეობას არ ეხება
ვთქვათ
კარასის (იგივე კარჩხანა) დაჭერა და გაშვება არანაირ ლოგიკას არ ექვემდებარება
ასევე თეთრულებისა და თაღლითების გაშვების ვერანიარ მიზეზს ვერ ვხედავ
ისევე როგორც დაჭერის მიზეზს

მაგრამ არის შემთხვევები როდესაც თევზის არგაშვება პატარა დანაშაულია
ზოგჯერ კი დიდი დანაშაულიც

[(dila)adriano]

მამლუქი

ეს სევდიანი ამბავი თურმე შარშანწინ მოხდა,
ჯერ დაწყებულიც არ იყო სამხრეთ ოსეთში ომი
და განმუხურის ბანაკთან ტანკენარი და კოხტა
უჩა ზოღაში ცხოვრობდა ორი მარგალი ჩხომი.

ტყუპები იყვნენ თევზები, ვერ გაარჩევდა დედა,
ერთს თურმე ხვიჩა ერქვა და მეორეს ერქვა გოჩა,
ჭირს და ლხინს ერთად იყოფდნენ, სვამდნენ და ჭამდნენ ერთდ
და სავსე ქონდათ ყოველთვის ნაწლავი თორმეტგოჯა.

კაითევზურად ცხოვრობდნენ, არ ჭამდნენ წითელ ჭიას,
ამბობდნენ: ქურდებს სიცოცხლე და სიკვდილიო ბოზებს,
სულ ხუთიანზე ესმოდათ რასაც გაგება ქვია,
მოკლედ, კოჩები ყოფილან ამ ბესპრედელის ფონზე.

ამ დროს კი თურმე სასაზღვრო თავდაცვის მთავარ შტაბში,
შემთვრალმა ათმეთაურმა წალენჯიხური ღვინით
დაიბრიდა და ვერაფრით ვერ გააგორა შაში,
ნარდში წააგო თორმეტი ლიმონკა ეფადინი.

მერე ადგნენ და გავიდნენ ადგილზე სადაც შავ ზღვას
ერთვის მდინარე ენგური. დაქოქეს შავი ნავი.
სამიც ჩაარტყეს, მიადგნენ სეპარატისტთა საზღვარს
და მზერა ჰკიდეს მიდამოს მთვრალი და გამყინავი.

გოჩა ბაითში იჯდა და აკიშკავებდა ხოჭოს,
ხვიჩა ტუალეტში იყო და მუცელს ხოჭოსგან ცლიდა,
იქვე ლოდის ქვეშ თორმეტი აბირჟავებდა ღორჯო,
ბაზრობდნენ, საქმეს ურჩევდნენ მატერაცის და ზიდანს.

როცა პირველმა ლიმონკამ თავი ტალღებში გლიჯა,
სუფრაზე მჯდარი გოჩასთვის მეხის გავარდნას გავდა,
იფიქრა, რა გააკუა ეგეთი ჩემმა ხვიჩამ,
პირში არარა ჩაუდევს “კაზიავკის” ხორცის გარდა.

როცა მეორე ლიმონკამ თავი ტალღებში დურთა,
თავბრუ დაეხვა ხვიჩას და თან პარალიჩმაც ხია,
რაღაც ტკივილი შეიგრძნო ლაყუჩის შიდა ყურთან,
შარვალიც ვერ ამოიცვა, ხვანჯარი დარჩა ღია.

მოკვდა და უკანასკნელად აღმოხდა “ვაი ნანა”,
უტვირთო პაპლაოკივით ტივტივებს წყალსა ზედა,
ათმეთაური ტალღებზე ანათებს თავის ფანარს
და სიხარულით პოულობს ხვიჩას უსულო ცხედარს.

როცა მესამე ლიმონკა ჩავრადა შავბნელ წყალში,
გოჩა იჯდა და ელოდა ხვიჩასთან ერთად სიკვდილს,
მერე კი ჯარისკაცებმა ერთად შემოკრეს ტაში,
თუ რატომ ალბათ ყველანი უჩემოდ კარგად მიხვდით.

მე მინდა ხსოვნა დავლიო ამ ორი ტყუპის, რადგან
სიცოცხლე მათი დასრულდა, სიცოცხლე მათი მორჩა,
მათი სიკვდილი მოვიდა, სახლის კარებთან დადგა
და ცხელ ტაფაზე დაყარა ჩემი ხვიჩა და გოჩა.

მე მინდა თხოვნით მივმართო ყველა მათ ძმაკაც ღორჯოს,
თუ სამი ხოჭო გაჩითეთ, ორი გადადეთ მათთვის
და სადილის წინ ყოველთვის ლოცვა წარმოთქვით ორჯერ,
არ დაგავიწყდეთ ტუალეტთან ანთება წმინდა სანთლის.