ოჩოს რთველი 2015 პარამეტრები

[თაზო]

პროლოგი
ამბავში აღწერილი სუჟეტი აღებულია რეალური ამბავიდან. სუსტი გულის და ფსიქიკის ადამიანებმა თავი შეიკავეთ წაკითხვისაგან!!!

იყო და არა იყო რა, რთველზე უკეთესი რა იქნებოდა. იყო ერთი კლუბი, სახელად "ოჩოპინტრე", რომელსაც ტრადიციად ჰქონდა 2 წელიწადში ერთხელ ყურძნის დაწურვა და მერე კარგ ამბებში, საერთო სუფრებზე ამ ღვინით ქეიფი! რადგანაც წინა რთველზე დაწურული ღვინის მარაგი უკვე იწურებოდა, დღის წესრიგში დადგა საკითხი მისი შევსებისა. შეიყარა ამ კლუბის თავი და თავი ადამიანები. ხოოდა წავიდა ბჭობა, თუ სად სჯობდა გვეყიდა ყურძენი, სად დაწურულიყო. თუ უკეთესი იქნებოდა კახეთში გვეყიდა ყურძენი, იქვე დაგვეწურა და დამზადებული ღვინო წამოგვეღო. 2 კვირიანი სჯა-ბაასისა და შეხლა-შემოხლის მერე, წამოდგა ერთი ახოვანი ჯეელი და სთქუა: წინა წლის ღვინო იმიტომ იყო კარგი, რომ ჩვენი ხელით იყო დაკრეფილი და დაწურული. მოდით წელსაც კარგი ღვინო ვსვათო. ჩააგეს ხმლები მოქიშპეებმა, გადაეხვივნენ ერთმანეთს თვალზე ცრემლმორეულები!!! დაითქვა გასვლის დრო და ადგილი! ერთი დღით ადრე მოგვარდა მოსამზადებელი სამუშაოები (შეძენილ იქნა ტომრები, ცელოფნები, პლასტმასის მარყუჟები და ა.შ) მაგრამ, გასვლის წინა დღეს ჩამოკრა მოულოდნელად განგაშის ზარმა: რამოდენიმე გამოცდილი მეომარი გამოგვაკლდა, გადაუდებელი მიზეზების გამო...მაგრამ უკან დახევის დრო არ იყო. დილით შეიკრიბა ოჩოს ურიცხვი ლაშქარი 6 ადამიანის სახით! მეშვიდე იყო კარგი ადამიანი, მამუკას სიძე. მოკლედ, გავუდექით კახეთის გზას ბატონი პრეზიდენტის მანქანით მე თქვენი მონამორჩილი, სიცხიანი ჩავლე, წელგაკავებული ჭალიმგელა, ნუკრა და ზახარა. მეორე მანქანით, რომლითაც ყურძენი უნდა წამოგვეღო მამუკა და ბატონი ფრიდონი.
უმფროსმა ერთი გადმოგვხედა წარბაწეულმა აბა ლომებო წავედითო, მაგრამ გულში ფიქრობდა: აი სად დაგვერხაო.























ცოტა ვიარეთ თუ ბევრი ვიარეთ, მივადექით ბრძოლის ველს, სადაც სამკვდრო სასიცოცხლო ბრძოლა გველოდა.





მისალმებისა და მოკითხის შემდეგ ტრადიციულად ცოტა წავიხემსეთ ბრძოლის წინ მასპინძლებთან ერთად, დავლოცეთ ერთმანეთი, მომყვანიცა და დამკრეფიც.
























და დაიწყო დაუნდობელი ბრძოლა))))



















უცაბედად, ჩოჩქოლის და ყიჟინის ხმა შემოგვესმა. ყველას გაგვიხარდა, დამხმარე ძალა გვეგონა მოგვიახლოვდა, მაგრამ ავაჰმე, მეზობელ ვენახში შევიდნენ და იქ დაცხეს მარა რა დაცხეს)))






ნელ ნელა დაღლამაც იმატა, თან ალბათ შეამჩნევდით ჭალიმგელა წელზე შემოხვეული კორსეტით მუშაობდა. ჩავლეს სიცხემ აუწია და ცოტა ხნით მიგვატოვა. ნუკრის ბოლოსკენ წელი გაუკავდა და დიდი ბოდიშებით გავიყვანეთ ვენახიდან. სულ თავისუფლად შეიძლებოდა ჭალოს მინივენისთვის AMBULANCE და წითელი ჯვარი მიგვეხატა))))) შევრჩით მე და ზახარა ბოლოს ერთმანეთს და ერთმანეთის გამხნევებით მივბობღდით ბოლომდე. ბიჭებმაც რაც შეეძლოთ გვამხნევეს, მიდით ჩვენებმა ტონგას მოუგეს, მეტი რაღა სტიმული გინდათო))) ასე იყო თუ ისე, დავტვირთეთ მანქანა და გავუდექით გზას მასპინძლის სახლისაკენ!





































დიდხანს ეხვეწა ჩავლე მამუკას, მე ვიქნები თამადაო, მაგრამ მამუკამ თავისი გაიტანა და შეუდგა საქმეს.



ლამაზ ხალხთან, დაღლილზე კარგ პურიჭამას და ძველი ამბების გახსენებას რა სჯობს. სურათებშიც ნახავდით, ვენახშიც და სუფრასთანაც ერთი კახელი პაპა იყო. უმაგრესი კაცი, 80 წლის და ბევრ ახალგაზრდაზე მაგრად უჭრიდა ენაც და ძალაც მოკლედ, ლაღმა კახურმა იუმორმა, ლამაზმა სუფრამ და საღამომ თავისი ქნეს და ცოტა ხანში თითქოს არც გვიმუშავიაო, ისეთი ენერგია მოგვეძალა))) ან ასე გვეგონა)))))















ესაც კიდე ყოველი სემთხვევისათვის იმათ, ვინც ვერ წამოვიდა. ნახონ რა გამაზეს და იქნება გაისად მაინც გავავსოთ ჭალოს მინივენი



დიდხანს არ გავჩერდით, დავასვენეთ გადაღლილი მასპინძლები, დავემშვიდობეთ, მადლობა მოვუხადეთ და გამოვეშურეთ თბილისისაკენ. მხიარულად და ყოველგვარი ექსცესების გარეშე დავბრუნდით სახლებში. მადლობა ყველას,ბიჭებს, მასპინძლებს, იქაურ მეზობლებს რომ წელს კიდევ გვექნება უგემრიელესი ოჩოს ღვინო

პროლოგი: ჭირი იქა, რთველი აქა. ქატო იქა, ღვინო აქა. გენაცვალეთ ყველასა))) და ხო კიდე, ძალა ერთობაშია!!!

პატივისცემით, თქვენი მონა მორჩილი თაზო)))