ინგლისური სეტერი - ლავერაკი პარამეტრები

[ზახარა]

მთლიან ტეკსტს ვერ ვდებ რაღაც ნაცყვეტები გამოდის.

სასვენი ნიშნები ძალიან ახლოს არის წინადადებასთან ! ბოლომდე არ დაიდება ტექსტი . ერთ ტექსტად აღიქვავს ეგეთ ნაწერს და გაწვალდებით თუ ცოტა არ გაანცალკევებთ !

[ჭალიმგელა]

მოგესლმებით ! ახლა ვეცდები ჩამოვაყალიბო ის ხედვა რომელიც დღეს არსებობს თანამედროვე ინგლისურ სეტერზე.ბევრი მოსაზრება წავიკითხე აქ რაღაც სწორია, ბევრი კი საერთოდ შორს არის იმისგან რასაც მიაღწია დღეს ერთ-ერთმა ყველაზე პოპულარულმა ჯიშმა ევროპაში. რაც შეეხება ჩამოყვანას სხვა თემაში უკვე დავწერე : 1 თუ ლეკვია- უნდა იყოს ცნობილი მშობლებისგან,ცნობილი ხაზებიდან, ცნობილი კონდუკტორის ავტობუსიდან, ცნობილი პიტომნიკიდან,და მშობლებს უნდა ქონდეს კვალიფიკაცია FT ( ანუ საველეებში) რომელსაც ატარებს FCI, და არანაირი სამოყვარულთა კლასი.2 თუ გსურთ გაზრდილი ძაღლის ჩამოყვანა- ადგილზე ჩასვლა, ძაღლის ნახვა ვიზუალში , მერე ძაღლის ნახვა მუშაობაში იმ ფრინველებზე რომლებზეც აპირებთ ნადირობას,პირველი და უმთავრესი; პირველივე პუსკიდან ძაღლმა უნდა აჩვენოს სტილი რომელიც არის აღწერილი სეტერის მუშა სტანდარტში, სტილი უნდა ქონდეს განუწყვეტელი ყველა ელემენტში რომელიც ესაბამება ინგლისურ სეტერს, შეიძლება ძაღლი არ იუოს ბოლომდე დაყენებული მაგრამ

იქნებ დააკოპიროთ და მერე გააგრძელოთ

[Alik]

OK. ვსინჯავ.

[Alik]

მოგესლმებით ! ახლა ვეცდები ჩამოვაყალიბო ის ხედვა რომელიც დღეს არსებობს თანამედროვე ინგლისურ სეტერზე.
ბევრი მოსაზრება წავიკითხე აქ რაღაც სწორია, ბევრი კი საერთოდ შორს არის იმისგან რასაც მიაღწია დღეს ერთ-ერთმა ყველაზე პოპულარულმა ჯიშმა ევროპაში. რაც შეეხება ჩამოყვანას სხვა თემაში უკვე დავწერე : 1 თუ ლეკვია- უნდა იყოს ცნობილი მშობლებისგან,ცნობილი ხაზებიდან, ცნობილი კონდუკტორის ავტობუსიდან, ცნობილი პიტომნიკიდან და მშობლებს უნდა ქონდეს კვალიფიკაცია FT ( ანუ საველეებში) რომელსაც ატარებს FCI, და არანაირი სამოყვარულთა კლასი.2 თუ გსურთ გაზრდილი ძაღლის ჩამოყვანა- ადგილზე ჩასვლა, ძაღლის ნახვა ვიზუალში , მერე ძაღლის ნახვა მუშაობაში იმ ფრინველებზე რომლებზეც აპირებთ ნადირობას, პირველი და უმთავრესი; პირველივე პუსკიდან ძაღლმა უნდა აჩვენოს სტილი რომელიც არის აღწერილი სეტერის მუშა სტანდარტში , სტილი უნდა ქონდეს განუწყვეტელი ყველა ელემენტში რომელიც ესაბამება ინგლისურ სეტერს , შეიძლება ძაღლი არ იუოს ბოლომდე დაყენებული მაგრამ სტილი უნდა ქონდეს(და არა ისე როგორც ზოგს გონია თუ წვება ეს უკვე სტილია,ან თუ ეპარება როგორც კატა ეს უკვე სეტერია) ყველა დანარჩენი მოთხოვნა იგივეა რაც ეხება ლეკვს, ანუ ცნობილი მშობელი, ხაზი, კონდუკტორი , ზავოდჩიკი.
ახლა კი საიდან მოდიან ეს ცნობილი სეტერები და საიდან უნდა ავირჩიოთ ჩვენ ის სეტერი რომლის ჩამოყვანასც ვაპირებთ. ევროპაში არსებობს ერთი კრიტერიუმი სადაც ყველანაირად ფასდება ძაღლის სტილი და ყველა მუშა თვისებები რომელიც არის გათვალისწინებული ჯიშის მუშა სტანდარტში, ანუ შეჯიბრებები FT წესებით რომლებიც ტარდება FCI ეგიდით.სეტერი , ან ხაზი, რომლებიც წლიდან წელში მონაწილეობენ FT იძლევიან უფრო მეტ სტილიან და მუშა ძაღლს ვიდრე სხვა დანარჩენი , ეს სხვა საკითხია შემდეგში რომელი ლეკვი მიიღებს მონაწილეობას ,, სპორტში,, და რომელი წავა ნადირობაში მაგრამ აშკარაა ერთი რომ სტილი ექნება ორივეს, უბრალოდ ,,სპორტისთვის ,, ირჩევენ ( დერზკი, ნაპორისტი, უშიშო,ლიდერ ძაგლებს,რომელსაც აქვს მებრძოლის ხასიათი) , ყველა დანარჩენი კი უფრო რბილი და წყნარი დაიგეშება და წავა ნადირობაში მაგრამ სტილი მაინც ექნება.
ბევრი დასვამს კითხვას ხომ თუ სტილიანი ძარლი მიდის ან ყიდულობს უბრალო მონადირე და ნადირობს რატომ არ შეიძლება მისგან ვიყიდოთ ,ან იმ პიტომნიკიდან სადაც მარტო მონადირე მიმართულებაა, იმიტომ რომ ხშირ შემთხვევაში უბრალო მონადირე არის მოყვარული და მისმა შეიძლებადაც სტილიანმა ძაღლმა მიიღოს მონაწილეობა არა რეიტინგულ შეჯიბრებაში ან არასდროს საერთოდ არც მიიღოს მონაწილეობა შეჯიბრებაში, ან შეჯვარდეს არა სტილიან ძაღლთან, სტატისტიკა სამოყვარულთა კლასსის არ არსებობს და არც არსებობს სტაბილურობა ამ სეტერებში. FCI–ში კი იმ სეტერებზე და ხაზებზე რომლებიც წლიდან წელში მონაწილეობენ FT და ღებულობენ კვალიფიკაციას არსებობს ყველა მონაცემი, შეიძლება ანალიზის გაკეთება , რომელი სეტერები იგებენ , რომელი ხაზები და რა სახეობების შეჯიბრებებში და რა ფრინველზე იგებენ და რაც მთავარია რომლებიც გადაცემენ მის უნიკალურ სტილს შთამომავლობას.
Стиль - это высшая форма реализации породной функциональности. Стильная собака - собака, способная работать не просто эффективно, а выразительно, с блеском. Стильная собака - это собака, у которой всего с избытком, это собака способная на «жест», на сверхусилие, что передается через легкость, слаженность и поражающую своей красотой высшую целесообразность и законченность всех ее движений в соответствующей для каждой конкретной породы манере
. სამონადირეო ძებნა არის ის სახეობა საიდანაც გამოდიან ერთ-ერთი საუკეთესო მონადირე ძაღლები მონადირეებისთვის.ყველა სტილის ელემენტები ერთად, არის ის უნიკალური თვისება რითაც სხვა-ვდება ჯიშები. ამიტომ ხშირ შემთხვევაში FT არის გენეტიკური ღონისძიება საიდანაც ირჩევენ ძლიერ და სტაბილურ სტილიან მწარმოებლებს.
ზოგიერთ მონადირეს როდესაც ესმის რომ ლეკვი არის BP ან OP ,, სპორტულ,, მშობლებისგან : რას ნიშნავს სპორტულს? რა ჭადრაკს , ფეხბურთს ან რეგბის თამაშს. ყველა ეს ძაღლი არის მეძებარი , გამონათქვამი სპორტული არ არსებობს რადგანაც FT არის უბრალოდ საველე რათქმაუნდა უფრო მკაცრი ვიდრე ჩვენი წესები. ბევრი ამბობს მე არ მინდა ეს გიჟი გადარეული ძაღლები რომლებიც შორს ფართოდ და სწრაფად მირბიან . არასწორად დაზეპირებული გამოთქმა ქმნის არასწორ წარმოდგენას იმ ელემენტებზე რაც აქვს გენეტიკურად ჩადებული თანამედროვე ინგლისურ სეტერს/ შორს სირბილი ეს ერთია ეს უბრალო სირბილია, თანამედროვე სეტერი კი ეძებს მიზნობრივად მიზანმიმართულად შორს , ფართოდ, ღრმა პარალელებზე, მარტო ცოცხალ ფრინველს/ არის სხვაობა სწრაფად უაზროდ მირბის და სწრაფად და მიზანმიმართულად ეძებს, მე მგონია არის. ძებნის სიფართე ვისაც ყურადღებით აქვს წაკითხული FT წესწბი
Ширина поиска должна соответствовать возможностям породы, типу состязаний, плотности растительности и характеру местности. Собака должна обыскивать предоставленную ей местность рационально и систематично. Она должна находиться в постоянном контакте с ведущим, при этом сохраняя как можно большую инициативу. Ход, свойственный породе, должен быть энергичным и неослабевающим, собака не должна снижать темп.
ამიტომ ყველა გამონათქვამი რომ ეს ძაღლები გიჟივით დარბიან არის სისულელე , ეს ძაგღლები ეძებენ გამომდინარე იმ ჯიშის შესაძლებლობიდან, ან ლანდშაფტიდან სადც ნადირობენ ან მოწაცილეობენ შეჯიბრებებში, მაგრამ სტილს აჩვენებენ ყველგან და მუდმივ .
სეტერი როგორც პოინტერი იყო გამოყვანილი დიდი ფართობებისთვის, ეს ჩვენ გადავაკეთედ სეტერი და პოინტერი სპანიელად და გვეამაყება სპანიელზე ოდნავ სწრაფი თუ გამოდის.
ინგლისელებმა გამოიყვანეს ინგლისური სეტერი, მაგრამ კონტინენტზე იტალიელებმა, ფრანგებმა, ესპანელებმა, დაასრულეს თანამედროვე სეტერი. შეუნარჩუნეს მისი განსაკუთრებული სილამაზე ეშხი და სტილი.
Pატივისცემით A.
P.S ამ წლის ფილდტრალსებმა ყირიმში კიდევ ერთ ჯერ გვაჩვენა როგორ მუშაობენ თანამედროვე სეტერები და პოინტერები , გნოლს, მწყერს , ხანდახან დუპელს, არანაირი ქექვა, კუდის ქნევა, არანაირი რეაქცია ნაჯდომზე, ბურდღაზე, მარტო ცოცხალი ფრინველი. სტილი , სიჩქარე სიფართე და მიზნობრივად გააზრებული ძებნა - Буря
и Натиск.

[შადი შამოდი]

ეს სტატია საუკუნეზე მეტი ხნის წინ დაიწერა. მისი ავტორია ცნობილი კინოლოგი და მონადირე ძაღლების ალბათ ყველაზე სახელგანთქმული ქლბატონი-ექსპერტი მარია დიმიტრის ასული მენდელეევა. მამის სახელით განგებ მოვიხსენიე - მარია “პერიოდულობის კანონის”, საკლასო ოთახებში რომ გვეკიდა ხოლმე, იმ ტაბულის შემქმნელის, საქვეყნოდ ცნობილი ქიმიკოსის, დიმიტრი მენდელეევის ქალიშვილი გახლდათ.
სტატია მრავალმხრივ ყურადღებამისაქცევი და საინტერესო მეჩვენება. თემა, რაზეც ლაპარაკია , ჩვენში განსაკუთრებით აქტუალური ბოლო წლებში გახდა, მას შემდეგ, რაც საზღვრები გაიხსნა და ევროპული, საფილდტარილერო, ე.წ. “დიდი ძებნის” შესახებ ჯერ ამბავი მოგვივიდა, მერე ინტერნეთით კლიპებიც ვნახეთ და ბოლოს ყველასთვის საპატივცემულო ავტორიტეტმა, სერგო შაგინოვმა, ხო სულ ბეჭედი დაგვირტყა - ჩვენი ძაღლები, აქამდე წმინდა სისხლის პოინტერები და სეტერები რომ გვეგონა, ევროპულ მეძებრებთან შედარებით უჯიშო “შარვალები” გამოჩდნენო.

არადა, როდიდან დაწყებულა თურმე დაპირისპირება, აზრთა ჭიდილი და კამათი!?

ნიშანდობლივია, წინა საუკუნის დასაწყისის დროინდელი ინგლისური სეტერისა და პოინტერის ავტორისეული დახასიათებაც. მ. მენდელეევა წერდა: “ინგლისური სეტერი ყველა სხვა ჯიშზე უფრო წმინდად სპორტული მიმართულებისაა. ანუ, თუ ინგლისური სეტერი ტიპიური სატრაილერო ეგზემპლიარი არ გახლავთ, სრულ არარაობას წარმოადგენს, არავითარი შუალედური და გარდამავალი ტიპი მოჭენავესა და მომუშავეს შორის ამ ჯიშში არ არსებობს.” ალბათ დამეთანხმებით, ასი წლის განმავლობაში, მიუხედავად უვარგისი “საბჭოთა სელექციისა”, ინგლისური სეტერის მახასიათებლები რადიკალურად შეცვლილია. დღეს ჩვენი ინგლისური სეტერი ერთ-ერთი ყველაზე სტაბილური და, მე ვიტყოდი, თითქმის უნივერსალური, ფართო მოხმარების სანადირო ძაღლია.





მოჭენავე და მომუშავე


ეჭვგარეშეა, ყოველთვის ცალ-ცალკე, ერთმანეთისგან დამოუკიდებლად იარსებებს მეძებრის ეს ორი იდეალი: 1) თავაწყვეტილი ძებნის, შორი ყნოსვისა და ფრინველის ულამაზესად დამუშავების სწორუპოვარი ნიმუში - ფილდ-ტრაილერი ძაღლი, რომელის ცქერა უზარმაზარ სიამოვნებას განიჭებს, მაგრამ რომლითაც ნადირობა შეუძლებელია. და 2) მონადირე მეძებარი - გონიერი, მრავალმხრივი, ოღონდ ნაკლებსტილიანი და ნაკლები სისწრაფის პატრონი.

მეძებრის ამ ორ ტიპს შორის იმაზე მეტად ღრმა უფსკრულია, ვიდრე ზოგიერთებს გონიათ. მაგალითად იმათ, ვინც მიიჩნევს, რომ მაღალი სტილის მეძებარიც იგივე მონადირე ძაღლია, თუმცა ბევრად დიდი გაქანებისა.
ფრამი ავიღოთ, (დომანჟესთან), რომელიც ყველაზე ნათლად და გასაგებად გამოთქვამს მოსაზრებებს ამ ორი ტიპის შესახებ; მისთვის მკვეთრადაა გამიჯნული ნადირობისათვის გამოსადეგი ძაღლი მაღალი სტილის ძაღლისაგან, განსაკუთრებით საველე შეჯიბრებებთან მიმართებაში. გაშლილ სივრცეში, ვრცელ და სწორ მინდვრებში, სადაც დიდი ყნოსვა და სწრაფი ალური ყველანაირად ამართლებს, ფრამისთვის ტრაილერი მაინც მონადირე ძაღლად რჩება. ჩემთვის კი მაღალი სტილის, საბანაევის ძველი ტერმინოლოგია რომ ვიხმარო, “მოჭენავე” ძაღლი, ცოტა სხვა რამეა - საშუალება კი არ არის, რომელითაც ნადირობის მიზანს უნდა ვეწიოთ - იგი თავადაა მიზანი და ამ მიზანს მაღალი სტილითა და ყნოსვით, არისტოკრატული მუშაობით ტკბობა ქვია.

ჭეშმარიტ სპორტსმენ ძაღლს, ღირსებები რომ გამოავლინოს, გამორჩეული პირობები ესაჭიროება: გაშლილი სივრცე, “კეთილშობილი” ფრინველი და კეთილგანწყობილი ნიავი - სწორედ ასეთ დროს ხდება, სპორტული ძაღლის ქცევა და ტემპერამენტი მინდორში გასვლის მთავარ მიზანს რომ გავიწყებს კაცს - გული, სული და მთელი ყურადღება შენდაუნებურად ძაღლზე გაქვს მიჯაჭვული. უდაოა, ეს ყველაფერი შორსა დგას ნამდვილი ნადირობისაგან.

ნადირობისას, გვინდა თუ არა, მაინც გვიხდება ხოლმე მეძებრის მუშაობით ტკბობასა და თვალის სეირზე უარის თქმა. ხშირად სისწრაფესაც უნდა შეველიოთ, ხანდახან მავნეც კია საქმისათვის, ზოგჯერ შედარებით ნელი სვლა უფრო უპრიანია, ძაღლს ხან ქარსუკან (და არა პირქარში) და ხანაც სრულიად უსისტემოდ უწევს ძებნა, - მოკლედ, რასაც ვითარება მოითხოვს და როგორც გარემოებას მოაწყობს.

თუ “მოჭენავე” მინდორში ერთთავად შესანიშნავ და დაუვიწყარ სურათებს გვჩუქნის - კეთილშობილური მიხრა-მოხრის, შორი ყნოსვის და ა.შ. გამოისობით, უნდა ვაღიაროთ, რომ თავისებური მშვენიერება სანადირო-სამომხმარებლო, პრაქტიკოსი ძაღლის მუშაობასაც არ აკლია; მართალია, მოჭენავესავით უსწრაფესად ვერ ნთქავს უზარმაზარ სივრცეებს, შედარებით უსისტემოდაც ეძებს, მაგრამ იმ ბევრად მრავალფეროვან სავარგულებს, სადაც ნადირობა გვიწევს, მეტად გონივრულად “ითვისებს”. მუხლჩაუხრელად, დაუღლელად შრომობს ეს “საშუალო სტილის” მეძებარი. თითქოს გულში უზისო, პატრონის თითოელი სიტყვა ესმის - ერთ სულ და ერთ ხორც არიან, ერთი საერთო მიზანი აერთიანებთ.

“მოჭენავეთა” დანიშნულებაზე და ღირსებებზე, პრაქტიკული ნადირობისათვის მათ ვარგისიანობასა თუ გამოუსადეგარობაზე უამრავი თქმულა და დაწერილა - კამათი ამ თემაზე უშედეგოა და ალბათ კიდევ დიდხანს გაგრძელდება. არადა, თავისებურად ორივე მხარე მართალია და იმავდროულად მტყუანიცაა; ისინიც, საერთოდ რომ ხაზს გადაუსვამენ ხოლმე მოჭენავეებს, როგორც გამოუსადეგარებს უსწორმასწორო, მთაგორიან ადგილებში სანადიროდ, და ისიც, ვინც, ფრამის არ იყოს, აცხადებს, მაღალი სტილისა და არცთუ მაღალი სტილის ძაღლებს შორის არჩევანი სულაც გემოვნების და მგეშავის ოსტატობის საკითხიაო.
მესამენიც, რომლებიც პრაქტიკოსი მონადირისათვის მოჭენავეეებს სრულიად უსარგებლო, მოუხმარებელ არსებებად თვლიან. სამივე შემთხვევაში ერთ რამესთანა გვაქვს საქმე - მონადირის სხვადასხვანაირ დამოკიდებულებასთან ნადირობის პროცესისადმი. ვინც მხოლოდ მოკლული ფრინველის რაოდენობით ანგარიშობს ნადირობის წარმატება-წარუმატებლობას, სატრაილერო ძაღლს, თქმა არ უნდა, ვერ შეეგუება. მონადირე, რომლისთვისაც მნიშვნელოვანია ესთეტიკური მხარე - არა მარტო რას და რამდენს მოიპოვებს, არამედ როგორ მოიპოვებს ნადავლს - ასეთი კაცი, მისდაუნებურადაც კი, ყოველთვის ეცდება, შესაბამისი ადგილი და პირობები შეურჩიოს მაღალი სტილის მეძებარს.
მხოლოდ ამგვარად ახერხებს ზოგიერთი გამოჩენილი სპორტსმენი, ჩვენი იქნება თუ საზღვარგარეთელი, ნადირობაშიც გამიყენოს თავისი სახელოვანი საშეჯიბრე ძაღლები და თან ამტკიცოს, ამით ისინი სრულიადაც არ “ფუჭდებიანო”. მაგრამ “მოჭენავე” ჩვეულებრივი მონადირის ხელში თუ მოხვდა, ჯერ ერთი, რომ ტანჯვა იქნება პატრონისთვის, მეორე კიდევ - სასაველედ ნამდვილად წახდება. მონადირეს ფრიად ემძიმება, ძაღლის გამო უარი თქვას ჩვეულ პრაქტიკაზე -- ყველგან იაროს, სადაც ხელი მიუწვდება, რაც შეიძლება მეტი ისროლოს და მეტი ნადავლი მოიპოვოს. პირიქით, ყველანაირად ეცდება, ძაღლი როგორმე “მოარჯულოს” და “ველურ” პირობებს მოარგოს. რა თქმა უნდა, თუ მოარჯულა ანუ გააფუჭა, ახალ როლში ყოფილი მოჭენავე უბრალო მუშა ძაღლზე უარესი გამოჩნდება.

ვინც დიდი სტილის ძაღლების ჭეშმარიტი მოტრფიალეა, ნადირობას ისე დაგეგმავს და წარმართავს, მეძებარს ყველა თავისი ღირსების გამოვლენის საშუალება რომ მიეცეს. ის არას დაგიდევს ნანადირევის რაოდენობას, მისთვის მთავარია ძაღლის სწორი გეშვა: ცუდად დამუშავებულ ფრინველს არ ესვრის, ღალღას საერთოდ არ გაეკარება.. მას ამგვარი მიდგომა სრულიად ბუნებრივად მიაჩნია. სწორედ ასეთი მონადირის ხელშია “მოჭენავე” მისაღები და გასაგები.

“პრაქტიკოსი” ძაღლის მუშაობა საველე წესების საზომით ყოველთვის შეცდომებისა და ხარვეზების კორიანტელია. მაგრამ “მოჭენავეც”, ნადირობისას მხოლოდ კეთილშობილური მანერების დაცვით და დაზეპირებული შაბლონის მიხედვით თუ გაირჯება, ხშირად ძალიან ცუდ დღეში აღმოჩნდება ხოლმე - ეს მაშინვე თვალშისაცემია, როგორც კი საშეჯიბროდ მომზადებული პოინტერი ბუნებრივ, შუა რუსეთისთვის დამახასიათებელ სანადირო ადგილებში მოხვდება, სადაც ხან ღალღას გადააწყდება, ხან ლერწმის ქათამურას, ხან როჭოს კვალს უნიავობაში - ამ დროს საშუალო მონაცემების “მომუშავეც” კი უკან ჩამოიტოვებს ტიტულოვან ტრაილერს. პირდაპირ გასაოცარია ვიწროპროფილიანი ინგლისელების მოუხერხებლობა ასეთ შემთხვევებში, თითქოს ერთი მიმართულებით განვითარებული სრულყოფილება ავტომატურად უნადგურებთ მონადირულ ფხასა და გამჭრიახობას.

არსებობს ხალხი, (მაგალითად ფ. მასსო), რომლებიც ამ ყველაფრის საფუძველზე ასკვნის: დიდი სტილის მეძებრებში არაფერი სახეირო არ ყრია, პრაქტიკული ნადირობისთვის თავად რადგან უსარგებლონი არიან, არც მათი შთამომავლები გამოდგებიან ამ საქმისთვისო.მაგრამ ეს ნიშნავს, უნებლიედ თუ გამიზნულად, ვერ ან არ დაინახო, რომ მხოლოდ ჯიშის გამორჩეული და ზესწრაფი წარმომადგენლების ხარჯზე ხდება ზოგადად ხარისხის გაუმჯობესება და საშუალო დონის შენარჩუნება, მათი წყალობით ვღებულობთ შედარებით დაოკებულ, სანადიროდ გამოსადეგ ეგზემპლიარებს. ამ მხრივ, კონტინენტალური მეძებრებიც კი ვერ იქნებიან გამონაკლისები, იმიტომ, რომ ყველა საუკეთესო მუშა ჯიშს კეთილშობილური ინგლისური სისხლი ურევია: გერმანულ მოკლებეწვიან მეძებარებსაც, ზოგიერთ ფრანგულსაც და გრიფონებსაც კი.

სუფთა საფილდტრაილერო, დიდი სტილის ძაღლები მხოლოდ ორი ჯიშის პრეროგატივაა. დღეს ძირითადად ისინი არიან ურთიერთკონკურენტები მაღალი სტილის საველე შეჯიბრებებზე - პოინტერი და ინგლისური სეტერი. ბოლო ხანებამდე მათ ირლანდიური სეტერიც წარმატებით უწევდა მეტოქეობას, მაგრამ ის დროება უკვე წარსულს ჩაბარდა.

ინგლისური სეტერი ყველა სხვა ჯიშზე უფრო წმინდად სპორტული მიმართულებისაა. ანუ, თუ ინგლისური სეტერი ტიპიური სატრაილერო ეგზემპლიარი არ გახლავთ, სრულ არარაობას წარმოადგენს, არავითარი შუალედური და გარდამავალი ტიპი მოჭენავესა და მომუშავეს შორის ამ ჯიშში არ არსებობს. ალბათ ვერც ერთი სხვა ჯიში ვერ დაიკვეხნის ასე სტილიანი და ასე სწრაფი ძაღლებით, მაგრამ, სამაგიეროდ, არც სხვა რომელიმეა ასე რთული სასელექციოდ: ათი ლეკვიდან ერთმა თუ ივარგა, მაგარი საქმეა. დანარჩენები ან უცხვიროები არიან, ან ძალიან ნერვიულები, ან სხვა რაღაც ჭირთ. მოკლედ, სადაც წვრილია, იქ წყდება.
პოინტერი, რომელიც საველე ხარისხით “ინგლისელს” არაფრით ჩამოუვარდება, შთამომავლობას სამონადირეო თვისებებს უფრო თანაბრად უნაწილებს. ამ ჯიშში თითქმის არაა აბსოლუტურად არასაველე ტიპი, ბევრი მათგანი პრაქტიკოსი მუშა-მეძებრის ღირსებებითაა დაჯილდოვებული. სხვაობა საველე და არამუშა ბუდობებს შორის ბევრად გამოკვეთილია.

კონტინენტალური მეძებრები, რომელთაგან ჩვენთვის ყველაზე საინტერესო (ალბათ უფრო სრულყოფილიც) და ჩვენში შედარებით ფართოდ წარმოდგენილი ჯიშებია: გერმანული მოკლებეწვიანი და გერმანული უხეშბეწვიანი, ასევე გრიფონ-ნორმანსი, კუნძულელებიდან კიდევ - გორდონი; ესენი ყველანი მუშა სამონადირეო ჯიშებია. ყოვლად დაუშვებელი შეუსაბამობაა, რაც ჩვენთან ხდება: აქაოდა, სხვა სახის გამოცდა არ გვაქვსო, კონტინენტალებსაც ინგლისურ სეტერებთან და პოინტერებთან ვაჯიბრებთ. შარშანდელ “მოსკოვის სამონადირეო საზოგადოების” საველე გამოცდებზე გამოიყვანეს გორდონი, სახელად ბენი, რომელიც ამ ტიპის შეჯიბრებისათვის საკმაოდ პროფესიულად იყო მომზადებული: ძაღლმა ძებნა ისეთი სვლით დაიწყო, ძირითად კონკურენტებს ტოლს არ უდებდა, მაგრამ ვაი, რომ სისწრაფე მხოლოდ ნახევარ საათს გაჰყვა. ეს გორდონი მოსკოვის გამოცდებისთვის სათანადოდ კი იყო მომზადებული, მაგრამ ამავდროულად, კაცმა რომ თქვას, გვარიანად “გაფუჭებულიც” გახლდათ: ალურმა, რომელმაც იგი ნახევარი საათით საშუალო კლასის პოინტერს დაამგვანა, მთავარი და ყველაზე დასაფასებელი, ჯიშისთვის დამახასიათებელი მუშაობის მანერა და აზრი დააკარგვინა, “საქორწილო გენერლად” გადააქცია.

არადა, გორდონზე უპირატესი მეძებარი ადვილი მოსაძებნი როდია: არც ინგლისური ჯიშებისთვის დამახასიათებელი კეთილშობილება და ყნოსვის სიმძაფრე აკლია და თან მრავალმხრივი, უაღრესად გონიერი და მიხვედრილი, ყველა პირობებში გამოსაყენებელი მონადირე ძაღლია. ვისაც კარგ გორდონთან ერთად ტყის ფრინველზე არ უვლია, ძნელად თუ წარმოიდგენს ასეთი ნადირობების მთელ სიმშვენიერეს.

მოდამ, კარგა ხანია, ზურგი შეაქცია ამ ჯიშს და მისი ბედი მეწარმეებს და მეძაღლეობას მიტმასნილ “უბრალო” ხალხს გადააბარა. თუ ასე გაგრძელდა, შოტლანდიური სეტერის მზე მალე ალბათ საბოლოოდ ჩაესვენება. ჯერჯერობით ყველაფერი კიდევ არაა დაკარგული - მთელი იმედები იმ აქ-იქ შემორჩენილ მოყვარულებსა და დამფასებლებზეა, ვინც დღესაც გორდონის ერთგულ გულშემატკივრად რჩება - მთავარია, თანამოაზრეები გაუმრავლდეთ! ჩვენი საყვარელი ხერხი - საზღვარგარეთიდან ახალი სისხლის შემოყვანა - ამ ჯერზე უშედეგო აღმოჩნდება, რადგან თავად ინგლისშიც და მთელ დასავლეთშიც ვერაა ჯიშის საქმე მოსაწონად. ერთი გამოსავალია - აქვე უნდა ვეძებოთ ნაშთები ძველი დიდებისა და როგორმე აღვადგინოთ.

აი, ესაა კეთილშობილური ამოცანა იმათთვის, ვინც მოჭენავეებს არ გამოჰკიდებიან.

მ.დ. მენდეელეევა-კუზმინა

[Alik]

ბატონო შადიმან მე ჩემი ხედვა დავდევი და დავწერე რასაც ვხედავ და რაც ხტება დგეს თანამედროვე სეტერებში, რაც დაწერა ქალბატონმა Менделеева-Кузьмина Скакун или Работник, 100 წლის წინ მაქვს ბევრ ჯელ წაკითხული, რაც ეხება ბატონ სერგოს შაგინოვს მთლიანად ვარ მისი მომხრე ყველა საკითხში და ბევრს ვსტავლობ და კიდევ მაქვს სასტავლი მისგან. თკვენ პირადათ გინახიად ტრაილერი საკმეში ანუ სპორტში და ნადირობაში მე მაინტერესებს თკვენი პირადი მოსაზრება, და თქვენი რჩევა ახალგაზდებისთვის რომელი სეტერი,საიდან და როგორ ჩამოიყვანონ . თქვენ პირადათ რას ურჩევთ რა მიმართულებით წასვლას ან როგორ უნდა გაუმჯობესდეს ინგლისური სეტერის ჯიში საქართველოში. მე პირადათ ვიცი როგორ საიდან და რომელი ჩამოვიყვანო მყავს და კიდევ ვაპირებ ახლების ჩამოყვანას აქ საუბარი ჩემზე არ არის. მე მაინტერესებს თქვენი რჩევა და თქვენი ხედვა.

[შადი შამოდი]

ამ სტატიის თარგმნის და გამოქვეყნების მიზანი მარტივია, იქნებ ყველანი, ძველგაზრდაც და ახალგაზრდაც, მივხვდეთ უბრალო ჭეშმარიტებას - ჩვენით არაფერი დაწყებულა და არც დამთავრდება. სამონადირეო მეძაღლეობაში უამრავი, ათასობით, (რატო მეტი არა?) ჭკვიანი, განათლებული და ამ საქმეზე უანგაროდ შეყვარებული ადამიანის აზრი და შრომაა ჩადებული. ათწლეულობის განმავლობაში იმდენი უფიქრიათ, იმდენი უკამათიათ ნამდვილ პროფესიონალებს, ჩვენ რომ არ დაგვესიზმრება. სანამ კატეგორიულ დასკვნებს და მოწოდებებს გამოვაცხობთ ხოლმე სახელდახელოდ, ეს ყველაფერი კარგად უნდა შევისწავლოთ და გავიაზროთ.
ახალგაზრდებს კი იმას ვეტყვი, რასაც თუნდაც სერგო შაგინოვი ხშირად უმეორებთ ხოლმე: ფეხის ხმის აყოლა არას გარგებთ, ზუსტად უნდა იცოდეთ, რა გინდათ და რისთვის გინდათ.

[ნუკრიMax]

ფეხის ხმის აყოლა არას გარგებთ, ზუსტად უნდა იცოდეთ, რა გინდათ და რისთვის გინდათ.

მემგონი ეს არის ერთადერთი ჭეშმარიტება, რითიც უნდა ვიხელმძღვანელოთ!!!

[barambo]

შადი შამოდი

ახალგაზრდებს კი იმას ვეტყვი, რასაც თუნდაც სერგო შაგინოვი ხშირად უმეორებთ ხოლმე: ფეხის ხმის აყოლა არას გარგებთ, ზუსტად უნდა იცოდეთ, რა გინდათ და რისთვის გინდათ

შადიმან ბატონო,მე იმ დასკვნამდე მივედი,რომ საერთოდ არავის არაფერი აღარ უნდა უთხრა!
ყველამ ის აკეთოს ,რაც მოსწონს!
მაინც არავინ დაგიჯერებს,თუ თავიდანვე არ სჯერა!!!!!!!!!!!!
სულ ტყუილი ნერვების შლაა,მეტი არაფერი!!!!!!!!!!!

სანამ კატეგორიულ დასკვნებს და მოწოდებებს გამოვაცხობთ ხოლმე სახელდახელოდ, ეს ყველაფერი კარგად უნდა შევისწავლოთ და გავიაზროთ.

სად გინახავს შენ ნასწავლი და გააზრებული ადამიანი კატეგორიულ დასკვნებს აკეთებდეს!?
"მე ის ვიცი,რომ არაფერი არ ვიციო"-აი ეს არისძველ ბერძენი ფილოსოფოსის გამონათქვამი!
კატეგორიულობა კი არა მგონია ჭკვიან ადამიანს ახასიათებდეს!

ვერც აგიტაცია-პროპაგანდას დავუშლით ვინმეს!
ხო იცი,რეკლამა ,ბიზნესის მამოძრავებელია!

[არჩილი]

ეს არის ნაწყვეტი ბატონი სერგო შაგინოვის სტატიიდან
Например, если раньше ширина английского поиска составляла 200–300 м в одну сторону, то сегодня это примерно 500 м, а скорость собаки в поиске примерно с 40 км/ч возросла почти до 60 км/ч.
საგრძნობლად მოიმატა სისწრაფემ 1,5–ჯერ.
ეხლა შევედი ვიკიპედიაში და ეს ამოვიკითხე
Наивысшая для борзых собак скорость была зафиксирована 5 марта 1994 года в Австралии, грейхаунд по кличке Стар Тайтл развил скорость 67,32 км/ч.
სად არის სისწრაფის ზღვარი.
საინტერესოა სხვა სანადირო თვისებებმა რა პროგრესი განიცადა. მე ვგულისხმობ ყნოსვას, დაგეშვის სიიოლეს, ჭკუას.

[ჭალიმგელა]

ეჰ ამ კვერცხის და ქათმის ისტორია ყველა თემაში გაგრძელდა

ისევ დანდალოვიჩის სურათებს დავყრი, დღეს გადმოგზავნეს, სამფერში მიდის

[LeoTaso]

ჭალიმგელა

ჟანგიან ძუზე დავრთეო ეგ არის ?

მამას დამსგავსებია

[achiko-l]

[hunter88]

screen shot on pc

რიჩი ნაბულზე..

[ლაშა თევზაძე]

hunter88

მაგარია! ყოველთვის ასე სტილიანად აკეთებს ნაბულს?