ASTOR VON DER POSTSCHWAIGE- ATOM VETRA, დროებითი თემა პარამეტრები

[gagrinski]

ცუდად გავხდი ამ ვიდეოების ნახვის შემდეგ, რა პირობებში ყავდათ საწყალი ძაღლები, ერთი ჩვენი მომშენებელი გამახსენა ეგრევე.

[GIGO]

"МИКАДО"
Б.Д. ВОСТРЯКОВА

ამონარიდი

За последние два десятилетия полевых испытаний трех главнейших охотничьих спортивных обществ: Московского Общества Охоты Имени Императора Александра II, Общества Любителей Породистых Собак и Отдела Кровного Собаководства Общества Поощрения Полевых Достоинств Охотничьих Собак и Всех Видов Охоты мне приходилось видеть, а часто и судить, много выдающихся собак. ბოლო ოცი წლის განმავლობაში სამი ძირითადი სანადირო- სპორტული საზოგადოების :მოსკოვის ალექსანდრე 2 სახელობის ნადირობის საზოგადოების , ჯიშიანი ძაღლები მოყვარულთა საზოგადოებისა და ყველა სახის ნადირობისა და სამონადირეო ძაღლების საველე თვისებების წახალისების საზოგადოების ჯიშიანი მეძაღლეობის განყოფილების მიერ ჩატარებული საველე ღონისძიებების დამსწრე და მსაჯი ვყოფილვარ და ბევრი სახელგანთქმული ძაღლი მინახია, ზოგმა ჩემპიონის წოდებაც კი მიიღო, მაგრამ ყველაზე ძლიერი შთაბეჭდლება ძაღლმა, რომელიც სამივე საზოგადოების ჩემპიონატზე გამოდიოდა და რომელიც არც ერთხელ არ იყო ჩემპიონად აღირებული - ბ.დ. ვოსტრიაკოვის „მიკადო“ -მ დამიტოვა.(Некоторые из них получили звание чемпиона в петроградских обществах, но наиболее сильное и цельное впечатление оставила во мне собака, не признанная ни разу чемпионом, хотя и выступавшая на чемпионате во всех трех обществах - "М и к а д о" Б.Д. Вострякова.
Вероятно многие помнят его бульдожью голову, несколько короткую шею которые сделали бы всякую другую собаку прямо безобразной. А между тем, когда я вспоминаю "Микадо" на работе, то у меня в памяти одно впечатление редкой красоты этого чудного животного. И секрет такого впечатления в громадной внутренней силе, живой красоте, которая давалась необыкновенной гармонией чрезвычайно высоких качеств этой собаки. Когда вы смотрели на "Микадо" в работе, то вы прежде всего видели его горящие, как уголья, глаза. А в этих глазах выражалась такая могучая страсть, такой ум, такая гармония страсти с умам, что всю собаку, все ее движения вы уже видели как бы залитыми блеском этих чудных глаз.
ალბათ ბევრს ახსოვს მისი ბულდოგისებური თავი და და ოდნავ მოკლე კისერი, რაც ყველა სხვა ძაღლს უსახურს გახდიდა. ამასთანავე როდესაც მიკადო-ს მუშაობა მახსენდება მეხსიერებაში მხოლოდ ამ საოცარი ცხოველის მუშაობის უიშვიათესი სილამაზე ამოტივტივდება. ასეთი შთაბეჭდილების საიდუმლო უზრმაზარ შინაგან ძალაში, ცოცხალ სილამაზეში, რომელიც განსაკუთრებულად მაღალი თვისებების დამსახურება იყო. როდესაც მიკადოს მუშაობისას უყურებდით პირველ რიგში თვალში მისი ნაკვერჩხალივით ანთებული თვალები მოგხვდებოდათ. ამ თვალებში კი ისეთი ლტოლვა, ჭკუა, ჭკუისა და ლტოლვის ჰარმონია გამოიხატებოდა , რომ მთელი ძაღლი მისი მოძრაობები, უკვე ამ ბრწვინვალებით აღსავსე თვალებში ჩანდა.
Когда К.В. Мошнин со свойственными ему чутьем и талантом выявил понятие "стиля работы" легавой собаки и указал ему надлежащее место в оценке этой работы, "Микадо" еще не появлялся на испытаниях, но я не помню другой собаки, которая могла бы лучше и ярче иллюстрировать это понятие охотнику, не знающему, в чем оно состоит.
როდესაც კ.ვ. მოშნინმა მისთვის დამახასიათებელი ალღოთი და ტალანტით გამოავლინა მეძებარი ძაღლების „მუშაობის სტილის“ სტანდარტი და მას საჭირო ადგილი მიუჩინა შეფასებისას, მიკადო ჯერ არ იყო საველე გამოცდებზე გამოჩენილი, მაგრამ მე არ მახსენდება სხვა ძაღლი, რომელსაც უფრო თვალნათლივ შეეძლო ეს თვისებები მონადირისათვის დაენახებინა, რომელმაც არ იცოდა რას წარმოადგენდა ‘მუშაობის სტილი“.
У "Микадо" был громадный ход, широчайший поиск; были и другие собаки с таким же ходом и поиском, но никто из них так, как Микадо, не показывал, в чем в этих качествах может выразиться высокий из стиль, который заставит вас отдать предпочтение одной собаке пред другой при равной быстроте хода и широте захватываемой поиском места. Отличие "Микадо" состояло в том, как он пользовался этим своим ходом, как он им распоряжался. И вот влияние его ума на быстроту его ног; уменье в каждый отдельный момент так использовать свое движение вперед, чтобы оно ни в чем не повредило главной цели работы, - взять на чуть птицу и закрепить ее на месте стойкой: способность задержать это движение именно настолько, настолько это нужно для главной цели, не меньше, но никак и не больше; отчетливость и уверенность этих движений; подчинение их уму и в то же время сохранение их внутренней свободы, и, в довершение всего, необычайный "верх", какая-то особенно гордая посадка высоко поднятой, закинутой назад немного в бок породной в своем безобразии головы, - это и составляло стиль хода и поиска "Микадо" , и как высок был этот стиль!
მიკადოს უსწრაფესი სვლა და შორი ძებნა ჰქონდა. სხვა ძაღლებიც იყვნენ რომლებას ასეთივე სვლა და ძებნა ჰქონდათ, მაგრამ არც ერთი მათგანი, ისე როგორც მიკადო, არ აჩვენებდა უმაღლეს სტილს, რომლის მიხედვითაც შეგიძილია მიანიჭო უპირატესობა ამა თუ იმ ძაღლს, თანაბარი სისწრაფისა და ძებნის სიშორის შემთხვევაში. მიკადოს განასვავებდა ის თუ როგორ სარგებლობდა ის თავისი სვლის სისწრაფით, როგორ განაგებდა თავის სვლას. ასევე მისი ჭკუის ზეგავლენა მის სვლაზე, შესაძლებლობა იმისა რომ გარკვეულ მომენტში თავისი წინსვლა ისე გამოეყენებინა, რომ ზიანი არ მიდგომოდა მუშაობის მთავარ მიზანს - ეყნოსა ფრინველი და შეებოჭა ადგილზე ნაბულით: შეეკავებინა თავისი მოძრაობა იმდენად რამდენადაც საჭიროა მთავარი მიზნისათვის, არც მეტი და არც ნაკლები; ამ მოძრაობების გამოკვეთილობა და თავდაჯერებულება; მათი ჭკუასთან დამორჩილება და ამასთანავე შინაგანი თავისუფლების შენარჩუნება. და ამ ყველაფერთან ერთად უჩვეულო თავის ჭერის მანერა - რაღაც განსაკუთრებული ამაყი მაღლა აღერებული და ოდნავ გვერდზე გადახრილი შეუხედავ ჯიშიანი თავი-ეს ყველაფერი შეადგენდა მიკადოს ძებნისა და სვლის სტილს, და რა მაღალი დონის იყო იგი.
Так же великолепны и стильны были у него потяжка, подводка и стойка.
ასევე საუკეთესო და სტილიანი ჰქონდა მას ლტოლვა, მიახლოება და ნაბული.
И сила его чутья был не в особой восприимчивости его обоняния ко всякому запаху, а в уменье дать себе отчет в том, что доходило до его обоняния, в полной гармонии обоняния и сознания.
მისი ყნოსვის სიძლიერე არა ყველაფრის შეგრძნებაში გამოიხატებოდა, არამედ სწორედ გონებისა და ყნოსვის ჰარმოონიით შეწევდა უნარი იმისა გაერჩია რა სუნი მოსდიოდა.

Благодаря неправильной форме его головы он мало был использован, как производитель, и ставили его (кажется, 9 раз) далеко не с лучшими собаками, и только за год до его смерти с большим трудом удалось поставить с ним "Мод" (Эбюрон Патрисьен). М.Д. Менделеевой. Но какая получилась от этого помета великолепная сука "Марфильд-Мэг" Вострякова. С прекрасным экстерьером, с массой огня эта сука, прошедшая блестяще, вне сравнения, при страшно тяжелых условиях испытаний, сильно напомнила отца именно гармонией своего ума и всех прочих качеств. Но в одном она превзошла своего отца: у нее была такая гармония и с ее егерем Павлом Лихачевым. Я жду от этой собаки, если она уцелеет, очень много: быть может, ей удастся достичь того, чего не достиг е отец (см. Нашу Охоту 1915 г. № 19). Помню еще на испытаниях 1911 г. в Москве сына "Микадо" и "Думки" (2302) Фетисова, великолепного по себе, прошедшего первым "Назима", который через несколько дней после этого погиб от бешенства. "Назим" был вылитый "Микадо" по манере держать голову на работе: масса была в нем гордого блеска, но чутье обнаружилось не особенно высокое.


ასე ახასიათებს ამ ძაღლს საბჭოთა კინოლოგიის ერთ ერთი ფუძემდებელი როდიონ ფიოდოროვიჩ გერნგროსი.
ერთერთი პრობლემა სწორდედ აქაა(ესეთ მიდგომაში)- დარწმენებული ვარ ასეთ ძაღლს მწარმოებლად არც ეხლა გამიყენებდნენ. ევროპაში კი სწორედ ასეთი ძაღლებიდან არის წამოსული მთელი ხაზები-რომლებიდანაც საგამოფენო და მუშა ჩემპიონები ეხლაც გამოდიან.

რამდენი რა გამოდის და კაი ლეკვის ჩამოყვანის თაობაზე ცოტა მოგვიანებით ეხლა ვერ ვიცლი

[Akop]

... ни как понять не могу. А чем хуже тот фактор, если собака будет работать как "Микадо" и тем самим соответствовать всем породным качеством признанных стандартов... Для чего нужно падать, в крайности и искать красоту, в уродстве..? Кроме всех рабочих качеств, собака должена еще и радовать глаз. Как известно, мы охотимся всего три месяца, в году, а все остальное время собака находится рядом снами... Повторюсь, это всего лишь, мое мнение и его я не навязываю... Я сторонки красоты и породных качеств, признанных международным стандартом. Стараюсь строго, к этому придерживаться. Любое явное отклонение, от существующих стандартов, в моем восприятии уродство, не соответствие, значит и не порода... Приношу извинения почтенной публике, за резкий тон, в моем посту. Огромным уважение, ко всем и к их мнениям Акоп Казарян.

[GIGO]

აქ ყველა თავის აზრს გამოვთვავათ. გეთანხმებით რომ ძაღლი უნდა იყოს ექსტერიერითაც და მინდორშიც მაგარი. მაგრამ იგივენაირი სიმახინჯე არაა როდესაც პოინტერი 20 მეტრიანი ჩელნოკით ჩორთით ან ჩორთნარევი ნავარდით ეძებს. პლიუს ამას. 2 ხარისხის დიპლომსაც იღებს(3 ზე აღარ მაქვს ლაპარაკი) და ესეთი ძაღლი გამიყენება სანაშენედ.

მიკადოს მუშაობის აღწეილობა ჰგავს ევროპული დიდი ან გინდაც სანადირო ძებნის კარგი ძაღლის მუშაობის აღწერილობას. და დღეს ეჭვი მეპარება ესეთი დონის ძაღლი მთელ პოსტსაბჭოთა სივრცეში მოიძებნოს. თუ რამე მსგავსი იქნა მერწმუნეთ ან ევროპიდან შემოყვანილი ან ნახევრადევროპული სისხლების იქნება.

როგორ გგონიათ რატომ გაყვეს ევროპაში ძაღლები ორ-საგამოფენო და მუშა მიმართულებებად? პასუხი მარტივია ორივე მიმართულებით შედეგის მიღწევა გაცილებით ადვილია.
შედეგიც სახეზეა ევროპაში დღეს ბევრი მაღალი დონის(როგორც დიდი და სანადირო ძებნის, ასევე ტყის ქათმის და მთის და ა.შ) საუკეთესო ძაღლები ჰყავთ. რომელთაგან ბევრი საგამოფენო ჩემპიონებიც არიან. მუშა ძაღლები ექსტერიერით არაფრით არ ჩამოუვარდებიან აქაურ ძაღლებს. და მეტიც ფუნქციონილური ექსტერიერით გაცილებით უკეთესებიც არიან. მეტიც აქ შემოყვანილებს ბევრს 2 და 1 ხარისხის აქაური დიპლომებიც აქვთ.
ასევე ჰყავთ ბევრი ულამაზესი შოუ კლასის ძაღლი და არა ერთეულები-როგორც ჩვენ.

რაც შეეხება სტატისტიკას. ვერც ერთი დაზგა რომელიც ერთნაირ დეტალებს შტამპავს ბრაკს გვერდს ვერ აუქცევს. და რატომ გგონიათ რომ კარგ ძაღლებს ბრაკი ლეკვები არ უნდა გამოსდიოდეთ. ეს ხომ ბუნების კანონია და ამას ვერავინ ვერ შეცვლის.
ინბრიდინგი სელექციაში გვაძლევს კარგსაც და ბრაკსაც. ეს თავიდანვე იცის ყველამ ვინც ამ მეთოდს მიმართავს. და მისი მიზანი სწორედ სუკეთესოს გადარჩევა და ბრაკის დაბრაკვაა. ხოლო ამ საუკეთესოს უკეთსთან დართვა და ა.შ. ასეთი გადაჩევით მიიღება ის რისკენაც ისრაფი.
და არა ისე როგორც ჩვენთან ირთვება ყველაფერი ყელაფერზე. და შედეგიც სახეზეა მინდორში პოინტერი პოინტერს აღარ გავს და სეტერი სეტერს. და ესაა 70 წლიანი სელექციის შედეგი?
შემიძლია ვთქვა, რომ მთელ პოსტსაბჭოთა სივრცეში იგივე მდგომარეობაა.
2008 წელს ყირიმში ვიმსაჯე დაახლოებით 45 კურცჰაარი და დრათჰაარი, და ვერაფერი განსხვავებული ვიდე საქართველოში ნანახი ძაღლებისა ვერ ვნახე, გარდა რამდენიმე გაპონის, კაასისის ევროპული სისხლების და რამდენიმე ნახევრადევროპული ძაღლებისა, რომლებიც აშკარად გამორჩეულები იყვნენ მთელ ფონზე.

ევროპული ძაღლების სტატისტიკისაკენ რომ ვიშვერთ ხელს აქაურზე თუ დაფიქრებულხართ? მე საქართველოს მაგალითს მოვიყვან, საინტერესო იქნება უკრაინისასაც თუ მოგვაშველებენ.
წელიწადში დაახლოებით 80-100 დართვა კეთდება მონადირე ძაღლების. 400 მინიმუმ 300 ლეკვი იბადება მეძებრის. 10 წელზე ეს ციფრი 3000 უტოლდება. ბოლო 10 წლის განმავლობაში 100 ჰა 200 ძაღლს არ ექნება დიპლომი მიღებული(ხარისხზე აღარ ვლაპარაკობ). გამოდის, რომ ჩვენთან 6% გარდა ყველა ბრაკია, აქაური საზომითაც? დარწმუნებული ვარ იგივენაირადაა მთელ ყოფილ სსრკ-ში. თუ ციფრები მეშლება ჩამისწორეთ.

შადიმან კითხვას გიბრუნებ

როგორ შეიძლება იმ სტანდარტის გასაყოველთაოება, რომლის მიხედვითაც პოპულაციის 95% ვერ ჩაითვლება ჯიშის სრულფასოვან წარმომადგენლად?



თუ სხვანაირად დაითვალეთ მითხარით. თუ გაქვთ ინფორმაცია რამდენი ძაღლი გამოდის საველეზე და რამდენი იბრაკება ისე რომ შეფასებას ვერ იღებს საერთოდ?

+ ამას, როგორ ჯობია 85-90-96 ქულიან ძაღლს, რომელსაც 1 ან 2 მეტრი დააკლდა 2 ხარისხამდე და 3 ხარისხის დიპლომი აიღო. ძაღლი რომელიც 70 ქულას აგროვებს და მეორ ხარისხს იღებს მხოლოდ იმიტიმ რომ 1-ან 2 მეტრით მეტი მანძილი აჩვენა რაღაცის გამო.

ეს მხოლოდ 1 მაგალითია იმისა რომ 81 წლის წესები საერთოდ ვერ ასახავს იმას თუ რომელი თვისება რომელზე მაღლა დგას და რის მიხედვით ენიჭება უპირატესობა ამა თუ იმ ძაღლს საჯიშე გამოყენებაში. არადა სწორედ საჯიშე ღონისძიებადაა შერაცხული.

ხო კიდევ ერთი მიდგომა-მაგრა მეცინება ხოლმე- პავაროტი ლუჩანო რომ იყო მღეროდა საუკეთესოდ. ამაზე ალბათ ვთანხმდებით. რო ეუბნები ადამიანს, რომ ვნახე და არამარტო მე, რომ ეს ადამიანი ასე და ასე მღერისთქო და ეს სიმღერაა მაგარითქო. რას მეუბნება იცი? არ მჯერა შენი იმღერე ისე როგოგოც ის მღერის და მერე დავიჯერებ რომ ის მაგარიაო. მე კიდე ვეუბნები. შენ თუ იმას ელოდე მე რო ისე ვისწავლი სიმღერას როგორც ლუჩანო, შეიძლება მაგ დროისთვის ყურში აღარ გეყურებოდესთქო, თუმცა არც ისაა გამორიცხული ხვალვე მისავით სიმღერა რო დავიწყოთქო. ხოდა იქნებ ჩემზე ადრე სწავლობ მისავით სიმღეარას წადი ნახე და თვითონ. ანდა.... ყველამ იცის თავისი საქმე. გინდა მელოდოს მე , გინდა ხვალოდან მისავით სიმღერა დაიწყოს ეს უფრო გამიხარდება. ანდა იქნებ სულაც არ მოწონს ეს პავაროტი.
მე ან ევროპული ძაღლების ნებისმიერ მიმდევარს რო ეუბნებიან შეენ რა გყავსო იმის პასუხია ეს. ვისაც ყავს იმისი ნახეთ და შეაფასეთ თქვენებურად, ჩემსას რას ელოდებიან არ მესმის.
ზომბირებირებაზე პირიქით მგონია რატომღაც, 70 წელი ერთი და იგივეს ყურების და ჩიჩინის შემდეგ ყველაფერი ახალის აღქმა ჭირს ზოგადად. მითუმეტეს საკუთარი შეცდომების აღიარება.

ძაან საინტერსო იქნება ბატონი აკოფის აზრი იმის შესახებ, რას სთხოვენ ევროპელები პოინტერს ან სეტერს, ისეთს რასაც ის არ უნდა აკეთებდეს მინდორში. ევროპული წესებიდან გამომდინარე. გინდათ დიდ ზებნაში გინდათ სანადირო ძებნაში ან სხვა დიციპლინაში.

წავედი ახლა თორე გათენდა უკვე, შექსპირს არ დაუწერია ამდენი ორჯერ ერთიდაიგივე გული გამისკდა წინა პოსტი რო წამეშალა

დანარჩენზე დღეს

[Akop]

))))))))) Разве я виду дискуссию и рассматриваю тех собак, которые не ищут дальше своего носа ??? Разве, я где то писал, что, собака без стиля и прочих рабочих качеств, лучше, чем признанные лидеры БП и ОП...??? Я поражаюсь, почему так сильно Вас задевает мнение людей, у которых свое мнение складывается из фактов, исходящей кинологии, которую пропагандируете Вы, представители нового веенья... Ведь вопрос стоит не в том, какая собака лучше, а в том, какая она должна быть, на самом деле .... Прошу не путать эти понятия и не рассматривать вопрос, в таких узких формациях... Прошу так же не забивать, что оригинаторм пойнтера является Англия и значит все наши собаки завозные. Согласен, что породе нужна здоровая иньекция свежих кровей и без этой иньекции, любая порода и не только пойнтер , обречена на убыль. Но эта иньекция должна быть целенаправленная своевременная, подобранная, проверенная, а не стихийная и не в коем случае случайная. Я не буду описывать как выводятся породы, но любое смешивание, а тем более вмешивание из вне, породу портит, делает не стандартным и меняет генетический фон... Как Вы думаете, почему выше изложенных видеороликах, в питомниках "Экстрокласса", бегают грейхаунды, а не такси... А вы не задавали себе вопрос, почему у многих завезенных собак, удлиненные узкие морды, что не допустимо, в стандартах породы пойнтер..??? А все потому что, коммерция "великое" дело, а погоня за быстрой собакой еще хуже.... "Великие"породники готовы были пойнтера скрестить, хоть с самим чертом, лишь бы бегал быстрее. Провести любой инбридинг, вывести любую чупокабру, дабы удовлетворить амбиции еденичного потребителя, и забить болт, на породу и массы...
... практически уничтожив породу, в погонии за скоростью, начали придумывать байки, с рабочим стандартом. Начали мутить разум доверчивых, говоря о том что, ни прикус, ни цвет глаз, ни голова, ни прут.... , не играют ни какую роль, в рабочих качествах пойнтера, когда на самом деле, все эти качество, являются основными составляющими, в породе пойнтер в действующих стандартах ФЦИ. Вы знаете, это даже не смешно, а просто плачевно, когда об этом говорят и убеждают, в этой аномалии, эксперты серьезных уровней... Вот все эти отклонения, я рассматриваю, как преступление, против породи и кинологии, в целом.
В завершении моего поста скажу следующее... Я уверен мир большой, добропорядочных людей и питомников много. Людей увлеченных конкретной породой тоже не мало. Цивилизация берет под свою опеку, чистоту пород и контроль над питомниками.. И самое главное и ценное то, что сегодняшний потребитель начинает понимать, что ему от породы надо....))) И далее, я не путаю спорт и охоту уважаемый.... Они оба имеют право, на существование и по этому, должны двигаться параллельно и не в коем случае, не пересекаться... С большим уважение, к Вам Акоп Казарян.

[ზაზა]

როგორც ვიცი, ამ ახალი სტილის ძაღლებით რამდენიმე წელია დაინტერესდნენ რუსეთსა და უკრაინაში. საინტერესო იქნება იმის გაგება, თუ რას მიაღწიეს მათ სპორტშიც და ნადირობაში. ტიტულები ამ ძაღლების და ნადირობის ვიდეოები ხომ მოიპოვება წესით. ამავე დროს მათი ექსტერიერის შეფასებებიც მნიშვნელოვანია.
ამ კამათს დასასრული არა აქვს, ყველა ფორუმზე მიდის საუბარი, ზოგჯერ უხეშიც, მაგრამ ორივე მხარეს არგუმენტირებული პასუხი როცა ექნება, რიგითი მონადირისთვის უფრო ადვილი იქნება არჩევანის გაკეთება.

[GIGO]

ამ შემთხვევაში არც თქვენზეა ლაპარაკი და არც ჩემზე. მე ლაპარაკი მაქვს სისტემაზე როგორც აქაურზე ასევე იქაურზე. სწორედ ეს სისტემები განსაზღვრავენ როგორი უნდა იყოს პოინტერი და რა უპირატესობა უნდა ჰქონდეს ერთ ძაღლს მეორეზე და რომელი ძაღლი უნდა იქნეს სანაშენედ გამოყენებული და რომელი არა.
ამ მიდგომით ვერანაირ კრიტიკას ვერ უძლებს 81 წლის წესები(თუნდაც მცირედი ცვლილებებით)-რომლის მიხედვითაც ხემძღვანელობს დღესაც პოსტსაბჭოთა კინოლოგია. ამ წესების ნაკლი სწორედ ისაა რომ იგი ვერ ავლენს მწარმოებელს და საშუალოზე დაბალ ძაღლსაც შეუძლია ამ მოთხოვნების დაკმაყოფილება, რომლის გამოყენებაც საჯიშედ არაფერ შედეგს არ იძლევა.
მე ვერ ვხვდები სად გადის ზღვარი მონადირე და სპორტულ ძაღლს შორის. ჩემთვის კაი მონადრე სწორედ სპორტული ძაღლია. და ვერ ვხვდები ევროპული წესები რას ითხოვენ ძაღლისაგან არასანადიროს.

პ.ს მოგვიანებით გავაგრძელებ

[dato 85]

და მეტიც ფუნქციონილური ექსტერიერით გაცილებით უკეთესებიც

ძაან კარგი ტერმინი დაწერა გიგომ.

მეძებარი უნდა იყოს პირველ რიგში ფუნქციონალური ექსტერიერის მატარებელი. და ამ კუთხით უნდა გაიზომოს მისი სილამაზე
ჯიშის შესბამისი კონსტიტუსცია და გამათული სამოძრაო აპარატი.
და მეტ ნაკლებად ჯიშიანი თავი.

დანარჩენი ყველაფერი დეკორაციის და ესთეტიკის ამბავია.

ხოლო იმის გასაგებად თუ რა არის ფუნქციური ექსტერიერი და რითი განსხვავდება საგამოფენოსგან, გირჩევთ ჩაატაროთ პატარა ექსპერიმენტი.
გუგლში ჩაწერეთ.

working german shepherd
და შემდეგ
german shepherd

იგივე შეგიძლიათ ცადოთ, სეტერზეც და პოინტერზეც.
შეადარეთ მათი აღნაგობა ერთმანეთს და ბოლოს დასკვნები თქვენ გამოიტანეთ.

[Akop]

ამ შემთხვევაში არც თქვენზეა ლაპარაკი და არც ჩემზე. მე ლაპარაკი მაქვს სისტემაზე როგორც აქაურზე ასევე იქაურზე. სწორედ ეს სისტემები განსაზღვრავენ როგორი უნდა იყოს პოინტერი და რა უპირატესობა უნდა ჰქონდეს ერთ ძაღლს მეორეზე და რომელი ძაღლი უნდა იქნეს სანაშენედ გამოყენებული და რომელი არა. ამ მიდგომით ვერანაირ კრიტიკას ვერ უძლებს 81 წლის წესები(თუნდაც მცირედი ცვლილებებით)-რომლის მიხედვითაც ხემძღვანელობს დღესაც პოსტსაბჭოთა კინოლოგია. ამ წესების ნაკლი სწორედ ისაა რომ იგი ვერ ავლენს მწარმოებელს და საშუალოზე დაბალ ძაღლსაც შეუძლია ამ მოთხოვნების დაკმაყოფილება, რომლის გამოყენებაც საჯიშედ არაფერ შედეგს არ იძლევა

Правильно, мы не о друг-друге говорим, а друг с другом. Но….!!! Любая дискуссия, а тем более кинологическая, где два оппонента, в рамках толерантности рассуждают, какая система лучше, и какая должна быть собака, рано или поздно, переходят, на личности. Это проверенно и доказано годами. Я уверен, батоно Гиго, в нашем случае, мы не опустимся, до такой низости.
Я к сожалению, как Вы, не смогу так уверенно утверждать, о приоритетности, одной системы над другой, так как, не являюсь профессиональным кинологом и в дебри западной кинологи, не лез и не вникал. Может быть и западная кинология приоритетнее, чем наша, постсоветская…. Но, возникает большое «НО». Откуда, в таком случае, на западе столько плембрака. ? Откуда, с только собак, с отрицательными отклонениями и разными аномалиями. ? Я часто охочусь, в Крыму и вижу «ЧЕМ» охотятся приезжие Французы и Итальянцы. Какенные «Чупакабрики» с ними бегают, по горам. Да и у вас, в Грузии, если присмотритетесь, к тем, что завезено, многое для себя увидите и откроете. Я не отрицаю, что на западе имеются отличные экземпляры, просто чудо собаки… Достойные, анатомически сложенные, стильно двигающие, психически урвновешанные… Огонь, а не собаки. И я, как и многие, такому стремлюсь, и я такое хочу. Но к сожалению эти лучшие собаки отобраны из тысячи и находятся, в натаске и в собственности у лучших представителей западной кинологии, у лучших натащиков.
… великому сожалению, что лучшее, не дает лучшее. Ни кто не знает, что, какой «компот» кровей замешаны, в этих лучших… Какое отрицательное или положительное, генетически, они несут, в себе..??? После того, когда просматриваешь, эти страшные кадры хроники, ведущего питомника Европы, данные суждения сами всплывают, в сознании…
Скажу более, если собака, изначально не в стандарте и при этом имеет отклонение, в психике, то ни наша ни западная система, ни Гиго, ни Акоп, ни Пезотто, ему уже не помогут.... )))

მე ვერ ვხვდები სად გადის ზღვარი მონადირე და სპორტულ ძაღლს შორის. ჩემთვის კაი მონადრე სწორედ სპორტული ძაღლია. და ვერ ვხვდები ევროპული წესები რას ითხოვენ ძაღლისაგან არასანადიროს.

პ.ს მოგვიანებით გავაგრძელებ

Для того что бы увидеть границу между охотничьей собакой и спортивной, надо их с начало воспитать … (это мое мнение). И второе... Вы от охоты еще не отделились (уверен не отделитесь), а в большой спорт еще, не вошли, вот по этому граница между ними, для Вас расплывчатая. Но это, вопрос времени. Приведу пример, что говорят профессионалы, которые многие годы. в спорте....
Когда-то, в Нижнем Новгороде, Сандрика (Панагасова. А Вы его знаете ), пригласил, в Харьков. Говорю ему, - Приезжай, на перепела поохотимся, на вальдшнепа… Забери Собак, развеются… Вы знете Батоно Гиго, что он мне ответил.?? Он мне говорит. –Акоп джан спасибо приеду, но только без собак… Я в собак вкладываю уйму времени и сил, готовлю их, для большого спорта и не могу похерить свои труды охотой. А теперь подумайте, где проходит, эта преславутая граница? ))) Огромным уважением батоно Гиго, к Вам и к Вашему мнению, а также мои извинения, если не вольно было задето, Ваше самолюбие. Акоп Казарян.