სხვისი ძაღლით ნადირობა!, ეთიკური და მორალური მხარეები პარამეტრები

[ლონგი]

ჭალიმგელა
კი მართალი ხარ გიო, მაგრამ ძაან შორსაც არ არის მეძებრებიდან.
აი მდევრის თხოვებას , რომ გეტყვიან ეგ უარესია

[სკვითია]

თხოვება არა!
მდევართან ,,მოჟნა,, რამდენიმე კაცი და მეძებართან არ ,,მოჟნა,, ვოტ!
სამი მდევარი 5 კაცს ანადირებს და მისი მუღამი აქვს ჩემზე უკეთ მოგეხსენებათ გონჩავიკებს

[aragveli]

თუ მონადირე გქვია, მონადირე მე ძაღლიანი ვიცი ( ჯიხვზე და არჩვზე მონადირეების გარდა.) წელს როცა ლეკვი პატარა მყავს და უძაღლოდ ვარ დარჩენილი თოფი არ გამისვრია ფრინველზე (გახსნაზე ფორმალურ გასეირნებას თუ არ ჩავთვლით), მიუხედავად იმისა, რომ შემოთავაზებები ყოველ დღიურად მაქვს. თუ ღმერთმა არ ქნას და როდისმე დამიდგება ისეთი დრო, რომ საკუთარი ძაღლი არ მეყოლება, ნადირობას საერთოდ დავანებებ თავს და ეგ იქნება, ტყეში ძაღლის გულისთვის დავდივარ თოფის სასროლათ კი არა. აქ ყველაზე ნაკლები ყურადგება უნდა მივაქციოთ იმას, რომ ვიღაც ჩემი ძაღლით ნადირობს და ჩემს მოსანადირებელს ვუყოფ ფაქტიურად. მე მაგაზე არავითარი რეაქცია არ მაქვს , აქეთ მსიამოვნებს ჩემი ძაღლი თუ სხვასაც ასიამოვნებს. უცხოებთან ნადირობას დიდი ხანია თავი დავანებე და ნაცნობი თუა და სანადიროთ გამომყვა , პატივსაც ვცემ ესეგი. აუცილებელი არ არის მარტო მე მოვკლა ყველაზე მეტი, დახოცოს სხვამაც არ მაქვს პრობლემა, აქეთ ჩემი ჩანთიდანაც გავუყოფ და ჩემსასაც მას დავუთმობ. მთავარი ისაა რომ ასეთ სიტუაციაში ის მონადირე კი არ გამოდის, უბრალო მოყვარულია ამ საქმის და მეტი არაფერი. მდევრებით ნადირობა ხშირად ატარებს კოლექტიურ ხასიათს , აქ 1 ძაღლი მთელ კოლექტივს ანადირებს ჩვეულებრივ და ნანადირევიც კაცურად, თანაბრად იყოფა ყველაზე, არ აქვს მნიშვნელობა ვინ მოკლა. ყველაზე მეტად მდევრებით ნადირობაში ჩნდება მონადირის კაცური სახე, თუ ნადირობაში სხვისი წარმატება , საკუთარივით არ გიხარია და ბოღმა და შური გახჩობს ,ესეთი კაცი მდევრებით მონადირეთა კოლექტივში დიდ ხანს ვერ გაძლებს.

[გოგიტა]

aragveli


ზე მთიული კაცი ხარ შენა

[ჭალიმგელა]

ყველაზე მეტად მდევრებით ნადირობაში ჩნდება მონადირის კაცური სახე, თუ ნადირობაში სხვისი წარმატება , საკუთარივით არ გიხარია და ბოღმა და შური გახჩობს ,ესეთი კაცი მდევრებით მონადირეთა კოლექტივში დიდ ხანს ვერ გაძლებს.

ჯიგარი ხარ არაგველო

[dato 85]

aragveli

თვით წმინდა ჰუბერტი პოსტავსო ასე მეგონა

ყველაზე მეტად მდევრებით ნადირობაში ჩნდება მონადირის კაცური სახე, თუ ნადირობაში სხვისი წარმატება , საკუთარივით არ გიხარია და ბოღმა და შური გახჩობს ,ესეთი კაცი მდევრებით მონადირეთა კოლექტივში დიდ ხანს ვერ გაძლებს

ეგეთი კაცი სხვა კოლკექტივშიც ვერ გაჩერდება დიდხანს, თუნდაც სულ "დამკის" მოყვარულთა კლუბი იყოს.

----------------

როცა მეგობარს წაიყვან და ანადირებ ეგ სხვაა, მაგრამ როცა დილა უთენია დაგადგება და გეტყვის მაიტა დღეს ძაღლი მათხოვეო, მე ამას დიდ წყენად მივიღებ.
როცა 10-12 წლის ვიყავი მეც ეგე დავყვბეოდი სხვებს, თუმცა არც ნადავლზე მქონია პრეტენზია და არც სხვა რამაზე.
არის ხალხი ვისაც ძაღლის გაზრდა და მოვლა ეზარება, თუმცა სეზონზე ყველას აეტორღიალებეიან ხოლმე. ასეთი ხალხის არ მესმის მე თორე მოგობარი, მით უფრო ახალბედა რომ გეტყვის სანადიროდ წამიყვანეო მაგას უარი როგორ უნდა უთხრა.

[gelka72]

მეც არსწორად მიმაჩნია სხვისი ძაღლის სანადიროთ წაყვანა პატრონის გარეშე

[მარდი]

aragveli
მეტი რაღა დამრჩენია.

[Che]

საკუთარი ძაღლის სხვაზე თხოვება რომ მაგრად ტეხავს ორი აზრი არაა, მაგრამ ზოგადად კარგმა მონადირე ძალღლმა, კარგად გაწვრთნილმა პატრონის გარეშე უნდა ანადიროს სხვა სასტავი? ეგ მაინტერესებს ძალიან

[სკვითია]

ვცადე ამასწინათ და რომ ვისვენებდით მინდორში ვუთხარი ერთს -წაიყვანე და ანადირეთქო არ ანადირა, უაზროდ დაიწყო ხეტიანი მინდორში და გააგიჟა კაცი

[Che]

ვუთხარი ერთს -წაიყვანე და ანადირეთქო არ ანადირა

სკვითია
რა ძაღლი გყავს? ჩვენ ერთხელ სეტერმა გვანადირა პატრონის გარეშე, კარგად ეძება.
ზოგი ამბობს ხოლმე თუ კარგი გაზრდილია საერთოდ არ უნდა მოგიძებნოსო

[სკვითია]

Che
კურცხაარი მყავს...მაგრად ვიცინე მეც არ ველოდი ,,დვარნიაშკა,, ძაღლივით დაბოდიალებდა მასთან ერთად

[ლაშა თევზაძე]

Che

ძაღლის ხასიათზეა ეგ დამოკიდებული. გაწვრთნა და აღზრდა მანდ არაფერ შუაშია.

[i.gor]

ძაღლის ხასიათზეა ეგ დამოკიდებული. გაწვრთნა და აღზრდა მანდ არაფერ შუაშია.

ჩემი აზრით,თუ ძაღლი შენ თვითონ გაზარდე ლეკვობიდან და შენვე დაგეშე და არა სხვას დააგეშინე , ესეთი ძაღლების 99.9% არ ინადირებენ სხვებთან პატრონის გარეშე.

[jagermeister]

თუ მონადირე გქვია, მონადირე მე ძაღლიანი ვიცი ( ჯიხვზე და არჩვზე მონადირეების გარდა.) წელს როცა ლეკვი პატარა მყავს და უძაღლოდ ვარ დარჩენილი თოფი არ გამისვრია ფრინველზე (გახსნაზე ფორმალურ გასეირნებას თუ არ ჩავთვლით), მიუხედავად იმისა, რომ შემოთავაზებები ყოველ დღიურად მაქვს. თუ ღმერთმა არ ქნას და როდისმე დამიდგება ისეთი დრო, რომ საკუთარი ძაღლი არ მეყოლება, ნადირობას საერთოდ დავანებებ თავს და ეგ იქნება, ტყეში ძაღლის გულისთვის დავდივარ თოფის სასროლათ კი არა. აქ ყველაზე ნაკლები ყურადგება უნდა მივაქციოთ იმას, რომ ვიღაც ჩემი ძაღლით ნადირობს და ჩემს მოსანადირებელს ვუყოფ ფაქტიურად. მე მაგაზე არავითარი რეაქცია არ მაქვს , აქეთ მსიამოვნებს ჩემი ძაღლი თუ სხვასაც ასიამოვნებს. უცხოებთან ნადირობას დიდი ხანია თავი დავანებე და ნაცნობი თუა და სანადიროთ გამომყვა , პატივსაც ვცემ ესეგი. აუცილებელი არ არის მარტო მე მოვკლა ყველაზე მეტი, დახოცოს სხვამაც არ მაქვს პრობლემა, აქეთ ჩემი ჩანთიდანაც გავუყოფ და ჩემსასაც მას დავუთმობ. მთავარი ისაა რომ ასეთ სიტუაციაში ის მონადირე კი არ გამოდის, უბრალო მოყვარულია ამ საქმის და მეტი არაფერი. მდევრებით ნადირობა ხშირად ატარებს კოლექტიურ ხასიათს , აქ 1 ძაღლი მთელ კოლექტივს ანადირებს ჩვეულებრივ და ნანადირევიც კაცურად, თანაბრად იყოფა ყველაზე, არ აქვს მნიშვნელობა ვინ მოკლა. ყველაზე მეტად მდევრებით ნადირობაში ჩნდება მონადირის კაცური სახე, თუ ნადირობაში სხვისი წარმატება , საკუთარივით არ გიხარია და ბოღმა და შური გახჩობს ,ესეთი კაცი მდევრებით მონადირეთა კოლექტივში დიდ ხანს ვერ გაძლებს.