შამაია, Chalcalburnus Chalcoides - Шемая პარამეტრები

[ნოსო]

სიგრძე__39სმ. წონა__0.6კგ.



არის ადგილობრივი და მასვლელი ფორმაც.

ი კ ვ ე ბ ე ბ ა : ძირითადად პლანქტონური ორგანიზმებით,ეტანება წყალში ჩაცვენილ მწერებს, ჭამს ლიფსიტას.

ს ა თ ე ვ ზ ა ო ა დ გ ი ლ ე ბ ი :ალაზანი, იორი, კინტრიში, მაშავერა, მტკვარი, ნატანები, პალიასტომის ტბა,
რიონი, სუფსა, სიონის წყალსაცავი, ჭოროხი, ხრამი, ჯანდარის ტბა.

ს ა ტ ყ უ ა რ ე ბ ი : თეთრი ჭია, წიტელი ჭია.

[(dila)adriano]

თბილისში
პატარა და დიდი ზღვების შესართავთან
ადგილს
სადაც წყლის სიღრმე 4 მეტრამდეა
მეშამაიეთა კონცხი ქვია

მეთევზეთა ამქარში მეშამაიები ცალკე კასტაა
მათ ფსიქიკურ ჯანმთელობაში ზოგჯერ ეჭვიც კი მეპაპრება
მათი ფსიქიკა ხომ ძირფესვიანად განსხვავდება მეკობრეებისაგან
რომლებიც დონკას გადაუშვებენ წყალკში
თავად კი
ხის ან მანქანის ჩრდილში წამოწოლილები
ნეტარებით ელოდებიან საზანს ან რომელიმე სხვა ძროხას

მეშამაიები კი ანკესით ხელში თვალს არ აშორებენ ტივტივას
მთელი თავიანთი არსებით თევზაობენ
ვინ მოთვლის რამდენჯერ გვინახავს
პაპანაქება ორმოცგრადუსიან სიცხეში
როგორ დგანან ეს თევზაობას შეწირული ადამიანები
და ზოგჯერ მთელი დღის განმავლობაში ვერაფერს იჭერენ

ასე იყო იმ დღესაც
შეასართავის მოპირდაპირე მხარეს სოსო49 -ის მინიბუსი იდგა
ალბათ ლოქოზე თევზაობდნენ
ქალაქის მხარეს კი ათამდე ცეცხლგამძლე მეშამაიე ვიდექით
სწორედ იმ დღეს შემეპარა ეჭვი მათ ფსიქიკურ მდგომარეობაში
შუადღის 2 საათი იქნებოდა
ისე ცხელოდა რომ
იქვე პლიაჟზე მოზაგრავე ნაშებიც კი გაიკრიფნენ
მეკარასეებმა ანკესები დაყარეს
მხოლოდ მეშამაიები დარჩნენ ცხრა ძმა ხერხეულიძესავით
თან თევზი საერთოდ არ მოდიოდა

იქ
ორი ზღვის შესართავთან
არის ადგილი
რომელსაც მგონი ოფიციალური პატრონი ყავს
რამდენჯერაც წავუშამაიე - იმდენი იქ დამხვდა
ქოლგის ქვეშ
იგი მუდამ ერთიდაიგივე ადგილზე ზის
ძალიან სერიოზული სახით თევზაობს
მეთევზეთა მეზღაპრეობაში არასოდეს ერთვება
როდესაც ვეუბნები დანა ხომ არ გაქვს მეთქი
მოკლედ მპასუხობს:
"აიღე"
ის მუდამ ყველაზე მეტს იჭერს
და ზალიან ბრაზობს როდესაც სხვას უფრო უმართლებს
იმ დღესაც იჯდა იმ პაპანაქებაში ბრაზიან - სერიოზული სახით
და მოხარშულ ტვინში შამაიის უხა უთუხთუხებდა
მე სიცხეს ვერ გავუძელი და ბრატ ჯიმშერთან ერთად ტყეს შევაფარე თავი
ეს ჯიმშერი პრიკუპში მოგვყვა
წარმოდგენა არ ქონდა ანკესზე და მითუმეტეს შამაიაზე
ნაპირთან იჯდა და ჩვენს ვაივაგლახზე კაიფობდა
ჰოდა მე და ჯმშერი ჩრდილში მოვკალათდით
თითო ჭიქა ჩავარტყით
პაპიროსი გავაბოლეთ
და ფილოსოფიურ წიაღსვლებს ვანდეთ ფიქრები
ვისაუბრეთ შამაიზე
როგორ შემოდის კასპიის ზღვიდან
მოუყვება აზერბაიჯანულ მტკვარს
შედის მინგეჩაურის წყალსაცავში
იქიდან შედის იორში
ჯერ ტარიბანას წყალსაცავი
მერე იორის დამბაზე ახოხება
იქიდან არხში
და არხიდან საბოლოოდ თბილისის ზღვაში

ეს რომ ჯიმშერმა მოისმინა
მიპასუხა:
თევზმა რომელმაც ამოდენა გზა და დაბრკოლებები გადალახა თქვენს ზღვაში დასასახლებლად
როგორ უნდა დაიჭირო და დააგდო ცხელ ტაფაზეო
ეგეთი ვართო ქართველები
მეგობრისგან მტერს ვერ ვარჩევთო
ბოლოს მითხრა:
ჩავიდეთ ერთი ვითევზავებ
უნდა გავიგო რა მუღამს უჭერთ პაპანაქებაში დგომასო
გაწყობილი ანკესი გადავეცით და შეძლებისდაგვარად ავუხსენით კოჭის ხმარების წესები
ქოლგისქვეშა მეშამაიემაც გაიცინა
მერე ათი მეტრით გავიწიეთ
და ჯიმშერმა ტივტივიანი სატყუარა პირდაპირ იქ ჩააგდო
სადაც ბრაზიანი მეშამაიეს "პაპლაოკი" განისვენებდა
წუთიც არ იყო გასული რომ
ჯიმშერმა ჯოხიანად უკან სვლა იწყო
თან ყვიროდა:
დამეხმარეთ რაღაც დავიჭირეო
მერე კოჭაც დაატრიალა და პირველად შეახო ხელი შამაიას
ყველამ ერთხმად აღნიშნა
რომ კიდევ ერთხელ გამართლდა გამოთქმა:
ახალბედებს უმართლებთო
ამ ჟრიამულს არ გამოხმაურებია ქოლგისქვეშა მეშამაიე
სერიოზული სახით ნელნელა აკრიფა გუდანაბადი და
იმის შემდეგ იქ ისარც მინახავს

მეშამაიებო ყველა ქვეყნისა შეერთდით
თქვენ ნამდვილი მეთევზეები ხართ
და ყველა ნამდვილი მეთევზესავით ცოტას უბერავთ