კურცჰაარი პარამეტრები

[dato 85]

zknl

უმრავლესობა ან ნახევარი მაინც ყავისფერი იქნება. ან სულაც მთელი ბუდობა ყავისფერი... ძნელია განსაზღვრა.
თუ დასართვე ძაღლებს მშობლებიც ყავისფერი ყავთ მაშინ ეს შანს კიდე გაიზრდება.

ისე მე სურათებში მინახია, შავი და ყავისფერი ძაღლების დართვის შედეგად, 6 ლეკვიდან 5 შავი იყო, ერთი კი ყავისფერი...

ისე ბევრი მომშენებელი ანიჭებს უპირატესობას მთლიანდ ყავისფერს... არა მარტო ესთეტიკური თვალსაზრისით.
ვითომ ნადირზე უფრო მეტი მიდრეკლიბა აქვსო ყავისფერ ეგზემპლარებსო... მარა რაღაც არა მგონია ეს იყოს,
თუმცა გემოვნების თვალსაზრისით მეც მუქი ფერის ან მთლიანდ ყავისფერები მომწონს.

[AlekoN]

zknl

ორი სრულიად ყავისფერი კურცჰაარის დართვისას, როგორი შეფერილობის ლეკვები იბადებიან?
გთხოვთ მიპასუხოთ იმათ, ვისაც ესეთი დართვა გაუკეთებია, ან ინტერნეტში გაქვთ მოძიებული მსგავსი დართვები.

კურცჰაარების მოშენებასთან შეხება არ მქონია, მაგრამ შეფერილობის გენეტიკის ანაბანადან გამომდინარე, კითხვა მარტივია.

მოკლედ რომ გიპასუხო - ყველანაირი შეფერილობა შეგიძლია მიიღო.
ბუნებრივია შავ ფერს არ ვგულისხმობ. ამ ფერის კურცჰაარები ჩვენთან არ არიან - ეგ ერთი და რომც იყვნენ, ყავისფერიდან შავს ვერც მიიღებ, რადგან შავი დომინანტია და ძაღლი თუ ამ გენის მატარებელია - გამოვლინდება შავი, ხოლო ყავისფერი დაიმალება. ანუ, ყავისფერი პიგმენტის მქონე ძაღლი შავი პიგმენტის გენის მატარებელი ვერ იქნება ვერასდროს.

ე.ი. ყველანაირში ვგულისხმობ ყავისფერის ტანის ზედაპირზე განაწილების ყველანაირ ვარიანტს. და რადგან ტანის პიგმენტის მთლიანად დაფარვის გენი (ა.შ. მთლიანად ყავისფერი) დომინირებს სიჭრელის ყველანაირ გამოვლინებაზე, ყავისფერი კურცჰაარი შეიძლება ატარებდეს ფარულად, ნებისმიერი ხარისხის სიჭრელეს (ტანის ზედაპირის ნაწილობრივ დეპიგმენტაციას) მინიმალური ზომის ყავისფერი ლაქების ან საერთოდ უწინწკლო შეფერილობის ჩათვლით.

ე.ი. ორი ყავისფერი ძაღლის დართვით შეიძლება მივიღოთ, როგორც ყავისფერი, ასევე ყავისფერფოთლიანი (ნებისმიერი ზომის ლაქებით), ჭაღარა ფონის მქონე ან მის გარეშე, წინწკლებიანი ან სრულიად უწინწკლო ლეკვები.

[T A M P L I E R]

dato 85

ვითომ ნადირზე უფრო მეტი მიდრეკლიბა აქვსო ყავისფერ ეგზემპლარებსო... მარა რაღაც არა მგონია ეს იყოს,

ესეთი რამე მეც გამიგია მაგრამ უაზრობად მიმაჩნია

[zknl]

AlekoN მე შავი შეფერილობა არც მაინტერესებს.
ყველაფერში გეთანხმებით გარდა ერთისა, მთლიანი ყავისფერი შეფერილობა მგონი რეცესიულია ჭრელთან მიმართებაში. მე რამდენიმე ათეული დართვა ვნახე ინტერნეტში ორი ყავისფერი კურცჰაარის და არც ერთს არ ჰყავდა ჭრელი ლეკვები, მაქსიმუმ გულზე თეთრი ნიშნით, პირიქით კი რამდენიც გინდა.
მე გთხოვეთ ვინც გააკეთა ორი სრულიად ყავისფერი კურცჰაარის დართვა, რა მიიღეს ის მაინტერესებს. ფერის გენეტიკური დამოკიდებულების გამო, მეტი არაფერი.

ისე, თუ მთლიანი ყავისფერი შეფერილობა რეცესიულია, მაშინ სავსებით შესაძლებელია ამ ფერზე იყოს მიბმული ნადირზე მიდრეკილება და ის რაც ჩვენ უაზროდ გვეჩვენება, სავსებით აზრიანი იყოს გერმანელი სელექციონერებისთვის!

[dato 85]

zknl

[ისე, თუ მთლიანი ყავისფერი შეფერილობა რეცესიულია, მაშინ სავსებით შესაძლებელია ამ ფერზე იყოს მიბმული ნადირზე მიდრეკილება და ის რაც ჩვენ უაზროდ გვეჩვენება, სავსებით აზრიანი იყოს გერმანელი სელექციონერებისთვის!]

ამასთან დაკავშირებით ორი სხვადსხვა წყარო მაქვს წაკითხული, ერთი რუსული, მეორე ინგლისური (ამერიკული) ტუმცა ორივე წყარო მიუთითებდა გერმანულ გადმოცემაზე რომელიც ამტკიცებდა რომ, იმ პერიოდში როცა კურცჰაარი ჩამოყალიბების პროცესში იყო (18სკ და 19 მეორე ნახევარამდე) მას აქტიურად აჯვარებდენ ადგილობრივ გერმანულ მდევარს (რომელიც ამავდროულად შესანიშნავად მუშოაბდა სისხლიან კვალზეც) რომელიც სხვა ძაღლებისგან განსხავევბით გამოირჩეოდა სავალე თვისებებით და მუქი, პრაქტიკულად ერთფეროვანი ყავისფერი შეფერილობით. სოწრედ ამ ძღელბს გენებს ტარებსო ყავისფერი კუცჰაარების დიდი ნაწილიო.

ამ ძაღლების და ძველი გრემანული მეძებრის (ეს გერამნული მეძბეარი კიდე ესპანური მეძებრის, პერდიგუერო ბურგოსების შთამომავალია) შეჯვარებით კიდევ მიიღეს ძველი, პირველი ტიპის კურცხარები. მერე მკაცრი გადარჩევებით და პოინტერზე შეჯვარებით კი "მეორე თაობის" კურცხარები (მე-20 საუკუნის 30-50 წლები) და შემდეგმ უკვე ამა ძაღლების გადარჩევით დღევანდელი კურცხარები... (ევროპულ და ნაწილობრივ ამერიკული ხაზები)

სხვათა შორის იგვე წყაროები წერდენ შავი ფერის შესახებ, რომელიც კურცხაარს სწორედ შავმა პოინტერმა მისცა.(მგონი ეს თავად არკრაიტის ძაღლი იყო) რომ შავი კურცხარები სოწრედ იმ პოინტერის გენებს ატარებენო.

რამდენად სწორია ეხლა ეს აზრი ვერ გეტყვით თუმცა, ორივე დაახლობით ერთი და იგივეს წერდა ამ ძაღლების წარმომავლობასა თუ გენეტიკაზე.
-------------------------
ეს კიდევ ზემოთ ნახსენები Perdiguero de Brurgos ანუ ესპანური პოინტერი, ეს ძაღლები პირდპირ მონაწილეობდენ კურცჰაარების გამოჯიშებაში. მსაგვსება საკმაოა...









როგორც ჩანს არ ეს ძაღლები განიცდიან ყავსიფერის ნაკლებობას. სხვათა შორის ძაან გავს იტალიურ ბრაკო იტალიანოს...

[AlekoN]

zknl

ყველაფერში გეთანხმებით გარდა ერთისა, მთლიანი ყავისფერი შეფერილობა მგონი რეცესიულია ჭრელთან მიმართებაში.

რადგან მთავარ პოსტულატში არ მეთანხმები, რაზეც ავაგე ლოგიკური მიმდევრობა, ჩათვალე რომ არაფერში დამთანხმებიხარ.
მთლიანი შეფერილობა ყოველთვის დომინანტია ჭრელთან შედარებით!!
მნიშვნელობა არ აქვს ყავისფერია, შავი თუ ჟღალი; არც ჯიშს აქვს მნიშვნელობა, იგივე პრინციპი მოქმედებს პოინტერშიც და ნებისმიერ იმ ჯიშში, სადაც ფიგურირებს ჭრელი და მთლიანი შეფერილობები.
და ეს პრინციპი დიდი ხანია აღმოჩენილია და დამტკიცებული!
ძაღლების გენეტიკაში შეფერილობის გენეტიკა ყველაზე კარგად არის შესწავლილი. ლიტერატურასაც მიგითითებ, თუ გაინტერესებს.

რამდენიმე ათეული დართვა ვნახე ინტერნეტში ორი ყავისფერი კურცჰაარის და არც ერთს არ ჰყავდა ჭრელი ლეკვები, მაქსიმუმ გულზე თეთრი ნიშნით, პირიქით კი რამდენიც გინდა

აქედან მხოლოდ ერთი დასკვნის გაკეთება შეიძლება - არსებობს ყავისფერი ხაზები, რომლის წარმომადგენლებსაც რიგი თაობების მანძილზე ჭრელი ძაღლი არ ურევიათ.

[zknl]

მაშინ გთხოვთ ამიხსნათ, თუ ჭრელი რეცესიულია კურცჰაარების შემთხვევაში, რანაირად ხდება, რომ ორი ჭრელი რეცესიული ფერის კურცჰაარის დართვისას იბადება გარკვეულ შემთხვევებში სრულიად ყავისფერი დომინანტური შეფერილობის ლეკვი?

ასეთ შემთხვევებს მენდელის კანონი ხსნის შემდეგნაირად, რომ ჭრელი დომინანტურია და ყავისფერი რეცესიული.

[zknl]

zknl

აქედან მხოლოდ ერთი დასკვნის გაკეთება შეიძლება - არსებობს ყავისფერი ხაზები, რომლის წარმომადგენლებსაც რიგი თაობების მანძილზე ჭრელი ძაღლი არ ურევიათ.

ამასთან დაკავშირებით კიდევ ერთი შეკითხვა თუ შეიძლება.
თქვენ ამბობთ, რომ არსებობს ყავისფერი ხაზები, რომლის წარმომადგენლებსაც რიგი თაობების მანძილზე ჭრელი ძაღლი არ ურევიათ. ვთქვათ ესეთი ძაღლი შევაჯვარეთ ისეთ ჭრელ ძაღლს, რომელსაც თაობების მანძილზე ყავისფერი ძაღლი არ ურევია. ჩემი აზრით მიღებული პირველი თაობა იქნება სუყველა ჭრელი.
თქვენი აზრით?
აქ ვსაუბრობ მხოლოდ კურცჰაარებზე გარკვეული მიზეზების გამო.

[Davitus]

zknl

ჩემი აზრით, ასე მარტივად არ არის საქმე, რომ დავყოთ ყავისფერი -დომინანტად და ჭრელი რეცესიულად

უფრო რთულადაა მანდგენების გადანაწილება, არსებობს შეჭიდული გენები

იგივე პრინციპით, ამბობენ რომ ყავისფერი (მუქი) თვალები (ირისი) არის - დომინანტური

ცისფერი, ანუ ღია ფერის ირისის მქონე თვალები არის რეცესიული


ამ ლოგიკით ცისფერთვალება მშობლებს ბავშვი რომ ყავისფერთვალება გაუჩნდეს, ქმარს ცოლი მოსაკლავი ყავს ღალატის გამო

არადა, ხშირად არის მსგავსი შემთხვევები

ამ ყველაფრის განვრცობა შორს წაგვიყვანს, მაგრამ საბოლოოდ მივალთ იმ დასკვნამდე, რომ გენები შეჭიდული არიან საკმაოდ რთული კომბინაციით

მე ძაღლების სელექციაში დიდად ვერ ვერკვევი, მაგრამ გენური ინჟინერიის საფუძვლებში საკმაოდ ვარ ჩახედული და მარტივად რომ გადმოგცეთ, რეცესიული და დომინანტური გენების დამემკვიდრება, ბევრად უფრო რთულადაა ვიდრე

მენდელის კანონების მარტივი (თვალსაჩინოებისთვის) განმარტებებიდან ჩანს

[dato 85]

აქედან მხოლოდ ერთი დასკვნის გაკეთება შეიძლება - არსებობს ყავისფერი ხაზები, რომლის წარმომადგენლებსაც რიგი თაობების მანძილზე ჭრელი ძაღლი არ ურევიათ.

კი იყო ასეთი შემთხვევინბი გერმანიაში, მგონი 40 წლებამდე, სადაც მომშენებლეის გარკვეული ჯგუფი მხოლოდ ყავსიფერს ეგზემპლარებს ანიჭებდა უპირატესობას და მხოლოდ ამ ხაზების მოშენებას მისდევდა. მერე როგორც ჩანს ცალკე ჯიშად ან სახეობად გამოყოფის სურვილმაც შეაწუხათ (როგორც ხდება ხოლმდე) და რის გამოც აკრძალეს ასეთი მიზამმირთული, ფერზე დაყნობით გადარჩევა. თუ არ ვცდები ნაცისტური მათვრობაც ჩაეარია ამ დავაში (კურცხაარი და დრაათხაარი ნაციონალურ ჯიშებდა იქნა გომცხადებული გემმანიაში, ხოლო თვით დრათჰაარი გერინგის საყვარელი ჯიში იყო, რომელიც თავად დიდი მოტრფიალე გახლდათ ნადირობის) და საბედნიეოროდ არ მოხდა ამ ყავისფერი ძაღლების გამოცალკევება. თუმცა თუ გერმანული კინოლოგის დავყრდნობით იმ გამოცალკევების სურვილი რომელიც იმ გარკვეულ ჯგუფს გააჩდა, მთალდ უსაფუძვლო არ უნდა ყოფილიყო... ალბათ რაღაცის გამო ფიქრობდენ რომ ყავსიფერი ეგზემპლარები გამოირჩევა სხვებისგან.

საინტერესო სტატია იყო კურცხარზე ერთ ერთ ამერიკულ საიტზე და ვერ ვპოულობ იმ საიტს. საინტერესო რაღაცაები ეწერა. მაგალითად; ომის შემდგომ საუკეთესო კურცჰაარების ეგზმეპლარები მოხვდენ დანიაში, სადაც ევაკუაციის მიზნით გაიუყვანიათ და ზოგი ჩეხეთში. ამის შედეგად გერმანიაში რომელიც მიწასთან გაასწორეს საბჭოთა ჯარისკაცებმა, აღარ იყო ისეთი დონის ძაღლები როგორც ომამადე ამიტომ, დანიდან დაიწყეს მერე შემოყავან... რამდენა მართალია ეს ინფორმაცია არ ვიცი, ისეკი საბჭოთა კავშირში კურცჰაარი სწორედ ასეთი ნადავლის სახით შემოიყვანეს.

[AlekoN]

zknl

მაშინ გთხოვთ ამიხსნათ, თუ ჭრელი რეცესიულია კურცჰაარების შემთხვევაში, რანაირად ხდება, რომ ორი ჭრელი რეცესიული ფერის კურცჰაარის დართვისას იბადება გარკვეულ შემთხვევებში სრულიად ყავისფერი დომინანტური შეფერილობის ლეკვი?

ფოტოები შეგიძლია დადო?

[AlekoN]

zknl

აქ ვსაუბრობ მხოლოდ კურცჰაარებზე გარკვეული მიზეზების გამო.

ისევდაისევ, კურცჰაარს სხვა ჯიშებისგან ამ მხრივ ნუ გამოყოფ ხაზგასმით. ძაღლების შეფერილობის გენეტიკა ერთი მთლიანი რამ არის და ყველა ჯიშზე ვრცელდება.

თქვენ ამბობთ, რომ არსებობს ყავისფერი ხაზები, რომლის წარმომადგენლებსაც რიგი თაობების მანძილზე ჭრელი ძაღლი არ ურევიათ.

მე არ ვამტკიცებ, რომ არსებობს ასეთი ხაზები. უბრალოდ, ასეთი დასკვნა გავაკეთე მოყვანილი მაგალითიდან გამომდინარე. და ეს ამ შემთხვევის ერთადერთი ახსნაა. რათქმაუნდა ალბათობის თეორიის მიხედვით, შესაძლოა სიჭრელის გენის მატარებელმა წყვილებმა შეიძლება საერთოდ არ მოგვცენ ჭრელი ლეკვები, თუმცა ამის ალბათობა 0,00000000000001 %-ია ან კიდევ უფრო ნაკლები.

ვთქვათ ესეთი ძაღლი შევაჯვარეთ ისეთ ჭრელ ძაღლს, რომელსაც თაობების მანძილზე ყავისფერი ძაღლი არ ურევია. ჩემი აზრით მიღებული პირველი თაობა იქნება სუყველა ჭრელი.
თქვენი აზრით?

ყველა ყავისფერი გამოვა!

[AlekoN]

ЛОКУС S

Локус белой пятнистости включает в себя несколько генов. Как и в случае с локусом С, точное количество рецессивных аллелей в локусе не известно, и мы имеем дело с условной разбивкой пятнистых окрасов на категории, в зависимости от площади белых отметин.

Наиболее доминантный ген локуса S – отсутствие белых пятен. Ген si – ирландская пятнистость. Собаки с генотипом si имеют белые пятна на груди (от небольших с 10-копеечную монету, до обширных, захватывающих плечи), лапах, морде, узкий воротник на шее. Ген sp - пегий окрас. Собаки с генотипом sp sp имеют большее количество белого, чем животные предыдущего типа. Ген sw – распространение белого практически на всю собаку. Кроме особей чисто белого окраса к данному типу относят и собак, имеющих одно-два небольших пигментированных пятна. Порядок доминирования - S > si > sp > sw.

Каким же образом действует этот ген и как удаётся всего лишь трём рецессивным аллелям обеспечить такое многообразие пятнистых окрасов, не допустив ни единого повтора, - окрас каждоё пятнистой собаки уникален, как отпечатки пальцев у человека.

Для начала уточним, что белый окрас не самом деле никакой не окрас, а отсутствие какого-либо окраса, вернее – отсутствие пигмента в шерсти собаки. Происходит это оттого, что те самые заводики-меланоциты просто не успевают сформироваться, а, следовательно, не вырабатывают пигмент, на который генетически запрограммирована данная особь.

Формирование пигментных клеток проходит на эмбриональной стадии и совершенно естественно, что происходит это не в одно мгновение, а весь процесс пролонгирован во времени. Начинается же это на манер извержения лавы из жерла вулкана, роль которого выполняют первичные точки пигментации, расположенные возле ушей, глаз и на крупе у основания хвоста. Затем процесс распространяется на туловище, голову, конечности (сверху вниз), хвост (от основания до кончика). В последнюю очередь образование пигментных клеток происходит в области шеи (воротник, кончика хвоста, пальцев) и заканчивается на груди, стягиваясь в одну точку до полного окончания «покрытия территории». Многие заводчики имели возможность наблюдать конечную стадию этого процесса – некоторые щенки рождаются с небольшим белым пятнышком на груди, но с каждым днём это пятнышко становится всё меньше и меньше и, наконец, совсем исчезает – это последняя порция клеток наконец-то заняла свои места и включилась в работу. На фотографиях, изображающих представителей разнообразных пород можно проследить в какой последовательности происходит распространение пигмента. Вначале это единичные небольшие пятна. Далее – обширные пятна на голове и верних поверхностях тела. Затем практически полностью пигментированные верхние поверхности тела. Далее небольшое пятно на груди. И наконец – полностью пигментированная особь.

Миссия генов серии S как раз и заключается в контроле над длительностью данного процесса. Доминантный ген S подаёт сигнал отбоя лишь тогда, когда вся работа выполнена на совесть. Следующий в табели о рангах ген si, приостанавливает формирование меланоцитов, незадолго до окончания, оставляя, таким образом, незначительные «недоделки». Ген sp бросает работы на полпути, а sw и вовсе трубит отбой, ещё даже и не начав трудиться.

Достаточно просто объяснить и уникальный рисунок каждого пятна. Предлагаю провести следующий эксперимент: на белую скатерть вылить в нескольких местах красящую жидкость. Пятна обязательно получатся разного размера и формы. То же самое происходит и при распространении пигментной зоны, причём, в отличие от ровной поверхности стола, каждый щенок имеет уникальные рельеф и рисунок кожи.

Но далеко не всегда белое пятно на груди (или в другом месте) связано с наличием в генотипе гена si. В некоторых случаях это является следствием влияния негативних факторов на стадии эмбрионального развития.

Пасечник Л.А. Окрасы собак. Генетические, биохимические и молекулярно-биологические аспекты. "НТМТ", Харьков, 2007 г.

[iason]

http://www.deutsch-drahthaar.flyfolder.ru/topic802.html საინტერესო სტატიაა რუსულად..

[kupra]

კურცხარი ესეთი ვიცი მე.