სასაცილო ისტორიები საკუთარი ცხოვრებიდან პარამეტრები

[გიორგი]

რაღა მიდი, შენი პოსტოს ზევით ხომ დავწერე

[ჰერცოგი]

ესეიგი ბაბუსა დაცინი ხომ არ გაგიგონ მოქალაქეთა კავშირის წევრებმა

[ბექარი19]

ვახ რა ვიცინე მუცელი მტკივა და პრესი დამეჭიმა

[DATKA]

ეს ამბავი შეგენთხვა მე და ერთ ჩემს მეგობარს კარგ მონადირეს და მოთევზავეს. ეს დაიწყო ასე 5 წლის წინ:
მოკლეთ დავდიოდით მტკვარზე სათევზაოდ და იქ გავიცანით ერთი რუს-სომეხა ასაკიანი კაცი ყოფილი სამხედრო სერიოჟა.
ამ სერიოჟას ჰქონდა ასეთი წესი თუ ტრადიცია, რომ ყოველი თევზაობის დამთავრების შემდეგ სადოკიდან იღებდა ერთ თევზს და უშვებდა წყალში, ასე ამბობდა ,,дань природе-ო” მომავალში რომ კიდევ დავიჭირო ეს იმიტომო, ხოდა ეს ეს ტრადიცია თუ ცრურწმენა ჩვენც გადმოგვედო.
გავიდა დრო, ეს ტრადიცია გრძელდებოდა ორი სეზონი, და ერთხელაც ღამისთევით ვართ წასულები სათევზაოდ და დავიჭირეთ სულ სანად სამი წვერა ესე 400-600 გრამიანები. ერთი მათგანი რათქმაუნდა შეიწვა იქვე და დაგვღჩა ორი ცალი. გათენდა და წამოსვლის დრო რომ მოვიდა ამოიღო წყლიდან სადოკი ჩემმა მეგობარმა და უყურებს, ჩამოვარდა ჩუმი პაუზა, უყურებთ ერთმანეთს და ხმას არცერთი არ ვიღებთ, ორივე ვფიქრობთ გულში ერთიდაიგივეს (ეს როგორ უნდა გაუშვათ ?) ერთი ხომ მე უნადა გაუშვა და ერთი იმან და გვრჩება .......
მოკლეთ სიჩუმე ისევ ჩემმა მეგობარმა დაარღვია და ,,გააგზავნა ერთ ადგილზე სერიოჟაც და მისი წესებიც’’ შეახვია ცელოფანში თევზი და წამოვიღეთ სახლში. გზაზე ვმსჯელობდით ეს რომ გაგვეშვა სარკეში ჩვენი თავისთვის როგორ შეგვეხედაო და ამისთანა რაღაცეები რა.
რათქმაუნდა ის თევზები გავუშვით ოღონდ ადუღებულ მარილწყალში. ამ ისტორიის შემდეგ ეს ტრადიცია დავივიწყეთ.

ამ ამბავს გაგრძელებაც მოყვა:

წელს ზამთარში ვთევზაობთ ჯანდარის არხზე და შუადღისით შესვენება გავაკეთეთ, დავანთეთ ცეცხლი გავშალეთ პურმარილი რათქნაუნდა, თანაც გვერდზე მდგომი ორი მოთევზავეც შემოგვიერთდა და წავიდა გათბობის პროცესი კონიაკით. მოკლეთ ლაპარაკის დროს ერთერთმა შემოპატიჟებულმა მეთევზემ მოგვიყვა, რომ ის იცნობდა ერთ კაცს რომელსაც აქვს ესეთი ტრადიცია და თურმე ვიღაცეებს ასე და ასე მოუვიდათო (ჩვენზე მოყა რა), ალბათ ჩვენ სადღაც მოვყებით იმ სხამ კიდევ სხვასთან და ა.შ. დედამიწა მრგვალია მოგეხსენებათ და ჩვენი მონაყოლი ჩვენვე მოგიყვნენ. საინტერესო ის იყო რომ ჩვენს მიერ დაჭერილი წვერები მურწებად გადაქცეულიყვნენ თანაც წონაშიც ერთ კილომდე მოუმატიათ მოკლით სელამაზებული ვარიანტი იყო რა.
ჩუმათ ვიდექით და ვუსმენდით და უცბად აგვიტყდა სიციცილი რამის გავიგუდეთ ამდენი ვიცინეთ ამ ამბავზე, ბოლოს ვუთხარით რომ ეს ჩვენ ვიყავით თქო.
ეს ამბავი იმით დასრულდა , რომ ამ ბიჭებმა დაუძახეს არხის მეორე მხარეს მდგომ მეგობრებს რომ მიდით ქვემოთ სერიოჟა დგასო და დაუძახეთ ნახათ ვინ უდა ვანახოთო. ცოტახანში მოვიდა ის ჭაღარა კაცი სერიოჟა რომელიც იმ დრეს იქვე ყოფილა და რათქმაუნდა უფრო ბევრი ვიცინეთ და ვიღადავეთ ამ თემაზე.

[Shottto]

ერთ ისტორიას მეც დავძენ.
ეს ისეთია, მეგობრის მეგობარმა რო მეგობრის მეგობარზე მოყვა, ასერ ომ დეტალებზე თავს ვერ დავდებ მარა მე კი ვიცინე

მოკლედ ტიპია სწავლობს იტალიაში, დავარქვათ გიორგი (სახელი არ მახსოვს ნამდვილი), დიდი ხანია იქ ცხოვრობს იტალიელ ოჯახთან ერთად და ასე ვთქვათ "აბასნავალსია".
ხოდა ერთერთ დღეს ზის სადღაც პარკში და რაღაცაზე ჩაფიქრებულია, ამ დროს წინ ტიპმა რაღაცას ფეხი წამოკრა, წაბორძიკდა და ლამის წაიქცა, ხო და ეს ტიპი კართველი ყოფილა და ერთი გემრიელად შეუგინია გაბრაზებულზე.

სიტუაციაა ესეთი: გიორგი ამ ტიპის წინ ზის, და რო გაიგო და დაინახა ეს, ძალაუნებურად ჩაეცინა, ხოდა იმ ტიპმა შეამჩნია, და მომღიმარი სახიტ ეკითხება :"ქართველი ხარ"-ო?.
ეხა ეს გიორგი ფიქრობს კი კაია ქართველს რო შევხვდიო მარა რავიცი ვინაა სადაურიაო და მოდი თავს ავარდებო და თავისი დაყენებული იტალიური აქცენტით უპასუხა :" მი სკუზი სინიორე"-ო (მოკლედ იტალიურად აუხსნა რო ტყემალზე ზის და აზზე არაა ის მეორე რას ეკითხება),
ხოდა ის ტიპიც გაბრუნებულა და : "აბა ქართველი თუ არ ხარ რა გაცინებს შე დედა""""ნულოო" მიაძახა.

ამასაც რა უნდა ექნა, იმ ტიპმა იდეაში ქართველლს არ შეაგინა და ცემატყეპა დაუწყოს როგორ გაიმართლებს თავს? არადა შეაგინეს. თან ხო არ ადგება და ეტყვის "იცი რა ჯიგარ, ქართველი ვარო":),
ხოდა დარჩა ეს უბედური ეგრე მშრალად.

[Sos049]

ზამთარში ჯანდარის არხზე დილაუთენია ჩავედით!უკვე უამრავი ხალხი დაგვხვდა,ანკესის ჩასაყოფი ადგილი არ იყოო როგორც იტყვიან.სადღაც ბუჩქებში ცოტა გამოვკაფეთ და პარტიზანებივით ჩავჯექით მე და ჩემი მეგობარი.
მოკლედ, მოპირდაპირე მხარეს,ახლოში მანქანა გაჩერდა და საშინელი პახმელია და უძილო კაცი გადმოვიდა დაბიჟვინებული სახით,რომელმაც ბოხი ხმით ორგინალური მისალმება გადაწყვიტა:
-თევზების მტყ.....ს გაუმარჯოს!
მიესალმა იქმყოფებს!
...როგორ არავის უნდოდა, თევზებთან კავშირში არ დამდონ ბრალიო.. ,როგორ აარიდეს პასუხს თავი...
მოკლედ, სიჩუმეს მარტო ჩემი და ჩემი მეგობრის სიცილი არღვევდა...

[გოგა]

[T A M P L I E R]

[გიორგი]

[ჯეკო]

Sos049 აუ გაიხარე რაამდენი ვიცინეე

[ლეკი]

Sos049
შენ გაგახარებს ღმერთი რამდენი ვიცინე....

[HUNTER FREDY]

ერთ მეც ვიტყვი!
პატარა ბიჭი ვარ 16-17 წლისა და ერთ -ერთი ნადირობისას (პერელიოტრზე ვზივარ ღამით) ისე მოხდა რომ მარტო დავრჩი, ვისთან ერთადაც ვიყავი ის დასველდა და წავიდა, მეორემ ჩემცივდაო ღრუბლიანია და იხვი არ მოვაო მესამეს რაღაც ეტაკა რავი მე სერიალი იწყებაო და ისე მოხდა რო დავრჩი მარტო!
ღამეა ცივა ცივა ისე რო ტრაკი მეწვის სიცივისგან, იხვებიც არ ჩანან და ასე პირველი საათისკენ გადავწყვიტე სახლისაკენ დავძრულიყავი, ჭალაში ფეხით ვიყავით ჩასულები ახლოსვე იყო ის ჭალა სოფელთან და გზად კი ბაღები უნდა გამევლო!
უმთვარო ღრუბლიანი ღამე იყო და ცივი ნიავიც ქროდა,ისე ბნელოდა როგორც ზანგის ტრაკში, მოვდივარ ნელ -ნელა თვალბედაჭყეტილი მოვიკვლევ გზას და უცებ რას ვხედავ!! ჩემიდან ასე 15-20 მეტრში ორი წითელი კვასკვასა წერტილი ანათებს! ელავს! გავოგნდი და არ დაგიმალავთ და შემეშინდა კიდეც, საზარელი სანახავია კაცის სიმაღლიდნ ოდნავ ქვემოთ ორი წითელი თვალივით რაღაც დაჟინებით მიყურებს ამ უკუნ სიბნელეში ! გავჩერდი და თოფი მოვიმარჯვე!
მეთქი ჩავარჭობ ამ რაღაცას ტყვიას იმ თვალებს შუა თქო და დაუძახე!!! მეთქი ვინა ხარ! ხმა არ ისმის! მეთქი ამოიღე ხმა თორე გესვრი!
კიდევ დუმილია ვძლიე ყველა შიშს და შინაგან ხმას ერთი ნაბიჯი გადავდგი წინ და უეცრად ამ ორი წითელი წერტილიდან ერთი ელვისებული სისწრაფით ჩემიდან მარცხნივ ამოძრავდა და გაქრა და მერე ისევ თავის ადგილად განათა, ჯერ წვრილად და მერე გადიდდა და ისევ ის ზომა მიიღო, ეს ისე უცებ მოხდა რო დავძაბუნდი! ამ დროს ღრუბელი გადაყარა ქარმა და ოდნავ შესამჩნევად გამოჩნდა რაღაცის სილუეტი და კვამლის სუნიც ვიგრძენი, კარგად რომ დავაკვირდი გავარჩიე ადამიანის წელის სიმალეზე გადატეხილი ხის ჯირკი რომელისთვისაც ვიღაცას ცეცხლი მოუკიდებია, ეტყობა პერელიოტზე მჯდარს შესცივდა ან სველი ტანსაცმლის გასაშრობად და მერე წასვლისას ჩააქრო მაგრამ ნიავმა ჯირკზე დარჩენილი ნაკვერჩხლები გააღვივა და მე კიდე მაგრად შემაშინა, შემაშინა მაგრამ არ ვიმხალე და არც ვესროლე ვფიქრობდი სიგარეტით ჩაძინებული მონადირე არ იყოს და არ გავასაღო თქო მოკლედ ესაა ჩემი იტორია რომელმაც ისეთი შთაბეჭდილება მოახდინა წლების წინ რომ დღემდე ძალიან კარგად მახსოვს! და ღიმილით ვიხსენებ!

[ჯეკო]

hunter777 აუ კაი შიშს კი ჭამდიი შე ოხერო

[HUNTER FREDY]

hunter777 აუ კაი შიშს კი ჭამდიი შე ოხერო

რას ამბობ ჯეკო სამი დღე საჭმელს ვერ ვჭამდი! 5 შამფური მწვადის მერე პირს ვერ ვაკარებდი ვერაფერს! ხაჭაპურსაც კი!!!

[გოგა]

ეხლა ამ ამბავს კი მოვყვები,მაგრამ თან მეშინია,შეიძლება დამიჭირონ

ერთერთ ტელევიზიაში ვმუშაობდი კაი ხნის წინ.ერთხელაც (სააკაშვილის ინაუგურაციის დღეს)გვითხრეს მივლინებაში უნდა წახვიდეთო,ბუღალტერიაში ადით და მივლინების ფული აიღეთო.
ავიღეთ ეს ფულიც და წავედით ქუთაისში.გელათში უნდა ავსულიყავით რო ფიცის დადება გადაგვეღო.
ვართ ოპერატორი ჟურნალისტი და მე საჭესთან.ჩვენს გარდა კიდევ ორი ჯგუფი გავიდა იმ დილას.
გასვლის წინ მოვილაპარაკეთ დანარჩენ ორ მანქანასთან რო პერევალზე საჭმელი ვჭამოთ ზღაპაშითქო.ეგრეც ვქენით.
ჯერ ხაშურში წამოვეწიეთ ერთმანეთს და მთელი გზა ისე ვიგონკავეთ რო გვირაბამდე მისულები სამივე მანქანა ერთად ვაპირებდით გასვლას შლაგბაუმზე,მაგრამ სამივე ვერ ჩავეტიეთ
ხოდა დავჯექით ზღაპარში და შუდექით პურის ჭამას.მაგრამ ყელი მშრალად რო არ გვქონოდა გადავწყვიტეთ თითო გრაფინი ღვინო დაგველია,და ესეც მოვიქეცით
კარგათ შეზარხოშებულები წამოვედით რესტორნიდან და დავადგი კიდეც გაზის პედალს (ჯურნალისტმა არ დაგვაგვიანდეს ფიცის მიცემაზეო).
პერევალზე ისეთები ვაკეთე,რო მახსენდება მუხლები მიკანკალებს ხოლმე ამის შემხედვარე ჯურნალისტი გელათამდე მეხვეწებოდა აღა მინდა გელათიო
მოკლეთ ავედით გელათში და დაიწყო ცერემონია!!!
სიტუაციაა ესეთი:რა თქმა უნდა მთელი ეზო სავსეა ხალხით,ტევა არ არის.დაჟე გარეთაც იმდენი ხალხია ვერ გაივლი.
მორჩა მიშა ფიცის დადებას და დაიძრა გასასველისკენ.მთელი პარლამენტია თუ მთავრობა იქ არის.
ეხლა ჟურნალისტის ვალია ჩაწეროს ყველა და აიღოს კომენტარები.ხოდა გამორბის ეს მიშა გარეთ და ჩვენ მანამდე მოვასწარით ეკლესიის ეზოს შესასვლელში დადგომა.დაცვამ და მთავრობის წევრებმა კორიდორი გაუკეთეს პრეზიდენტს და ისაც გავარდა ჩვეული ტემპით.მიყვა ჟვანია,ბურჯანაძე(ბურჯანაძე ცოტა ჩამორჩა მიშას,ტემპი ვერ აუწყო ) და დანარჩენები.სამწუხაროდ არ გაუმართლა ბარამიძეს და მოხვდა ესეთ სიტუაციაში:ვდგავართ მარცხნიდან ბარამიძე,ოპერატორი,მე და ჩემს გვერძე ჯურნალისტი(მამაკაცი).
ჯურნალისტი უყურებს ბურჯანაძეს,კენტად მოსიარულე რო დაინახა იფიქრა მომენტს ვიხელთებ,ბარემ ჩავწერო და ოპერატორს ეუბნება მოდი მოდი დროზე ბურჯანაძე ჩავწეროთო.ამ დროს ოპერატორს გვერძე უდგას ბარამიძე და ფიქრობს რაღა ნინოს ვდიოთ ბარემ ბარამიძე ჩავწეროთ აგერ გვიდგასო და ჯურნალისტს ეუბნება მოდი ჯერ ბარამიძე ჩავწეროთო(ეს ყველაფერი ხდება უცბათ,ისეთ არეულობაში და აყალმაყალში რო დედა შვილს არ აიყვანს.ალბათ წარმოიდგენთ სიტუაციას ) ეს რო გაიგო ჯურნალისტმა ხმამაღალი ხმით(რო გააგებინოს) ეუბნება: დაიკიდე ბარამიძე წამოდი ბურჯანაძე გარბისო
რა თქმა უნდა ეს გაიგო ბარამიძემ და ისეთი სახე მიიღო თითქოს ფიქრობდა რას ქვია დაიკიდე ბარამიძეო მაგრამ სად ქონდა ჩვენი ჯურნალისტის დრო თორე კი ჩაუტარებდა ალბათ კარატეს
ეს იქ უნდა ყოფილიყავით და სიტუაცია გენახათ