ევროპული მოშენების მეძებრები - განსხვავებები, თავისებურებები, ღირსებები პარამეტრები

[შადი შამოდი]

ძალიან ცოტა რამ ვიცით ჯერჯერობით და დილეტანტებისთვის დამახასიათებელი კატეგორიულობაც არ გვაკლია. და ეს მარადქართული: ჩვენი არაფერი ვარგა და უცხო ყველაფერი კარგია.. გვაქვს იმ უცხოს თავი, პირობები და რაც მთავარია, გვჭირდება კია საერთოდ? ამას არ ვკითხულობთ. მერე - რევოლუციურად ყველაფრის ნოლიდან დაწყების სურვილი და პირველაღმომჩენის ამბიციები. რაც ჩემამდე იყო, რაც წინა თაობებმა აკეთა, სანაგვეზეა გადასაყრელიო. მე პირადად ეს პათოსი არ მომწონს, თორემ ევროპაში მეძაღლეობა (სანადიროც, საგამოფენოც და სპორტულიც) ბევრად უკეთესად როა განვითარებული, როგორც სხვა უამრავი სფერო და დარგი, რად უნდა ამას მტკიცება. მაგრამ ასევეა იქ განვითარებული რეკლამისთვის დამახასიათებელი ცალმხრივობა, თვალში ნაცრის შეყრის ხელოვნება, ზევიდან ყურება და "აბორიგენთა" ტრადიციების არად ჩაგდება და მთავარი: ყველა საქმეზე სარჩულად დიდი ფულის შოვნის დადება. სიფრთხილე გვმართებს და არა ხბოს აღტაცება და ყველაფრის უკრიტიკოდ გაფეტიშება.
"ბაგა-ბაღის პროგრამა" კია, მაგრამ ხშირად ელემენტარულსაც ჭირდება ახსნა.

[monadire batumel...]

მოგესლამებით ყველას,,კარგია რო ასეთი ტემპით ვეკიდებით ამ საქმეს ვმსჯელობთ და ერთმანეთს ჩვენს მოსაზრბებს ვუზიარებთ,,,ეხლა მეც ვნახე ეს ვიდეეობი და მომეწონა,ეხლა რატო მომეწონა იმიტო რო დზაგლის მაგალი ტემპი ჩანს და ტავის სილამაზეს ავლენს და მათზე ყურების დროს დიდ დზალ ადრენალინს ვგდზნობ,,ერთი რამეც არის აქ ჩემი აზრით გასათვალისწინებელი, დზალიან შორს გადის 500 მეტრამდე ალბათ იქ უკეთებს ნაბულს,ეს უკვე სპორტულ ხასიატში ჯდება რატქმაუნდა და არა მონადირულ სტანდარტის დზაგლში რომელიც 30 40მტ მანდზილზე მუშაობს,,აი მე ლიჩნად ვიყოლიებდი ფართო და დიდი დზებნის პოინტერს საველე შეჯიბრებისთვის,და მეორე სამონადირეო ტემპის დზაგლს,ეხლა აქ თან სეჯიბრისტვის გინდა თან განადიროს თანაც მთაში თუ ბარში ესეთი რამ ჩემი აზრით არ შესაბამება ერთმნეთს,,,ეხლა მე მყავს პოინტერი და სანადიროდ არა ჩვეულებრივია,ეხლა დაველოდები აქ მყოფ ახალ სისხლებს ვნახავ მათ სტისლ შედეგებს და თუ ექნება კლუბს საშვალება ავიყვან ლეკვს და საველე შეჯიბრისთვის მოვამზადებ,მაგრამ რომ ვამბობ მოვამზადებო როგორ?ვინმემ უნდა გადმოქვცეს ხომ ევროპული სტილით როგორ უნდა დავგეშოთ მედზებარი?და ვსვამ კითხვას ვინმეს დაუგერშია საქრტველოში ევროპული სტილით მედზებარი?რატქმაუნდა ისეთ მედზებარზე მაქვს საუბარი რომელსაც უზის ფართო დზებნის და ტიტულოვანი ხაზები?ჩემი აზრიტ მოვლენებს ვასწრობთ წინ დაველოდოთ და ვნახოტ ჩვენი თვალით და დავრწმუნდეთ საბოლოოდ იმაში რომ ნამდვილად დიდი მნიშვნელობა აქვს გენეტიკას და რატქმაუნდა სწორ დაგეშვას,აი მერე არ გაგვიჭირდება სწორი დასკვნის გამოტანა,რომ მედზებარი შეიდზლება იყოს სპორტული თვისებების მატარებელი და მედზებარი მონადირული თვისებების მატარებელი.

[GIGO]

ჩემი თხოვნა იქნება დიდი ძებნა დავივიწყოთ საერთოდ. რადგან ეს დისციპლინა და ამგვარი ძაღლები ჩვენთვის NATO სავით ხელმიუწვდომელი იქნება კიდევ კარგა ხანი.
სანადირო ძებნას უფრო უნდა მივაქციოთ ყურადღება.
"აბორიგენთა" ტრადიციების არად ჩაგდება აქ არაფერ შუაშია-აბორიგენები იქაური ძაღლები არიან,(შედარებას თუნდაც არკრაიტის ნაშრომის მიხედვით თუ გავაკეთებთ) ჩვენ (სსრკს ვგულისხმობ) კი რბილდ რომ ვთვაქვთ ინგლისურ ჯიშებს სახე დავუკარგეთ -არასწორი პრიორიტეტებითა და არარსებული სელექციით-თორე წინაპრები აქაურ და ევროპულ ძაღლებს ერთი ჰყავთ.
ეხლა რაც შეეხება ძებნის სიშორეს
Судьи, оценивая собак, основываются не на количестве сделанных работ, а на качестве работы или работ. Они должны обращать особое внимание на ход и стиль, страсть и результативность, силу обоняния и манеру отработки запаха дичи, самостоятельность и мастерство в поиске дичи, решительность при приближении к дичи до стойки и осторожность при подводке к ней, послушание и постановку.

Ширина поиска должна соответствовать возможностям породы, типу состязаний, плотности растительности и характеру местности. Собака должна обыскивать предоставленную ей местность рационально и систематично. Она должна находиться в постоянном контакте с ведущим, при этом сохраняя как можно большую инициативу. Ход, свойственный породе, должен быть энергичным и неослабевающим, собака не должна снижать темп.
სად წერია აქ რომ ძაღლი 500 მეტრზე უნდა გადიოდეს?
ძაღლი 300 მეტრიან მინდორში უნდა ეძებდეს 300 მერტზე. 50 იანში კი ორმოცდაათზე.
შეჯიბრები თავისი ხასიათის მიხედვით ტარდება ისეთ სავარგულებში სადაც ძაღლს ექნება შესაძლებლობა მაქსიმალურად გამოავლინოს თავისი შესაძლებლობები.
სისწრაფით კი უნდა ირბინოს ჯიშისათვისა და ყნოსვის შესაბამისად,ისე რომ ფრინველი არ გამოტოვოს, არ დააფრთხოს და არა ისე როგორც ჩვენ პერსონალურად გვინდა.

[giga_megu]

მოგესალმებით ყველას დიდი პატივისცემით,დიდი მოკრძალებით გამოვთქვავ ჩემ აზრს ,ჩემი აზრით არ უნდა იყოს დაპირისპირება ევროპულსა და საბჭოთა მოშენების ძაღლებს შორის ,მე მაგალითად მყავს საბჭოთა მოშენების პოინტერი და სიმართლე გითხრათ ვერცერთი ძაღლი ვერ შემიჩვლის რადგან შვილივით მყავს გაზრდილი ახლა მეორეც ამყავს და იმასაც შვილივით გავზრდი ,ევროპულს რაც შეეხება ძალიან ლამაზია საყურებლადაც და სანადიროდაც მე დიდი სიამოვნებით გავზრდი როცა საშუალება მექნება ამიტომ არ უნდა ვაძაგოთ არც ერთი და არც მეორე .ისე ის აზრი რომ ვერ ინადირებ ევროპულით და ის ამ სისწაფეში მწყერს ვერ იპოვნის მცდარია რადგან არიან დაგეშილი ევროპულები და ძაან მშვენივრად ნადირობენ პატრონები.....

[Maverick]

უკვე მე-6 გვერდი სრულდება
რაზე ვკამათობთ ვერ ვხვდები?
ვიდეოების გარდა, ვინმემ (ან მაქებარმა ან მაძაგებელმა) ნახა მათი მუშაობა რეალურ სანადირო სუტუაციაში?

რა არის ეს ქართული სულწასულობა? ვაცადოთ ბატონებო, ვაცადოთ, მოვა გაზაფხული, გამოიყვანენ მინდვრებში ამ ახლად საგეშ ძაღლებს და ვნახავთ
და კიდევ სეზონიც მოვა და ერთმანეთს შევხვდებით მინდვრებში ვნახავთ ვის უფრო შედეგიანი გასვლები ექნება

მერე ვიკამათოთ, ობიექტურად, ეხლა ეს ყველაფერი თქვენი კამათი ღია კარის ნგრევას გავს

მოთმინებით ბატონებო, მოთმინებით

[GIGO]

კი ბატონო გვინახია და იმიტომ ვლაპარაკობთ და არა ერთი

[Maverick]

GIGO
მერე ჩვენც გვანახეთ კაცო ?
არ შეიძლება?

[AlekoN]

შადი შამოდი

ძალიან ცოტა რამ ვიცით ჯერჯერობით და დილეტანტებისთვის დამახასიათებელი კატეგორიულობაც არ გვაკლია. და ეს მარადქართული: ჩვენი არაფერი ვარგა და უცხო ყველაფერი კარგია.. გვაქვს იმ უცხოს თავი, პირობები და რაც მთავარია, გვჭირდება კია საერთოდ? ამას არ ვკითხულობთ. მერე - რევოლუციურად ყველაფრის ნოლიდან დაწყების სურვილი და პირველაღმომჩენის ამბიციები. რაც ჩემამდე იყო, რაც წინა თაობებმა აკეთა, სანაგვეზეა გადასაყრელიო. მე პირადად ეს პათოსი არ მომწონს,

ის უფრო დილეტენტური არ არის, უაზრო მორბენლებად, არამუშებად რომ ასაღებენ ამ ძაღლებს??? ვიდრე თუნდაც ვიდეოს ყურებისას მათით აღფრთოვანება???

ძაღლი უნდა მოერგოს პირობებს და არა პირიქით!
მე და ჩემი თანამოაზრეები ვთვლით, რომ ჩვენ გვჭირდება ასეთი ძაღლები, სხვებმა მიხედონ თავიანთ თავს.

როგორ წარმოგიდგენია თანდათან გადასვლა? ვინც დაიწყო, ყველამ თავიდან, ნოლიდან დაიწყო: ესპანეთმაც, საბერძნეთმაც, სერბეთმაც. იმიტომ, რომ სულ სხვააა... უკრაინა-რუსეთში ურევდნენ ამ ორ ხაზს დასავლური სისტემის მომხრეები, მაგრამ არ გაამართლა და სუფთა მოშენებაზე გადავიდნენ.

მე პირადად ამბიცია იმის მაქვს, რომ ისეთი ძაღლები მყავდეს, რომლებიც კარგებად მიმაჩნია. ყოველ შემთხვევაში, ვცდილობ, ამბიცია საკუთარი შესაძლებლობების შესაბამისი მქონდეს. თუ გადავაჭარბებ და კეთილისმსურველის შეგონების იმედი მაქვს. მარკები ავიწიო, სხვებს ზემოდან ვუყურო, ეგეთები არ მიტაცებს არც მე და არც გიგოს, სამაგისოდ მაინც კარგად გვიცნობ.

[AlekoN]

Maverick

მერე ვიკამათოთ, ობიექტურად, ეხლა ეს ყველაფერი თქვენი კამათი ღია კარის ნგრევას გავს

კამათი იმიტომაა, რომ ამ მიმართულებას მოწინააღმდეგები ყავს.

ვაცადოთ ბატონებო, ვაცადოთ, მოვა გაზაფხული, გამოიყვანენ მინდვრებში ამ ახლად საგეშ ძაღლებს და ვნახავთ
და კიდევ სეზონიც მოვა და ერთმანეთს შევხვდებით მინდვრებში ვნახავთ ვის უფრო შედეგიანი გასვლები ექნება

შედეგები უფრო გვიან იქნება, ვიდრე წლევანდელი გაზაფხული ან სეზონია.
მხოლოდ პირველი ნაბიჯი გვაქვს გადადგმული.

პ.ს. თემის სათაური ცუდადაა შერჩეული.

[Maverick]

ალეკომე არსად მეჩქარება, დაგელოდებით,

მაინცმერამდენე გაზაფხულზე და სეზონზე უნდა ველოდოთ შედეგებს?

P.S. მითხარი რა დავწერო სათაურში და დავწერ

[AlekoN]

Maverick

ალეკომე არსად მეჩქარება, დაგელოდებით,

მაინცმერამდენე გაზაფხულზე და სეზონზე უნდა ველოდოთ შედეგებს?

P.S. მითხარი რა დავწერო სათაურში და დავწერ

კონკრეტულად რომ ვიცოდე, რა მიშავდა.

დავაკონკრეტებ, შედეგებში არ ვგულისხმობ ჩამოყვანილი ლეკვების დაგეშვას და მათ მიღწევებს.
ეს მხოლოდ პირველი ნაბიჯია ჩვენი მიზნისკენ.

[giga_megu]

მოგეხსენებათ ბატონ გოგი ანდრონიკაშვილსყავს ჩამოყვანილი ძაღლი და ის კმაყოფილია ერთი სეზონი ინნადრი წარმატებით და ეს ოთხშაბათს თვითონ დაადასტურა კლუბში .და თუ გაინტერესებთ ევროპულის მუშაობა გაზაფხულზე გამოვა საველეზე და შეგიძლიათ მის გამოსვლას დაესწროთ და შეადაროთ სხვა ძაღლებს.თქვენი თვალით რომ დარწმუნდებით ამ ევროპულების ავკარგობაში მერე მერე ვიკამათოთ ცუდია თუ კარგი (ისე ერთი ეგზემპლიარით ვერ იმსჯელებ მარა მაინც)

[dato 85]

ზახარა

ეს ცოტა ცინიკური ჟესტები არ არის ლამაზი მონადირეების მიმართ

ჩემო მეგობარო, მე პირადად არც არავინ მიგულისხმია და არც ვინმეს ძაღლი მიხსენებია.
მარა მე რაც დავწერე, ეგ სამწუხრო ფაქტია...

რასაც პოინტერს ვეძახით და ინგლისურ სეტერს, არის ის რაც სამხრეთ ევროპაში ხდება და არა ის რაც ყოფილ სსსრკ-ს ქვეყნებში. იმათ არაფერი შეუცვლიათ... სსსრკ-ს ქვეყნებმა შეცვალა და მიდგომამ. პოინტერი და სეტერიბი ლამის კონტინენტალურ ძაღლებად აქციეს და კონტინეტალური კიდე ლამის პოინტერებად...
აბა პოინტერი რო ძუნძულით ირბენს და კურცხაარს მოტანის ინსტიქტი აღარ ექნება, რომელს ერთს დავარქვა ან პოინტერი ან კურცხაარი? არ გეგონოს ამას მე ვიგონებდე, ზუსტად რუსული წიგნებიდან და საიტებიდან მომაქვს.

ძაღლი რომელიც მარტო ექსტერიერით გავს თავის ნამდვილ სახეს, იმით ვერ დავრჩები აღფრთოვანებული, მითუმეტს როცა ჩვენ მეზობლებს ვუყურებ... რატო უნდამ აჯობოს ვიღაც თურქმა ან თუნდაც ბერძენმა ამ საკითხში... რატო უნდა ეძებდეს იმის სეტტერი ქარივით და ჩემი მართლაც რომ დასუნსულობდეს?

გასაგებია რომ საქრთველოს ლანდაშაფტი სხვაა და სანადირო ობიექტიც სხვა. (საბრძნეთიც მთაგორიანი ქვეყანაა) მაგრამ ეს ძაღლის მუშა თვისებების გაურესაბ არ გულისხმობს...
სილამაზეზე სულაც არ მაქვს მე ლაპარაკი, ეს ჯიშის დამხასითებელი თვისებაა... მარა სისწრაფე, ჟინი, აზარტი, მოხეხბულობა და ამტანობა ეს ის თვისებებია რომელიც კომფლექსში უნდა ქონდეს ძაღლს და არა ცალცალკე... ჩემთვის ძაღლს არ აქვს ფასი თუ მარტო დიდი ყნოსვა აქვს და ნაბიჯით დადის... ან პირიქით...

სპანაილეს რაც შეეხება, პირადი გამოცდილებით ვამბობ რომ ძალზედ სეროზლული სანადირო ძაღლია და არც ვინმეს დასაკნინებლად მომიყვანია.

მე ის არ გამიგით თითქოს სულ იტალიური ძაღლები მყავს სახლში, მეც საბჭოთა მოშენების ძაღლი მყავს რომელიც მთელ საძაღლეთს მირჩევნია. მაგრამ ობიექტურათ რომ შევფასაოთ ჩემ პოინტერს დიდი ალბათობით ევროპული მოშენების ძაღლი აჯობებს. ძაან მარტივი მიზეზის გამო, მასაში უფრო მეტი იქნება ნადვილი პოინტერის თვისებები ვიდრე ჩემ პოინტერში. და ეს ეხბა ყველა ჯიშს... ბრიტანულასც და კონტინეტალურსაც.
-----------------------------------

ჩვენ ერთი რამე გვეშლება, რაც გიგომ დაწერა კიდეაც.
დიდი ძებნის ძაღლები (500-600 მეტრი და ზემოთ) არის სხვა კატეგორია და სხვა კლასი. ეგ ძაღლები არიან ცოტა და ითველბა ეტალონად ჯიშისთვის. მაგაზე ლაპარაკი საქართველოში კიარა, რუსეთიშა ადრე. ეგეთი თვისების ძაღლი შიძლება 10 ლეკვიდან ერთი იყოს... ან სულაც არ იყოს. ეგ მეძებრების სხვა კატეგორიაა და მოღვაწეობის განსხავებული რეჟიმი აქვთ.

აქ საუბარია სუფთა პრაქტიკულ სანადირო ძებნის ძაღლებზე (რომელიც გაშლილ, შეუზღუდავ ადგილას 200 მეტრით უნდა გადიოდეს ცალ მხარეს) და მათ თვისებებზე. ეს ძაღლები კიდე იგივე წარმატებით ნადირობენ, ტყის მასივებშიც და რთულ რელიფზეც (მთაგორიანი). ხაზს ვუსვმა ნადირობენ (თუ საველე არ არის) და არა დარბიან უბრალოდ. ოღონდ ნადირობენ ისე როგორც ეს ჯიშს შეფერება...


კიდე ერთ რამეს გავიხსენებ, ადრე წლების წინ ასეთი რაღაც მაქვს წაკითხული ერთ ერთ რუსულ ლიტერატურაშ, ავტორის გვარი და სახელი არ მახსოვს. სტატია ერქვა "მოჯირითე თუ მონადირე" (მგონი ესე ერქვა, ზუსტად არ მახსოვს)
სადაც ნუ "დამტკიცებულია" რომ "მონაიდრე" ძაღლი ჯობია "მოჯირითეს" თუმცა ბოლოში გარკვევით წერია, რომ როცა საქმე ეხება ჯიშის და ჯიშის შენარჩუნებას და მისი თვისებების გამყარებას, იქ "მონაიდრე" ძაღლს საერთოდ არაფერი ესაქმებაო... ეს მხოლოდ "მოჯირითეს" სამქმეაო...

[GIGO]

Пойнтер на охоте и на состязаниях

Пойнтер это прежде всего охотничья собака и желательно, чтобы он оставался таковой еще долго, даже если охота будет все больше и больше сокращаться во всех странах.
Прочтение произведения Вильяма Аркрайта (William Arkwright) «Пойнтер и его история»
дает нам точную картину появления и эволюции этой породы и особенно ее использование в охоте на куропаток на британских островах.
С начала своего появления на континенте порода получила чрезвычайное развитие особенно в зоне средиземноморья. Британцы создали пойнтера, латиняне придали ему форму и после такие талантливые кинологи как Соларо (Solaro) отшлифовали тело этого великолепного охотника.
Пойнтер доказал возможность своего использования в охоте на любых территориях. Его исключительные физические данные позволяют ему работать на самых разных ландшафтах. Он подкупил самых взыскательных охотников своим стилем и рабочими качествами.
Сегодня Пойнтера используют на равнинах, в горах, на болте, в лесу. Везде он демонстрирует неизмеримость своих возможностей и таланта. Отчаянные его поклонники ни за что на свете не променяют охоту с пойнтером на охоту с другой породой.
Гораздо позже появились состязания, инициированные азартными владельцами, которые хотели сравнить своих собак, выставляемых своими егерями. Первые состязания были организованы по весенней куропатке. Сегодня вы знаете масштаб этого явления , т.к. различные и многочисленные состязания проходят каждый год не только по куропатке, а практически по всем видам дичи. Охота сокращается, состязания развиваются…
Целью состязаний является отобрать собак, которые в последующем могут быть использованы как производители будущих охотничьих собак. Нельзя терять из виду эту основную цель, на мой взгляд, которая неизбежна.
Когда охотник первый раз присутствует на состязаниях, его первая мысль, которая приходит ему на ум является уверенностью, что он присутствует на состязаниях собак, похожих на скачки ради скорости. Очевидно, что скорость поиска создает такое впечатление. Зачастую расстояние поиска слишком большое и малое количество дичи, отрабатываемое собаками. Ничего в этом зрелище ему не напоминает охоту. Иногда бывает и такое.
Прежде чем стать экспертом, я много охотился и всякий раз, когда я сужу в поле у меня впечатления , что я присутствую на охоте. Часто это объясняет мои напоминания ведущим совета охотников: идите медленнее, старайтесь быть более осторожным в использовании свистка.
Разумеется, я оцениваю красоту хода, красивые стили галопа и стойки, но я, как охотник, никогда не забываю, что собака в угодьях для того, чтобы найти и позволить мне выстрелить по дичи.
Для чего пойнтер, который пожирает пространство на великолепном галопе, если он не способен найти и остановить охотнику дичь? Не для чего.
Пойнтер на охоте
По-моему, собаку можно представить таким образом: Голова: разделена на два полушария, активность которых выражается:
- Желание бежать
- Желание охотиться
Если желание бежать превалирует над желанием охотится, то ваша собака скачет быстро, далеко, долго, но она не охотится. И наоборот, если желание охотиться преобладает над поиском, то собака крутится вокруг вас носом в землю, изучая всевозможные места вероятного нахождения дичи. Идеальным считается гармоничное равновесие этих двух полушарий.
Это равновесие не всегда идеально сбалансировано и постоянно. Очень важно уметь анализировать поведение собаки, которая свои манеры движения переводит в свою сосредоточенность на поиск дичи. Многие собак бегают, но они недостаточно сосредоточены именно на охоту.
Заставляя бегать собаку по полю, где нет дичи не развивает у нее инстинкта охотится. Если постоянно не заставлять собаку проявлять ее инстинкт ищейки, он просто угаснет и и собака будет думать только о беге, пожирая пространство не охотясь, не используя свое чутье. Если на состязаниях собака постоянно находится в условиях приближенных к идеальным, то на охоте все совсем по другому. На охоте она должна демонстрировать сообразительность, чтобы преодолевать те трудности, с которыми ей предстоит встретиться. Например, ветер по ходу поиска или сложный рельеф местности. Наиболее характерный пример это использование собаки в горах, где она должна распределять свои физические нагрузки, иногда используя и попутный ветер, который часто дует снизу, а также используя горизонтальные участки для экономии своих сил.
По моему, (сообразительность) ум это первостепенное качество, т.к. оно возвышает все остальные качества легавой.
Например инстинкт к охоте у молодой собаки развивается при наличии дичи. Благодаря своему уму собака извлекает уроки из своих успехов или неудач и приобретает то, что мы называем опытом (мастреством).
Она будет запоминать характерные участки местности и в тоже время приобретать возможность получать преимущество перед дичью и обострять свою охотничью страсть.
Безусловно, с каждым выходом и встречей с дичью молодая собака должна по мере своих сил и возможностей демонстрировать своё развитие. И если она не прогрессирует, если она не умнеет… это глупая собака, которых и так слишком много.
Охотник должен помочь собаке приобрести такой опыт, направляя ее поиск в характерные места, где она смогла бы встретить дичь. Всем также известно , что в пшеничных полях плотность куропатки более сильная к окрайкам полей и в ходе состязаний замечаю, что много собак как раз таки не доходят те самые последние тридцать метров до края поля, т.к. в период обучения им просто этого не показывали.
После инстинкта охотится поговорим теперь о главном органе (инструменте) пойнтера, о его чутье.
Чутье пойнтера это великолепный радар, способный различать малейший запах, я бы сказал мельчайшие молекулы запаха дичи.
Я считаю, что все собаки имеют чутье. Они все способны замечать эманацию, но лишь немногие из них способны её анализировать в необходимых условиях где то из-за недостаточной силы запаха, где то из-за отсутствия ума. Еще необходимо, чтобы собака поверила или другими словами связала запах дичи с самой причуянной дичью.
Некоторые пойнтеры прекрасно адаптируют свое чутье к летней засухе, в то время как каждый знает, что запахи лучше распространяются во влажном воздухе. Такие собаки славятся и очень востребованы на охоте в Испании на платах Кастилии (Castille).
Охота требует от собаки многих качеств и в особенности одного из них, которое не проверишь во время состязаний: Выносливость.
Я считаю, что страсть к дичи, настойчивость в поиске являются двигателями выносливости. Охотники высоко ценят волю собаки, охотится долгими часами под холодным и затяжным дожем. Она плод страсти, которая толкает Вашего пойнтера в самые крепкие места в поисках затаившихся бекасов.
Важно и необходимо ставить вашего молодого пойнтера в сложные и разнообразные условия и желательно вместе с его матерью. Она послужит ему примером, вместе с ней он будет преодолевать сложные участки местности, она покажет ему дичь и если у него есть ум, он быстро поймет, что для того, чтобы найти дичь необходимо превосходить сложности испытаний. Такую методику обучения я рассматриваю как основную при натаске пойнтеров по бекасу. Конечно, эта дичь может встречаться на очень различных биотопах, одни легче, другие сложнее. Без создания таких сложных условий собака будет потом отказываться работать в крепких местах. И не мне вам рассказывать, как порой бывает обидно на охоте оставлять не обысканные места.
Пойнтер собака специализированная или универсальная (многоцелевая)?
Если Ваш пойнтер умен, он быстро приспособится к любой охоте. Тем не менее, знайте, что встреча с выпускной птицей не улучшает его качеств.
Из-за своих качеств (широкий поиск и твердая стойка) как и у всех островных легавых, пойнтер идеальная собака для поиска малочисленной дичи.
Очевидно, что в данном случае для использования в полной мере его качеств, охотник должен дать собаке полностью проявить свой потенциал, иначе говоря, развивать широкий поиск, при достаточном контакте для правильного его использования.
Собака должна оставаться постоянно в контакте с ведущим, который в свою очередь оставляет собаке инициативу достаточную для обыска отведенных ей угодий.
К сожалению, в этом плане большая часть охотников не могут соблюдать этот компромисс. Слишком много охотников, не будучи уверенные в твердости стойки своих пойнтеров требуют от их поиска «под ружьем».
Но если вы уверены в этом основном качестве своей собаки, дайте тогда уже проявить ему его великолепный талант охотника, и вы увидите в его взгляде выражение удовольствия оттого, что он полностью в вашем распоряжении. Вы увидите в его глазах удовлетворение выполнять эту задачу с невероятными возможностями, которыми наградила его природа, чтобы иногда приносить удовлетворение от охоты вам обоим.
Также нужно знать, что пойнтер обладает феноменальной памятью. Это способность помогает выиграть время в обучении собаки, но и имеет обратную сторону и поэтому необходимо избегать ошибок при дрессировке. Этот прекрасный охотник покажет вам совокупность своего потенциала и между вами родится несравненное доверие. Взгляд, незаметный жест, чтобы укрепить собаку в ее инициативе и вот успокоенный, доверяющий Вам он снова бросается в поиск такой желанной дичи. Эти исключительные моменты оставшиеся незамеченными этими «машинами для охоты» …. Вы будете помнить всегда.
Пойнтер на состязаниях.
На склоне моей судейской карьеры пойнтеры мне подарили впечатляющую коллекцию картин в памяти и воспоминаний. Эта порода обладает гораздо более лучшим соотношением квалификационных книжек по рабочим качествам к количеству рожденных щенков. Другими словами великолепным применением в таких областях как: охота и состязания.
Основная цель состязаний это выявление собак, которые могли бы быть использованы как производители охотничьих собак. Это я уже говорил и это главное.
Судьи (эксперты) никогда не должны отступать от этой цели, которая служит ориентиром (эталоном) для охоты.
Но если на охоте главным качеством легавой считается ее эффективность, то на состязаниях вводится еще один дополнительный параметр: породный стиль
Стиль это «одежда» собаки… собака без стиля это собака без породы, а поскольку пойнтер это собака, имеющая самую красивую «одежду», самые красивые, чистые манеры, самые особенные движения все вместе это придает некую брутальность, которая так ему характерна.
Его стремительный галоп меняется мгновенно и гордо господствующая статуя, вытянувшаяся в невидимую струну, которая связывает его с дичью. Вот он пойнтер.
Его стойка как удар плетью в поле, как выстрел, только пыль из под лап, остановленный неистовой силой и застывший неподвижно. Такой стиль движений является главным на состязаниях для получения наивысшей похвалы.
Область состязаний различна и зависит от задач мероприятия, а также от дичи. По моему, состязания Большого поиска позволяют выявить производителей, в то время как состязания по охотничьему поиску по дикой птице служат выявлению охотничьих качеств их потомства.
Я не говорю про состязания по выпускной птице, которые, на мой взгляд, не играют большой роли в племенной работе, кроме как факта выявить собак, годящихся для дальнейшей дрессировки.
В этом абзаце я буду классифицировать состязания, начиная с состязаний по перепелам, которые являются специфическими в силу того, что данная дичь не совсем дикая.
На этих состязаниях мы требуем исключительно правильно поставленный поиск и замечательные стилевые качества. Дичь, в данном случае перепел, не представляет собой значительных каких то трудностей. Лучшие собаки в этих состязаниях обычно очень ценятся в Италии. Там они получают особое признание зрителей, которые могут наблюдать за их работой, в то время как обычно зрители не имею возможности любоваться ими на других видах состязаний, т.к. большая часть состязаний большого поиска проходит вне видимости для них даже в бинокль.
Ну и участвующие в состязаниях по перепелу будут сохранять всегда такой поиск, и он совсем не идеален для поиска куропаток (это обратная сторона медали).
Бекас, дупель, тетерев, дикий фазан и разумеется красная или серая куропатка вся эта дичь имеет свои особенности, являясь исключительными для проверок наших пойнтеров.
Состязания по бекасам происходят в болотах или чаще на рисовых полях в Италии. Чаще всего бекас является сложной птицей для отработки собакой. Последняя должна иметь избирательное чутьё. В палитре запахов издаваемых многочисленными обитателями болот (чибисы, мыши, крысы, нутрии) собака должна быть сконцентрирована только на запах бекаса.
Собаки работающие по бекасу знают типичные места, где можно найти желанную дичь, которой они отдают предпочтение.
Это же действительно и на состязаниях по бекасу, где важно, не только знакомство собаки с угодьями, но и ее настойчивость в обыскивании труднодоступных участков.
Состязания в горах требуют особенной адаптации к ландшафту местности и особенно к способу поиска на не ней. На состязаниях в альпийских горах по петушкам высота растительного покрова добавляет дополнительные трудности, которых не встретишь на состязаниях в пиренейских горах по куропаткам и горы остаются очень тяжелым испытанием. Такие состязания должны оставаться максимально схожими с самой охотой. Ведущие и судьи должны двигаться медленно, чтобы позволить собакам максимально эффективно обыскивать местность.
Будь то болото, лес или горы пойнтер приспособится везде. В течении моей карьеры я видел прекраснейших пойнтеров во всех трех дисциплинах. Все они были представлены своими владельцами, которые были специалистами в этих охотах.
Экспертиза (судейство) - есть тяжелейшая ответственность. Зачем устраивать различные состязания по различной дичи, чтобы потом одинаково их судить?
На состязаниях мы всегда должны судить с точки зрения охоты и особенно расценивать действия которые позволили бы ведущему стрелять по найденной и остановленной дичи.
Еще раз: Для чего служит на охоте собака, которая становится по дичи, по которой нельзя выстрелить? Не для чего!
На состязаниях по куропатке весной и осенью самые престижные состязания это Большой Поиск. Большой поиск весной на различных местностях и в различных условиях: Андалузия (Andalousie): Красная куропатка. мягкость климата, холмистые поля пшеницы с оливковыми деревьями, далее необъятные просторы Беос (Beauce) или провинции Шампань (Champagne) с ее холодными ветрами и очень строгой серой куропаткой, Греция, в которой можно встретить все выше упомянутые условия сразу, Сербия, где взлетающие куропатки издают поистине металлический шум.
Большой поиск осенью в Польше или зимой во Франции. Без сомнения это наикрасивейшие состязания по отбору и сложности.
В Польше я убедился насколько важны авторитет судьи для успешного прохождения состязаний на картофельных полях, наличие у него хладнокровия и достаточной решительности для вынесения правильного решения. Эти состязания собирают незаурядных пойнтеров, натасчиков и судей. И когда знаешь сколько усилий затратил ведущий, чтобы достичь такого высокого уровня постановки собаки, сколько денег вложено владельцем собаки, то понимаешь какую ответственность должны испытывать судьи, исполняя свои обязанности.
Большой поиск, как и сама порода Пойнтер не выносит посредственности. Все происходит стремительно и надо быть постоянно во внимании. Судьи должны правильно быть расположены. Должны предвидеть события и держать собак постоянно в поле зрения. Ведущие должны идти рядом друг с другом нормальным шагом, они должны избегать создания помех собаке конкурента, не делать бесполезных свистков, воздерживаться от беготни вперед с целью рассмотреть, где находится их собака.
Эксперт всегда будет нести ответственность за оценку рабочих качеств. Его мнение в некоторых случаях может отличаться от мнения ведущего и может присутствовать различие в конечных оценках, но я должен сказать, что большинство ведущих спортсмены и в целом какие бы не были человеческие ошибки ценность хороших пойнтеров, в конце концов, проявится.
Я должен отдать дань уважения моим учителям и в частности Jean Pierre Bouin
за возможность представить правило, которому они меня научили: «В случае сомнения в своих действиях расценка должна всегда быть в пользу собаки.»
Писав данные заметки об использовании пойнтера на охоте и на состязаниях я, несомненно, не обошелся бы без ваших уточнений, которые вы пожелали бы внести. Но отсутствие времени мешает внести уточнения по всем аспектам. Должен признаться я имел некий интерес направить несколько сообщений.
В мире спорта (состязаний) как и в мире охоты, спокойствие позволяет нам достичь осознания наших ошибок. Ошибок в судействе, ошибок в ведении собаки. Это есть в каждом из нас, но одна вещь, которую мы должны всегда хранить в нашем сознании: У нас всегда есть, чему учится у хороших пойнтеров.
Итак, пожелаем себе, чтобы наши заводчики давали нам красивых и хороших пойнтеров, которые сделают еще богаче большой альбом охотничьих картин и кинологии в целом.
Jean Claude Darrigade
Жан Клод Даригад
საინტერესო სტატიაა, სამწუხაროდ ქართულად არ მაქვს

[ზახარა]

dato 85
გასაგებია მე იმით დავჯერდები ჯერ რაც გყვავს და რა ძაღლებით მოვედი აქამდე
გულით და სულით ვგულშევმატკივრობ ამ წამოწყებულ საქმეს , იმედი მაქვს ყველაფერი კარგად იქნება და ბიჭების მონდომება და იმედები 100% ასრულდება.
სხვანაირად ნუ გამიგებთ თვალით ნანახს ყველაფერი ჯობიაო ნათქვამია ამ კლიპებით წარმოდგენას ვერ ვიქმნი ჩვენ პირობებში ნადირობის და იმედს ვიტოვებ ბუნებაში და პრაქტიკაში ვნახავ ამ ძაღლების მუშაობას. რა თქმა უნდა მერე დავაფიქსირებ ჩემს აზრს , დავრჩები იმ მიმართულებით რაც ეხლა ვარ თუ შემეცვლება შეხედულება